Hoi mama's, Mijn man en ik hebben een zoontje van bijna 1,5 we hebben het onwijs leuk met elkaar. Wel vinden we het ouderschap zwaar, ookal hebben we een fantastisch leuk ventje. Dan nu mijn zorg, ik heb eigenlijk nooit meer zin in seks... ik vind het zo vervelend, we doen het nog ongeveer 3 keer per maand en dan moet ik echt zin maken. Als we bezig zijn gaat t wel weer maar zin heb ik gewoon niet. Ik vond het al nooit fijn als mensen aan me zaten (zonder seksuele bedoelingen maar bjjv. Een knuffel) maar nu denk ik helemaal blijf van mijn lijf. Ik vind mezelf ook niet sexy of ook nog maar iets van seksueel opwindend. Ik heb t gewoon niet meer. Als we het weer hebben gedaan dan gaat het ongeveer 1 dag goed en heb ik de gevoelens wel weer maar dat zakt dan in de avond weer weg. En nu? Komt deze zin nog terug uit zichzelf of moet ik actie ondernemen?
Het klinkt als iets dat de moeite waard is om nader te onderzoeken, bijvoorbeeld bij een seksuoloog. Of misschien ligt er een medische oorzaak aan ten grondslag. Als je man wel een seksuele behoefte heeft en jij vind het zelf ook wenselijk om er een seksleven met je man op na te houden, zou ik eerst naar de huisarts gaan en vragen om advies en wellicht een verwijzing.
Heel herkenbaar! Mijn oudste is 4,5 jaar en nog geen zin, ben gestopt met de pil en daardoor heb ik iets vaker zin maar nog steeds niet veel. Ondertussen maken we het zo nu en dan gezellig (Of ik help hem een handje) en hebben we daar vrede mee. Hoe was de zin voordat jullie kind(eren) kregen? En tijdens de zwangerschap?
Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo raar wat je beschrijft. 3 keer per maand? Dat is lang geleden dat we die frequentie haalden. Na 8 jaar verplichte nummertjes omdat daar kinderen van moesten komen was mijn libido zo naar het nulpunt dat er sinds the making of jongste jaren niks gebeurde tussen de lakens. Ook omdat daar wel erg vaak een klein jongetje tussen lag. Maar gezien man en ik daar beide geen probleem mee hadden hebben we nooit actie ondernomen. Tot het ineens spontaan weer gebeurde. Vraag jezelf af waarom je het vervelend vind. Mis je het gevoel? Is het voor je man vervelend? Of heb je alleen maar het gevoel dat je zin zou moeten hebben? Als het dat laatste is, dan hoef je niks aan je zin te doen, maar alleen aan jouw beeld van 'hoe het hoort'. Als je het zelf mist, of het nwgatieve invloed heeft op jullie relatie dan zou ik er wel watmee doen. Te beginnen met een goed gesprek met je man. Misschien een romantisch weekendje plannen (kind bij oma of ...) beetje tot rust komen en samen iets leuks doen. Meest sexy jurje aan haren leuk make upje op... heerlijk avondje uit en dan samen je hotelkamer inrollen met net iets teveel op. En als je dan nog denkt uew gets dalijk gaat ie aan me zitten, dan zou ik hulp zoeken wat hierboven is genoemd.
Heel herkenbaar hoor. Nu is de jongste net 4 maanden geworden maar ik heb er ook totaal geen zin meer in. Ik geef nog BV en heb gehoord dat het daaraan kan liggen (met hormonen), maar bij de andere twee gaf ik ook BV en had ik er geen 'last' van. Mijn man en ik praten erover en zorgen voor andere 'nabijheid'. Ik wil bijv. wel lichaamscontact, dat vind ik alleen maar fijn, maar het idee aan seks staat me gewoon tegen. We willen niet iets forceren alleen omdat het zogenaamd zou 'moeten'.
Hoe moe ben je (nog)? Hoeveel tijd en ruimte heb je voor jezelf? Krijg je genoeg slaap? Met die kleine kindjes was ik meestal zo druk bezig met zorgen, ballen hoog houden, etc, dat ik blij was als ik in avond op bank kon ploffen (of in bed) en dan wilde ik vooral rust, en al helemaal geen polonaise aan mijn lijf... Heb ook veel zin moeten maken in die tropenjaren, dan was het besluit om seks te hebben bij mij vrij rationeel, zo van 'het is nu weer een week geleden, vooruit dan maar' (eenmaal bezig overigens echt niet tegen mijn zin). Ik had ook nauwelijks fantasieën e.d. Te moe gewoon, denk ik. Ik heb wel gemerkt dat het belangrijk was om het wel regelmatig te blijven doen, want hoe langer het geleden het was, hoe moeilijker ik het vond om mezelf er toe te zetten. Toen kinderen echt goed gingen doorslapen en ik meer aan mezelf toe kwam, kwam ook de zin meer terug (in vorm ook van seksuele fantasieën, af en toe opwindend dromen e.d.). Het samen met mijn man kijken naar porno hielp ook (maar goed, dat moet je ding zijn ). Het is nu niet dat we opeens vreselijk veel seks hebben , maar 1 op de 3 vrijpartijen zijn nu op mijn initiatief, omdat ik zin heb. Hier is het dus vanzelf teruggekomen toen de tropenjaren achter de rug waren...
Dank jullie wel voor de reacties! We hebben net wel een rot periode qua slapen achter de rug, Sinds 1,5 week gaat dit weer beter en krijgen we weer energie terug. Bedankt voor alle tips! Over 2 weken zijn we 2 nachtjes alleen! Ik denk dat de vermoeidheid een grote rol speelt maar ook dat ik het lastig vind om te schakelen van mama naar partner en ook nog mijn eigen ik (dus tijd voor mezelf). Ik heb gelukkig een vrij tijdrovende hobby dus wel tijd voor mezelf. Vlak na het typen van mijn bericht had ik in ineens echt zin! Zo fijn! Gewoon het idee dat het echt Wel weer goed komt is heel fijn!
Misschien een idee om eens een sexy fotoshoot te gaan doen. Je gaat dan alleen winkelen en koopt wat sexy lingerie voor jezelf. Vervolgens de shoot. Er zijn veel betrouwbare (vrouwelijke) fotografen die dit voor een leuk prijsje doen. Ik voelde me ook totaal niet sexy meer en ben toen de shoot gaan doen om weer wat zelfvertrouwen te krijgen. Toen ik mezelf zag op die prachtige foto's in sexy lingerie, besefte ik dat ik nog steeds heel mooi ben en nog steeds een seksueel wezen. De foto's kan je achteraf aan je man laten zien
Dit klinkt leuk als oppepper, maar ik weet niet zeker of dat het 'probleem' (is het dat?) oplost. Ik weet dat ik er goed uitzie, mijn man zegt dat ook bijna dagelijks en ik voel me echt wel tevreden met mijn lijf na drie zwangerschappen. Ik heb er ook totaal geen moeite mee me bloot te geven ofzo. Het is gewoon dat ik de vonk, de spontane zin in seks, niet (meer) heb. Hulpmiddelen zoals lingerie helpen bij mij niet. En dat ik soms denk dat het er nooit meer van komt.
Ik kan me voorstellen dat je dat zo voelt en goed om te horen dat je nog zo tevreden bent met je lijf. Er was ooit eens een programma op tv. Daarbij gingen stellen die al jaren geen of weinig seks hadden, een week lang verplicht iedere avond met elkaar naar bed. Daarnaast moesten ze elkaar overdag zoveel mogelijk proberen aan te raken en zoenen. Natuurlijk kwam er eerst veel tegenzin bij kijken maar na de week was hun libido veel hoger geworden. Misschien een leuk experiment voor jullie?
Knuffelen en zoenen doen we heel veel, gelukkig. En ik weet dat het nu aan mij is om zin te maken. Het is niet dat we nooit meer intiem zijn geweest na de bevalling, maar de frequentie ligt veel lager. We kijken het nog even aan, ik hoop zo dat dat leuke gevoel van spontane zin terugkomt..