2x thuis begonnen, 2x met persweeën alsnog naar het zh gegaan, helaas. Bij de tweede was ik thuis al aan het persen maar moest weer stoppen. Was graag thuisgebleven, het idee dat je na de bevalling alles op je gemak kan doen, niet wachten tot er een verpleegkundige komt met een handdoek, gedoe met ontslag etc. Prettige van thuis zijn is dat je in je uppie kan rondlopen en kan doen wat je wil, eten wat je wil, heb manlief nog naar bed gestuurd omdat het wel even zou duren en wilde liever alleen zijn in het begin. In een verloskamer kan dat dus niet. Bij een derde (?) weet ik het nog niet maar dat heeft te maken met de reden dat ik beide keren om dezelfde reden naar het ziekenhuis moest (sterrenkijkers, ontsluiting werd niet volledig).
AnkeM onze beebjes zijn even oud en we zijn om dezelfde reden naar het zh gegaan haha, toevallig. Ik ben van de 1e thuis bevallen, echt vond het geweldig. Wilde nu dus graag weer thuis bevallen, ontsluiting ging erg snel en zat zo op 10 cm alleen daalde het kindje niet voldoende in en kreeg ik geen persweeën. Dus met volledige ontsluiting in de ambulance naar het ziekenhuis, vreselijk. Wist meteen waarom ik graag thuis wilde bevallen en niet in het zh.. voelde me echt een nummertje. Er kon niemand bij me komen kijken want er lagen nog 4 vrouwen te bevallen en ik was geen spoed werd me gezegd.. nou fijn hoor om te weten. En toen ik naar huis mocht moest ik eerst nog een tijd wachten op de ontslagpapieren. Oja na de bevalling wilde ik douchen, op de bel gedrukt maar nadat er na een kwartier nog niemand kwam ben ik zelf maar gaan douchen, met hulp van mn vriend.. Geen idee of er hier ooit een 3e komt maar mocht dat zo zijn.. dan wil ik graag weer thuis bevallen als het kan!
Het gaat thuis net zo 'vaak' goed als in het zkh (bij poliklinische bevallingen). Ook van ziekenhuizen kun je helaas niet zeggen dat het altijd goed gaat, ook bij hen blijft het steken bij 'meestal', of 'vaak'. Ik lees hier zo vaak 'mijn kind zou het thuis niet overleefd hebben', maar de babysterfte is bij thuisbevallingen helemaal niet hoger dan bij poliklinische zkh-bevallingen. Thuis schijnen er zelfs minder complicaties voor te komen dan bij een poliklinische zkh-bevalling. Hoe kan dat nou? Misschien had een verloskundige dezelfde acute zorg kunnen verlenen als de kinderartsen nu gedaan hebben? Ik raad maar wat hoor, ik weet natuurlijk niet wat er met je zoontje aan de hand was. En ik kan me goed voorstellen dat het gebeuren je zo beangstigd heeft dat jij in elk geval nooit thuis zou willen bevallen.
Tsjee, wat heftig! Met 10 cm alsnog naar het ziekenhuis. Jammer dat het zo is gelopen uiteindelijk. Gefeliciteerd met je dochter!
Dit denk ik ook. Een verloskundige heeft eigenlijk alles bij de hand om bij calamiteiten te kunnen handelen (behalve een OK).
+1 En ik denk dat er in het ziekenhuis veel eerder naar de medische middelen (tang,pomp) wordt gegrepen, gewoon omdat het er is. Terwijl er thuiswaarschijnlijk wat langer mee wordt gewacht en het uiteindelijk ook goed gaat.....
Ja dat kan je natuurlijk ook hebben ja, lijkt me erg vervelend! Zo van joehoe! Hier komt NU een kind uit! Tja die bak.... ach Dank je, kon op geen naam komen, toen alle namen die ik wilde bezet waren, en was er een aan het eten.....Vandaar
Er is voor thuis geen pijnbestrijding Ik hoop thuis te bevallen en wil de geboortetens gaan gebruiken. Is een apparaatje wat verbonden is met 4 plakkers op je rug. Tijde s weeen kan je op het knopje drukken en worden er kleine prikkelingen/"stroomstootjes" gegeven. Dit zou de pijn niet bestrijdn maar je wel iets af kunnen leiden. Ik ben benieuwd..., En als ik het echt niet uit kan houden dan kan ik altijd nog naar het ZH voor pijnbestrijding. Als het niet te ver gevorderd is natuurlijk.
Wat ik thuis heb gedaan voor pijnbestrijding? Goed blijven ademhalen, zo veel als mogelijk ontspannen en het over me heen laten komen. Het grootste deel van de ontsluitingsweeën heb ik opgevangen zittend onder een warme douche. Deze dingen hebben me best goed geholpen, hiermee vond ik het te verdragen. Wat niet hielp: op de schouder van m'n vriend bijten. Heb ik geprobeerd, maar de pijn werd er niks minder van. Hij was er ook niet blij mee
Ik denk dat je vooral vertrouwen moet hebben in je verloskundige, om thuis te kunnen bevallen. Dat heb/ had ik dus totaal niet. Dus dan houdt het ook al snel op. Daarbij wonen wij 30 minuten van het dichtstbijzijnde ziekenhuis af. Met ambulance misschien 20 minuten, maar dat vind ik te lang voor echte spoed. Als er echt spoed (en nee, een verloskundige kan niet alles zelf...) dan vind ik dat je in 10 minuten uiterlijk in het ziekenhuis moet kunnen zijn (met ambulance bellen, klaar maken, er heen, ziekenhuis door etc. zit je dan nog op een half uur voor er actie komt)...
Maar als er in de nacht een spoedgeval is, duurt het ook nog wel even voordat de gyn in het ziekenhuis is, die slaapt vaak thuis. Dan kun jij er nog zo snel zijn, moet je nog op de gyn wachten. En dit is dus niet alleen zo als je thuis bevalt. Als je al in het zkh bent, moet je soms ook wachten als er ingrijpen nodig is. Dat is de 'schijnveiligheid' van in het zkh bevallen.
Ik wilde heel graag thuis bevallen omdat ziekenhuis me niets leek maar moest uiteindelijk toch naar het ziekenhuis omdat ontsluiting niet vorderde. Ziekenhuis leek me dus helemaal niets maar viel achteraf 100% mee. Voelde me meteen op gemak en alles was super goed geregeld. Het scheelde wel dat we en eigen kamer hadden. Vriend mocht blijven slapen en mochten bezoekuur zelf regelen etc. Er zat een keukentje in dus je kon alles zelf doen. Denk dat dit ook wel erg verschilt als je met meerdere op een kamer ligt
Thuis is de mogelijkheid qua pijnbestrijding idd beperkt. Ik heb deze keer thuis steriele waterinjecties gekregen, die de pijn van de rugweeën weg zouden moeten nemen. Ik vond het zetten heel erg pijnlijk en heb denk ik 2 weeën baat er van gehad, daarna kwam de pijn er zo weer doorheen. Geen aanrader dus, wat mij betreft
ik ben onlangs thuisbevallen en dat is mij goed bevallen Ik heb 14 uur over de bevalling gedaan en wat was het fijn om de weeën op te vangen in mijn eigen huis naast mijn bed in allerlei houdingen, mijn eigen vertrouwde plekje. S nachts een paar keer de douche in gegaan en gewoon door het huis hobbelen en de weeën opvangen in alle rust. Maar ook dat ik na het douchen toen de weeën op het laatst echt heftig waren gewoon zonder kleding en in alle vrijheid en vertrouwdheid van mijn eigen huis rond boven te lopen (wel de gordijnen dicht natuurlijk haha). Ik kon totaal opgaan in de weeën, geen 'prikkels' oid om me heen omdat het mijn eigen veilige omgeving was. Dus ja als hetkan zou ik een thuisbevalling echt aanraden, maar dat moet je ook durven natuurlijk! ben je niet zeker van jezelf of hierover dan is het misschien niet verstandig.
Ik heb 2 X geprobeerd thuis te bevallen en ben 2 X met volledige ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan omdat de kleine er niet uit kwam, sterrenkijkertjes! De eerste keer woonde we dicht bij het ziekenhuis en heeft mn man mij gereden, de 2e keer ben ik met de ambulance opgehaald. Ondanks de goede ervaring in het ziekenhuis, vond ik het toch onpersoonlijk en er was weinig tijd na de bevalling voor ons, we zaten maar te wachten op de papieren en ook duurde het lang voor ik gehecht werd en kon douchen. Ik heb wel veel vertrouwen in de verloskundigen en de zorg op zich, ik ben 2 X ingestuurd met volledige ontsluiting en dat ging eigenlijk probleemloos. Nu ben ik vorige week bevallen voor de derde keer en dit keer THUIS!!!! wat heerlijk was dat, je eigen omgeving, je eigen bed en na de bevalling alle tijd voor ons! Heerlijk onder de douche en terug in je eigen schone bed waar de kraamhulp en vk alles hebben opgeruimd en je direct kunt genieten! Geen gehuil van 3 andere kinderen op 1 kamer etc. Heerlijk!
Ik wil ook thuis bevallen, gewoon omdat ik me (denk ik) veel meer kan ontspanben. En heb hier alles tot mn beschikking, eigen douche enz... Mocht ik onverwachts toch naar het zkh moeten, is dat nog geen 5min rijden.
Hier is het dichtsbijzijnde ziekenhuis voor klinische bevallingen ook 30 minuten rijden, waardoor er dus niet eens thuis bevallen mag worden... Je hebt wel een ziekenhuis met een geboortehuis, dus voor verplaatste thuisbevallingen. Maar thuis bevalt niemand meer hier (en ja ik woon wel gewoon in Nederland).
Ik wilde heel graag thuis bevallen, gewoon in mijn eigen omgeving, zodat ik mijn ding kon doen. Maar daar heeft mijn dochter een stokje voor gestoken omdat ze dwars lag en het een keizersnede werd. Waardoor ik helemaal niet meer thuis mag bevallen.
Op 30 min van het zkh af, dat zou ik waarschijnlijk ook te ver weg vinden om het thuis te willen doen. Maarre... geen vertrouwen in de vk, zou voor mij reden zijn om een ander te zoeken. Of ik nou thuis beval of in het zkh. Ik zou mij niet lekker voelen als mijn zwangerschap wordt gevolgd en begeleid door iemand in wie ik geen vertrouwen heb, en al helemaal niet tijdens de bevalling.