Wauw gefeliciteerd, maar heb je dan nooit last van argwaan? Al is voor mij vertrouwen we k iets wat terug kan komen, in mijn achterhoofd zal het wel altijd een rol blijven spelen. Je bent nooit mee zo zorgeloos als daarvoor lijkt mij. Gewoon een vraag hoor vind het heel knap dat je door hebt gezet.
Mijn inmiddels ex-man ging vreemd met een vriendin van mij. En zij vond het nodig om op mijn 35e verjaardag overduidelijk te flikflooien met hem tegenover de hele familie en vriendengroep. Ach hij bedriegt nu haar. Meestal gaan er meerdere stellen uit elkaar in een vriendengroep, omdat je er op dat moment met elkaar over praat of erover denkt. En dan dat je dan tot de conclusie komt.. Dat je relatie ook niet veel meer voorstelt. Bovendien als je niet getrouwd bent of samen een kind hebt of een koophuis, gaat men makkelijker uit elkaar.
Dank jullie wel ! Ik ben inderdaad nog regelmatig achterdochtig, vertrouwen zal er nooit 100 % zijn zoals je zelf zegt het zal er altijd zijn in je achterhoofd. Maar ik probeer vooral de goede kanten te bekijken hoe hij bezig is met zijn herstel hoe hij naar meetings gaat enzovoort. En proberen niet terug te kijken wat hij allemaal uitgevreten heeft want daar wordt ik alleen maar ongelukkig van..
Agressie of vreemdgaan xou voor mij een reden zijn Gelukkig is dat niet aan de orde Iedereen in mijn omgeving is ook nog bij elkaar. Al mijn ooms/tantes nichten/neven en stellen in onze vriendenkring Komen uit dorp Ben benieuwd of dat er misschien ook mee te maken heeft? Plaats waar je vandaan komt/nu woont
Mijn ex man en ik gingen uit elkaar althans ik ging weg) omdat drankgebruik van zijn kant een zeer groot probleem was (ga ik niet over uitwijden verder) Ik leerde mijn huidige man kennen en hij gaf me mijn eigenwaarde terug en 2 schitterende kids♡ beste keus die ik ooit gemaakt heb 9 jaar geleden!
Los van excessen (affaires, geweld, verslaving, etc) denk ik dat veel stellen of vanaf het begin af aan al niet een match waren of te weinig blijven praten. In optie 1 denkt iedereen in de omgeving al "dit kan nooit wat worden", maar het stel ploetert dapper voort. Tot de fundamentele verschillen toch te veel gaan spelen. In optie 2 is het stel zo trots op hun 'perfecte' relatie dat ze vergeten te praten, soms ruzie te maken en samen te groeien. En dan ineens blijken ze waanzinnig uit elkaar gegroeid en eigenlijk niks over elkaar te weten. Beide heel triest, maar ook gewoon een levensles denk ik.
Allereerst iedereen bedankt voor de openheid en het delen van jullie verhaal. Er worden heel veel zinnige dingen gezegd en denk dat jullie daar allemaal vaak gelijk in hebben. Maar dit is nou juist het punt! Ik vind echt dat wij het geweldig doen samen. Ik hou van hem, maar ook van de relatie die we hebben. We zijn echt goed samen. Maar dan hoor ik nu dus van 'de achterblijvers' dat zij vroeger ook zo waren en dat ze hetzelfde dachten als ik nu. Daarom vroeg ik me dus af, wat gebeurd er dan toch... Snap overigens heel goed wat je zegt hoor, vind het ook mooi verwoord. Ik ben er ook echt niet de hele tijd mee bezig ofzo gelukkig... maar als er dan ineens weer een hoopje ellende op de stoep staat bij ons dan hoop ik zo hard dat ik dat nooit hoef mee te maken. Het komt dichtbij en daardoor ga ik daarover nadenken...
Mijn ex en ik waren een combinatie van 1 en 2 tsja als je zoals ik toen 17 ben denk je alles te weten en de wereld te kunnen veranderen...
Hier zie ik het ook regelmatig gebeuren om me heen. Vooral het 'langs elkaar heen leven' speelt een grote rol. Ik merk zelf ook dat als mijn man en ik niet praten en maar gewoon ons gangetje gaan, het gevoel minder wordt. We proberen regelmatig tijd vrij te maken, maar het gebeurd ook vaak dat we druk zijn met iets anders en het er bij in schiet. Mijn man is geen type om over gevoelens te praten, dat vind ik soms wel eens jammer. Ook als ik hem vertel wat ik voel, bijv. als ik ergens mee zit, dan weet hij meestal niet wat hij er mee moet Maar dat is geen reden om maar uit elkaar te gaan. Je moet knokken voor je relatie want je hebt voor elkaar gekozen in voor en tegenspoed. Helemaal als je een kind of meer kinderen hebt samen kan je niet zomaar opgeven. Ons huwelijk zit soms in een diep dal maar op andere moment zijn we erg gelukkig met elkaar Ik weet in ieder geval dat hij erg veel om me geeft en hij is een super vader voor ons dochtertje.
Ik ben uit elkaar gegaan omdat mijn ex losse handjes had, me bleek te bedriegen met mannen en omdat hij letterlijk nergens eerlijk over kon zijn. Vertrouwen is compleet weg, heb heel lang gehoopt dat het goed zou komen en hij zou veranderen ben nu bijna 4 jaar uit elkaar en er is nog steeds niks veranderd, ja hij blijkt ook nog eens crimineel te zijn en mij financieel compleet uitgeknepen te hebben (probeert hij nog steeds). Het heeft wel lang geduurd voor ik mijn ogen ervoor open deed, en nog veel langer en een heleboel hulp voor ik zag wat hij me uiteindelijk allemaal geflikt had. Ik wilde niet kwaad over hem denken aangezien hij wel de vader van zl is. Ik kan me er nu tegen wapenen (bang van hem ben ik nog steeds) helaas is zl nog niet in staat om zich te wapenen, waar ex nu dankbaar gebruik (misbruik) van maakt.
hier hebben we ook welleens op het punt gestaan om uit elkaar te gaan. ik een chaotisch iemand die al heel me leven voor alles hard heb moeten knokken en door jaren therapie eindelijk kan praten een man getroffen die de rust zichzelf is die absoluut niet wil praten hiervoor hulp gezocht het leren communiceren samen en hebben hier regelmatig een gesprek met iemand die daar verstand van heeft. maar samen houden we van elkaar en hebben we intussen dalen gekend bergen overwonnen een mooi kind en getrouwd verder en zou ik niet anders meer willen. had hij niet mee gaan praten (of beter gezegd leren te praten) dan was het waarschijnlijk wel einde oefening geweest want we gingen anders totaal langs elkaar leven.
Ik keek naar mijn man en dacht NEE! Niet nog zestig jaar met die man. Hij heeft een lage intelligentie en ik een hoge en in combinatie met zijn onzekerheid en mijn ongeduld was die relatie gewoon een ramp. We maakten elkaar ongelukkig. Tel daar een vreselijk seksleven bij op en je hebt een scheiding.
Als wij uit elkaar gaan, dan is het om zijn seniele moeder die vanaf het begin stookt tussen ons. Het lijkt inderdaad een trend om de handdoek zsm in de ring te gooien als het even tegenzit.
Vraag me dat ook vaak af. Ik vind het maar een rare trend. In voor- en tegenspoed toch? Maar met het aantal stellen wat er uit elkaar gaat, snap ik soms best dat mensen tegen me roepen dat het niet meer is dan een briefje.. jammer is dat, voor ons is het natuurlijk veel meer dan dat, maar door het aantal scheidingen wordt het wel een beetje zo neergezet. Maar goed, natuurlijk zijn er ook veel mensen die er goede redenen voor hebben. Mijn ouders zijn bijna twintig jaar getrouwd geweest voor mijn moeder besloot te willen scheiden, soms gaat het blijkbaar gewoon niet meer..
Wij gingen uit elkaar omdat ik toch liever een man heb. Ex en ik zijn allebei bi seksueel. Ik spreek haar nog veel en zij is nu ook met een man en heeft 2 kinderen. Maar goed, ik was 2 jaar met haar en dit was dus de reden.
ik en mijn ex partner leefde alsof hij gewoon mijn huisgenoot was. hij had zijn eigen leven boven met drugs, roken, poker en bier. en ik leefde beneden en zorgde voor de kinderen. hij praten niet tegen me en slapen al zelden.. alleen als meneer zin had was is belangrijk.. nja suc6 met je leven dan maar.. ik ga verder