k heb bij de 1ste een ks gehad, omdat het niet opschoot. Dag 1 om 8:00 uur begonnen met inleiden, op dag 2 om 22:15 is dochter geboren. Ik vroeg me het volgende af: Wie heeft er bij de 2de weer een ks gehad en waarom? Ik ben nu al doodsbenauwd voor de bevalling, dit wordt elke dag erger, ben nu 28w3d. Morgen moet ik naar de gyn toe. Ik heb er nu in staan dat ik het wel natuurlijk moet proberen, maar als het niet doorzet of niet vanzelf begint een ks. Meer wilde de gyn niet doen, maar zo langzaam aan begin ik er steeds banger voor te worden en dat wordt steeds erger.
Ik bleef bij de eerste na 25 uur op 5 cm stekenondanks max weeenstimulans , weeenstormen en pethedineprik. Heb toen een ks gehad. Had ook fikse bekkenpijn. Na bevalling heb ik uitval in mij re-been en arm gekregen. Wat er is gegaan in mijn hoofd is niet duidelijk maar dat er zit een beschadiging in mijn hersenen die de uitval veroorzaakt. toen ik zwanger van onze tweede werd afgesproken dat ik om en om door de gyn en verlos gecontroleerd zou worden en met 25 weken helemaal bij de gyn. Wij mochten zelf aangeven wat we zelf het best zagen zitten. Ondanks de helse napijn van de ks zagen we weer tobben niet zitten zeker omdat ik niet in een betere conditie was dan bij de eerste. de gyn stond helemaal achter onze keus voor een ks. Het gaf enorme rust dat ik 5 weken van te voren al een datum had en de tweede ks is veel minder heftig was. ( al was het nu ook weer niet helemaal normaal ivm een bloeding tijdens de ok en vermoeden van longemboli op dag 2)
Bij mij schoot het de 1ste keer pook niet op... had na 2 dagen inleiden 2 lullige cm´s. na de bevalling van nr 1 bekkenfoto laten maken en daar was afwijking te zien, dus te nauw. M´n kids dalen ook nooit in, zelfs toen met die 2 cm zat ze nog heel hoog. Nr 2 werd dus een geplande ks en nr 3 dan natuurlijk ook. Bekkenfoto in de zwangerschap is niet betrouwbaar dus vandaar dat dat na de 1ste ks is gebeurd.
Dank jullie voor jullie reacties! Hier is de reden van de ks niet echt bekend behalve dat ze een sterrrenkijker was en erg klein/licht was.
Met Justin ingeleid, tot persweeen en meneer zat klem met zijn hoofd > spoed ks. Colin wou zelf niet komen, inleiden mocht niet, dus een ks. Misschien naar het verpleegkundig spreekuur, verpleegkundigen hebben meer tijd om naar je te luisteren en misschien kan zij dan met de gyn praten of iets doen. sterkte meis.
Bij de 1e een spoedks gehad na een dag aan wee-opwekkers e.d en de ontsluiting die neit wilde vorderen en bleef hangen op 8 cm. Ze bleek te groot voor mijn bekken en woog 4700 gram bij 56 cm! Ik was toen 40w+3! Bij mijn 2e gingen we voor vaginaal bevallen, maar bij de groeiecho's vanaf 30 weken bleek ik weer een groot kind te krijgen en werd er in week 35 besloten tot een geplande ks. Deze dame werd gehaald bij 38+3 en was toen al bijna 4 kilo en 52 cm. Hoofdomtrek van 38!
Ik heb bij de eerste een ks gekregen na 48 uur weeen. Ik was ook ontzettend bang voor de bevalling bij de tweede.. Heb tijdens de weeen zelfs gesmeekt op een ks maar ben achteraf zo blij dat ze via de natuurlijk weg is geboren.. Ik had bij de natuurlijke bevalling zoveel minder pijn en het is zo mooi om je kindje op je buik te krijgen en na de bevalling gewoon lekker zelf te kunnen douche en naar huis te gaan Het is dat er hier geen derde meer komt maar als het wel zo was dan had ik zeker weer voor een natuurlijke bevalling gekozen..
Meid iedereen is bang voor de bevaling natuurlijk. Maar ik zou niet anders willen, hier bij eerst bevalling ook geen fijne gehad, sterrekijker waardoor ik 2 uur persweeën heb moeten ophouden. Uiteindelijk na 1,5 uur persen de vacuum..nageboorte die niet kwam en nog een hoop meer... En het is erg typisch maar je bent echt alles zo weer vergeten...waarom een kz als het niet nodig is? Het is veel beter voor moeder en kind een normale bevalling...laat het gewoon gebeuren en mischien je niet zo druk maken...wat een hele hoop andere vrouwen kunnen kan jij toch ook?
Ik heb nog maar 1 kindje en ben niet zwanger voor een 2de maar ik kan me wel een beetje voorstellen hoe je je voelt... *knuffel voor jou meid * Ik heb gezegd dat als de volgende weer niet is ingedaald voor de bevalling dat ik dan meteen een keizersnede wil! Nu ben ik namelijk 2 dagen bezig geweest met inleiden zonder succes s'nachts braken mijn vliezen op een gegeven moment mocht ik mee persen (ondanks dat ze nog niet was ingedaald maar dat zou wel komen tijdens het persen en bla bla bla ) bijna 1,5 uur aan het persen geweest en er gebeurde niks mevr bleef zitten! Uiteindelijk dus toch een KS geworden, ik was helemaal kapot en heb er te weinig van mee gekregen... Voor mij dus een reden om tegen de Gyn een volgende keer te zeggen dat als mijn volgende kindje weer niet is ingedaald ik dan een KS wil om niet weer zo'n weg te krijgen als bij mijn dochter! Jou wil ik als advies geven: praten praten praten met de gyn, met een vk, met je partner etc etc praat over je gevoelens en je angsten en probeer het zo een beetje een plek te geven! Succes meid!
Ik ben bevallen met KS en weet nu al dat bij een volgende zwangerschap ook een KS zal volgen, dit omdat het litteken niet goed geneest. Bij het begin van een volgende zwangerschap zal moeten gekeken worden hoe dik het littekenweefsel is en aan de hand daarvan word dan bepaald op hoeveel weken het kindje gehaald zal moeten worden. Moet wel eerlijk zeggen dat ik nu al blij ben om te weten dat ik geen natuurlijke bevalling moet doorstaan, daar had ik nu al schrik voor en om te weten dat ik dan ook waarschijnlijk niet meer zo zal moeten afzien van de weeën, vind ik een hele geruststelling. Ik begrijp heel goed je angst, maar probeer het toch een beetje van je af te zetten. Ik heb tijdens mijn zwangerschap zo weinig mogelijk aan de bevalling proberen te denken.
Dank jullie wel voor alle lieve reacties! Doet me goed dat jullie me geen miep vinden. Ik vind het heel fijn om jullie stukjes te lezen over wel of geen ks bij de 2de en hoe de 2de ging. Voordeel van natuurlijk is wel dat ik weer snel thuis ben bij dochter, is voor haar ook fijn. Zo min mogelijk aan de bevalling denken doe ik ook, de kop in het zand methode is het helemaal voor mij. Maar af en toe ontkom je er niet aan om er toch over na te denken. Het is ook echt niet zo dat ik van mijn zwangerschap niet kan genieten, ik geniet er heel erg van. Ik voel me ook hartstikke goed, alleen voor de bevalling ben ik erg bang. Ik heb er van de week over gesproken met de vk, ik ben nu overgedragen aan de gynaecoloog. En met haar wil ik het er ook over hebben. De vk begreep me goed, ze heeft zelf ook een ingeleide en een natuurlijke gehad, was een goed gesprek, maar nog steeds ben ik erg bang. Hoe kom je erachter dat je bekken te smal is? Want daar ben ik ook bang voor. Heb je dan verder klachten of merk je het alleen tijdens de bevalling? Kunnen ze daar nu nog achter komen?
Bij de eerste een spoedks gehad, na 15u weeen (inc persen). Dit omdat mijn dochtertje vast zat in het geboortekanaal en ondanks trekken, knippen en andere ellende niet loskwam. Dus spoedks (en kind bijna overleden). Bij de tweede sloeg de paniek rond 28wk toe ik durfde echt niet meer te bevallen. Ik heb hemel en aarde moeten bewegen om een geplande ks te krijgen, alleen al om het voor mezelf draagelijk te maken en nog wat te kunnen genieten van de zw.schap. Maar ondanks mijn voorgeschiedenis vonden ze toch dat een normale bevalling de voorkeur had. Maar achteraf gezien was het toch een ks geworden. Mijn zoontje was weer een reus en lag ook niet helemaal goed (net als dochter destijds maar dat had men verkeerd ingeschat) dus hij was gepland maar anders was het toch een ks geworden.