Nummer 1 reden is het geld. nummer twee zijn de sociale contacten. Wel zit ik er aan te denken om een dag minder te gaan werken bijvoorbeeld.
Ik werk en studeer puur omdat ik het leuk vind. Voor het geld hoeft het niet per se, want mijn man verdient genoeg om van rond te komen.
Ik werk niet omdat ik thuisblijfmoeder ben en ik vind het geweldig. Zou voorlopig niet anders willen, weet niet wat de toekomst mij brengt en sta overal voor open maar momenteel vind ik dit heerlijk.
Ik zit alweer anderhalf jaar zonder werk, nou ja, op een paar invalklussen na. Mijn zoontje was eerst vaak ziek, waardoor ik steeds oplossingen kon verzinnen voor kinderopvang. Toen ben ik gestopt en thuisblijfmoeder geworden. Heb net een verhuizing achter de rug en mijn jongste kind gaat sinds september ook op school, dus nu eindelijk in wat rustiger vaarwater om weer op zoek te gaan naar werk. Tja, en dan mag je nog maar hopen dat je wat vindt, want ik heb in mijn omgeving heel veel mensen die werkloos zijn, terwijl ze toch aardig wat solliciteren.
Ik werk om het geld, omdat we het met 1 salaris niet redden. Ten 2e vanwege sociale contacten, Ten 3e omdat ik ook het voor mezelf wil hebben.
Ik werk, omdat ik het fijn vind dat we extra leuke dingen/sparen kunnen doen. omdat ik meer ben dan alleen mama en vrouw. ik zo echt veel leuker ben voor zoon en man. Ik niet al die dagen thuis kan zijn en iets wil doen Ik werk 15 uur. Ik zou graag een dag extra doordeweek werken, maar m'n lichaam trekt dit niet. Ik ben 1 dag doordeweeks aan het werk en om en weekend. De weekenden dat ik werk breken me best op, maar alleen omdat je dan echt gezin tijd hebt.
Ik werk niet omdat mijn man meer dan genoeg geld verdient. Ik zorg liever voor mijn 5 kinderen en doe in de avonduren wat vrijwilligerswerk. Ik wil niet dat anderen voor mijn 5 kinderen gaan zorgen, in de tijd dat ik werk. Ik kan het toch het beste...
Ik werk niet 3kwart jaar geleden ben ik van de stad naar een dorp verhuist In de stad mijn werk opgezegd om te gaan samenwonen Sinds dien niks meer kunnen vinden en nu we bezig zijn met een kinderwens ben ik ook niet meer opzoek
Anders, ik studeer nog maar ben wel van plan om te gaan werken. Wij willen graag groter wonen en ook wil ik graag een steentje bij kunnen dragen in ons financiële plaatje!
ik werk niet(meer)omdat ik kanker kreeg en aan de behandelingen heb ik parkinsonisme overgehouden.ik was palliatief thuisverpleegster(vele jaren)en heb het er héél moeilijk mee.nu ik zwanger ben begin ik me er pas bij neer te leggen dat ik voor altijd buiten strijd ben wat mijn job betreft.de zwangerschap opent mijn ogen omdat ik dit als zeer zwaar (puur lichamelijk want ik ben natuurlijk heel gelukkig met ons kindje)ervaar.nu rust ik hele dagen dus ik besef dat werken niet meer zou gaan. vroeger werkte ik héél veel uren en deed ik ook nog wachten,niet voor het geld maar uit liefde en toewijding voor mijn werk,mijn patienten en hun familie.nu besef ik,vaak extra door de uitspraken van mijn kinderen,dat ik veel te weinig tijd heb besteed aan mijn eigen gezin en teveel aan mijn werk?de kinderen hebben mij nooit zoveel gezien als nu,ik heb tijd voor ze,praat met ze,bekijk hun huiswerk meer mee,enzovoort...ze hebben ooit gezegd:"leuk mama dat je ziek bent,nu ben je echt van ons"erg confronterend.....
Ik werk niet omdat ik zwanger nu op dit moment nergens aangenomen word. Wel wil ik als de kleine er is zeker weer gaan werken. Omdat ik niet voor niks pas een opleiding heb afgerond, ik het super leuk vind om met dementerende te werken en alles wat extra binnenkomt mooi meegenomen is. En belangrijkste reden mijn man is ook werkloos en we zijn het ontzettend zat om ons handje op te houden bij de bijstand. Hij solliciteerd dagelijks bij zon 10 bedrijven, moet ook, maar helaas nog geen uitzicht op een baan.
Ik werk omdat ik het super leuk vind en voor de sociale contacten. Ik kan echt niet alleen maar thuis zitten voor ons kindje zorgen en huishouden doen en af en toe met vriendinnen afspreken dan wordt ik ''gillend gek'' Ik werk 20 uur in de week onregelmatige diensten dus weinig oppas nodig. EN het is natuurlijk mooi meegenomen dat ik er voor betaald krijg
Ik werkte voor mijn verlof 38 uur, vooral om ook flink te sparen. Mijn man werkt 40 uur en verdient goed. Na mijn verlof ga ik 20 uur werken, ook om te sparen maar zeker ook om niet alleen maar thuis te zitten. Ik vind het belangrijk om een bijdrage te leveren aan de maatschappij en de sociale contacten erg leuk
Dat is inderdaad heel vervelend, het allerbelangrijkste is inderdaad de rust weer terugvinden en behouden. Heel veel sterkte verder..
Ik werk niet door mijn gezondheid. Al vanaf mijn 9e ziekte van Lyme maar nooit geweten tot een paar jaar geleden. Zit al heel lang in de WAO en ik kan daardoor geen kinderen krijgen. Door die Lyme dus,niet door die WAO. Hopelijk gaat het ooit nog over! Nou ja ooit,liefst zsm! Overigens doe ik wel 2 middagen in de week vrijwilligerswerk voor de sociale contacten en omdat ik graag met katten werk. (werk in dierenasiel)
Je kan de optie kiezen Anders namelijk: Er zijn zoveel opties haha! Ik heb maar enkele meest voorkomende antwoorden gekozen.
Je mag al heel erg trots op jezelf zijn dat je kanker overwonnen hebt. Dat is pas zwaar! Je lichaam verandert inderdaad naar al die loodzware behandelingen, dus probeer te genieten van je leventje, want je bent er nog steeds om van je geweldige kinderen te genieten! En ik zie ook dat je nog zwanger bent. Verder wens ik jou heel veel sterkte en liefde toe.
Ik werk voor mezelf. Nu er een kleintje aankomt, hoop ik dat wanneer we gewend zijn aan de nieuwe situatie ik toch kan doorgaan terwijl die kleine frummel slaapt etc. Of een box op de werkkamer, kan hij/zij lekker spelen en ik achter m'n machientjes. Radiootje aan, gezellig. We zullen zien. Elke beetjes helpen en vind het leuk om te doen verder.