Ik werk voor de intellectuele en creatieve uitdaging, de variatie, de opleidingsmogelijkheden, om een leuke mama te zijn, de sociale contacten, om zonder geldzorgen te kunnen leven, voor de schoonmaakster (ik haat schoonmaken!) en ik werk zodat ook mijn man de mogelijkheid heeft om veel tijd met zijn kinderen door te brengen. Bovenal werk ik omdat ik een geweldig vak heb, waar ik 6 jaar lang voor heb moeten studeren en dat niet meer zo weg wil gooien. Ik heb gewoon een toffe baan
Ik lees heel veel de reden '' voor de sociale contacten '' ik vraag mij dan af of die mensen dan denken dat je dat niet hebt als je thuis blijft? Ik ben een bewuste TBM en aan sociale contacten heb ik echt geen gebrek.
Ik heb 3.5 jaar fulltime op invaliditeit gezeten en ik werd gewoon depressief! De hele dag tussen die vier muren en niemand om mee te praten. En niks te doen, want nauwelijks centen en een boel medische kosten. Sinds 2 jaar werk ik terug halftijds, nog steeds halftijds op invaliditeit en ik "herleef". Na een half jaar van de anti-depressiva gegaan en dat lukte. Zal altijd gevoelig blijven en ik word nu nog altijd gek als ik te lang thuis zit (ik heb geen vrienden en geen hobby's, dus op mijn thuisdagen zie ik niemand anders dan mijn partner), maar het is "houdbaar". Ik werk dus voor de centen, maar vooral om terug buiten te komen en mij nuttig te voelen. Carrière ambieer ik wel niet en dat kan ik ook niet aan met mijn handicap en ziekte. En daarnaast zit ik nog altijd 4 dagen per week thuis.
Geen idee wat mensen denken, maar wat ik wel weet is dat als ik werk met veel meer mensen in contact kom dan toen ik thuis was. Op mijn werk wip ik een paar keer per dag bij mensen binnen voor een kopje thee en even kletsen. Thuis is dat natuurlijk een stuk minder. Ook zijn het voor mij veel meer verschillende soorten contacten en kom ik met mensen in aanraking, waarmee ik anders minder snel in contact kom. Op deze manier is mijn wereld toch een stuk groter met dank aan mijn werk.
Ik heb altijd gewerk en vroeger veel baantjes gehad. Ik doe het natuurlijk ook om de geld en kennis, en een carrière, maar vind mijn werk vooral erg leuk om te doen. Ik heb altijd al in de psychiatrie willen werken en ik denk dat ik ook nooit meer wat anders zal doen
ik heb alle 'ik werks' aangeklikt! Werken doe ik voor geld, het is leuk om te doen, heb er een goed gevoel bij, heb sociale contacten, ben eigen baas! Maar als ik eerlijk ben, als ik meer dan genoeg geld had dan weet ik niet of ik net zoveel werkte als nu, hoe leuk ik het ook vind maar dan besteedde ik graag nog meer tijd aan mijn kids!
Ik werk omdat het financieel niet anders kan. Gelukkig heb ik wel een baan die ik helemaal geweldig vind. Ik werk "maar" 15 uur in de week en voornamelijk avonden dus ik heb alle tijd met mijn dochter.
Ik werk voor mijn eigen ontwikkeling, ben overigens niet gericht op carrière maken. Ik vind het heerlijk ook 3 dagen mezelf te zijn ipv alleen maar mama. Daarnaast heb ik leuke collega's en is het heel gezellig. Dat ik er geld mee verdien is leuk. Daardoor kunnen we meer leuke dingen doen en wat luxer leven.
Ben thuis komen zitten door auto-ongeluk (whiplash) en daardoor is ook om de haverklap me si gewrichten vast schieten. Ben 7%afgekeurd dus nu in ww! maar kan heel veel niet meer ?dus word moeilijk. Werken deed ik voor t geld en de contacten
Ik werk omdat we het geld nodig hebben, maar zeker ook voor mijn plezier en om mezelf te blijven ontwikkelen als persoon en in mijn vakgebied.
Ik werk om het financieel iets ruimer te hebben. Met 1 salaris zouden we het best kunnen redden maar ik zou dan wel een stukje onafhankelijkheid moeten inleveren en dat wil ik echt niet. Maar ik werk ook omdat het voor mijzelf gewoon beter is om zo nu en dan even met iets anders bezig te zijn dan alleen maar zorgen etc etc. Ik werk 2 hele dagen van 8 tot 17 uur en daardoor ben ik prima in balans. We hebben trouwens 3 kinderen van bijna 10 jar,8 jaar en een kleintje van 15 maanden. Dus wel veel kosten voor BSO en KDV maar ik heb het er graag voor over.Ik zou geen blij mens worden van alleen maar thuis zijn.
Ik werk omdat ik niet stil kan blijven zitten en graag wat te doen heb. Daarnaast natuurlijk ook voor het geld he
Ik werk niet omdat ik altijd al thuis heb willen zijn voor de kinderen.soms is het moeilijk met een salaris maar ik weet ook dat we er nauwelijks op vooruit zullen gaan,kinderopvang en minder/geen recht op toeslagen waardoor ik het het niet waard vind om zolang weg te zijn bij mijn kind.en daarbij is mijn man nu ergens tussen de 40 en de 55 uur per week weg voor zijn werk en ik merk dat echt aan Annefleur dat ze hem mist.
Natuurlijk werk ik voor het geld... voor niets gaat de zon op. De hele dag thuis zitten is niks voor mij. 2 weken na de geboorte van mijn dochter verveelde ik me al dood. Was blij toen me verlof erop zat Begrijp me niet verkeerd.. hou zielsveel van me kids maar naast moeder ben ik okk een vrouw die graag wat anders doet dan alleen maar thuis voor de kids is . Ik werk nu 36 upw en ga vanaf jan 40 upw werken van ma t/m vrij. Mijn man werkt ook 40 upw, maar hij is 2 doordeweekse dagen thuis (en altijd op zondag) waardoor de kids maar 3 dagen na de (voor/na schoolse) gastouder hoeven...maarja mijn gastouder is mijn moeder... dus heel vertrouwd voor ons en de kids We hoeven niet perse fulltime te werken ivm de financien, maar zo kunnen we wel lekker sparen en leuke dingen doen
Ik werk 32 uur per week omdat: We de hypotheek anders niet kunnen betalen Ik niet de hele week tussen vier muren kan zitten Als ik de mogelijkheid had, zou ik wel minder willen werken.