Na de zomervakantie gaat het dan echt gebeuren; dochterlief wordt vier en gaat dan naar school. En jazeker, op sommige dagen kan ik de vakantie die nadert al helemaal naar het einde kijken Hoewel het ook erg stil zal gaan worden. Ik keek er enorm naar uit, maar ik kan er ook wel tegenop zien. Gemengd dus nu het dichterbij komt. Wat ik me afgelopen week ineens afvroeg was; hoe was die eerste schoolweek nou voor jou als moeder? Ben je als een gek aan klussen begonnen die steeds maar bleven liggen? Heb je huilend op de bank gezeten van ellende? Moest je opnieuw je ritme gaan vinden? Is het gegaan zoals je jezelf had voorgenomen? Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen. Hier is het ook nog zo dat er sprake is van een continu rooster en dus zit de kleine dame dagelijks van half negen tot twee op school. Niet samen lunchen, niet even thuis knuffelen. Ik merk dat ik het spannend vind. Toch wel.. Ik met mijn grote mond dat ik de vlag uit zou hangen. Ik weet het zo net nog niet..
Ik voelde me erg alleen toen mijn dochter naar school ging, ik had de eerste week vrij genomen en vond de dagen erg lang duren. Maar uit eindelijk wendt het ook best snel maar heb ook wel een traantje gelaten op het school plein.
Wow lange dagen maakt je dochter meteen zeg. Mijn zoon gaat alleen 's ochtends naar school. De eerste 2 weken was ik vrij om er voor hem te zijn. De eerste keer naar school brengen vond ik heel bijzonder. Op de terugweg had ik nog boodschappen gedaan. Thuis gekomen toch even gehuild . Tja waarom weet ik niet precies, het is echt een andere fase. De eerste weken vond mijn zoon het lastig om afscheid te nemen van mij in de klas, dat vond ik wel moeilijk. ook al wist ik dat zodra ik weg was hij het goed had en het naar zijn zin had. In de eerste weken moest mijn zoon ook erg wennen dat hij elke dag naar school moest. Vaak had hij nog wel andere plannen en daar pastte school helemaal niet in . Ik had het gevoel dat het echte leven was begonnen. Ik vroeg me ook af wat mensen allemaal deden tijdens schooltijden. Ik had het gevoel dat ik tijd over had en ben mijn huis flink gaan poetsen. Inmiddels (6 weken later) ben ik goed gewend, heb een nieuw ritme gevonden. Mijn zoon heeft veel vriendjes en dat is ook echt leuk!
De eerste echte week hebben wij hier net achter de rug. Vanaf 4 weken voor haar verjaardag ging ze elke week een ochtend wennen. De eerste keer hebben mijn man en ik haar samen weggebracht. Volgens mij vonden wij het spannender dan zij. Zij vindt het fantastisch op school. Vorige week woensdag is ze 4 geworden en ze wilde per sé die ochtend naar school, want ze wist dat als ze echt 4 was ze iedere dag mocht komen. De donderdag moest ze gelijk overblijven, omdat we moesten werken en niemand haar tussen de middag even op kon halen. Ik heb thuis even staan janken en was de hele dag niet mezelf, maar het ging super en zij wil elke dag wel overblijven. Het went echt heel snel, vooral als je kind graag naar school gaat. Ik heb nu inderdaad wat meer tijd voor het huishouden en klusjes die ik 's avonds deed en ik heb meer tijd voor mijn zoontje. Verschil is wel dat wij geen continu-rooster hebben. Op de maandag en de dinsdag eet ze gezellig thuis tussen de middag. Ik leef nu wel veel meer op de klok. Ze moet om half 9 op school zijn, om 11.45 uur haal ik haar weer op om haar om 13.00 uur weer op school af te leveren en haar om 15.00 uur weer op te halen. Na de vakantie ga ik andere dagen werken en dan moet ze op de maandag overblijven en ook naar de BSO. Daar zie ik nu weer tegenop. Ik hou maar wel in mijn achterhoofd dat ze vanaf baby ook 1 dag in de week de hele dag naar het KDV ging, dus ze is wel wat gewend. Succes en geniet straks van je "vrije tijd"
Ik zal de eerste week vrij nemen, om die mijlpaal helemaal bewust mee te maken. Daarna ga ik gewoon werken tijdens schooltijd.
Ik was er zelf heel erg aan toe En ik vond het eerlijk gezegd heerlijk! En nog steeds. Eerst heb ik wel wat klusjes gedaan die nog lagen, maar al snel aan de slag gegaan, omdat ik me begon te vervelen. Ik werk nu thuis voor t bedrijf van mn vriend. Ideaal
Ons zoontje mag na de vakantie. Hij heeft er auperveel zin in maar mama zal toch echt een traantje laten kleine jongen wordt zo groot. Ik beeld me hem al helemaal in met een klein tasje op zn rug, zijn stoeltje in de klas en dan uitzwaaien. Snik snik! Hier ook een continu rooster en vind dat ergens wel jammer maar ergens ook wel beter. Want als hij moe is of geen zin heeft is het straks geen drama om hem weer naar school te moeten brengen.
Mijn zoontje is nu 4 weken naar school gegaan. Eerlijk gezegd had ik er erg tegenop gezien, gewoon omdat ik me besefte dat hij 'opeens' zo groot was, omdat ik onze gezellige dagen samen zou gaan missen, etc. Voorafgaand aan de eerste schooldag waren we op vakantie en ja, zoon moest naar school, dat was overduidelijk! Die ochtend gingen we met zijn drieën huppelend naar school, zoon was zo vrolijk en had zoveel zin! Hing zijn jas op, ging op een stoeltje zitten, gaf papa en mama nog een kus en zwaaide blij! Omdat alles zo lekker ging, was er bij mij weinig ruimte voor tranen, ik was gewoon heel blij dat het zo goed ging! En alles gaat nog steeds goed, de juffen noemen hem een 'voorbeeldkind' en een 'lieve jongen'. Hij is heel enthousiast en speelt heel leuk. Ik heb geen tijd om thuis te gaan zitten kniesen, eerlijk gezegd ben ik drukker dan toen zoon nog thuis was! En hij komt nog thuis lunchen en gaat niet naar de bso, dus ik heb 's ochtends 3 uur voor mijzelf en 's middags 2. En dan moet ik nog op en neer fietsen ook. Is voorbij voor je het weet! En woensdag- en vrijdagmiddag is hij nog lekker vrij.
Ik lees even mee. Mijn dochter gaat in augustus voor het eerst naar school en begin september naar de dagopvang want dan begint mijn school ook weer
Mijn meisje is net drie geworden en gaat in september naar school (spanje)....ook gemengde gevoelens. Aan de ene kant vind ik het leuk voor haar omdat er veel leeftijdsgenootjes zijn om mee te spelen en om de taal te leren, aan de andere kante vind ik het nog zo´n klein smurfje en ben ik bang dat ze me net zo gaat missen als ik haar, en als er wat gebeurd... Gelukkig gaat ze hier de hele maand september maar voor twee uurtjes in de ochtend, maar vanaf oktober de hele ochtend van 08.30 tot 14.00 uur.
Mijn dochter is nu 7 weken naar school geweest. Ik keek er met gemengde gevoelens naar uit. Het ging heel erg goed, dus was het ook niet erg haar daar te laten, maar als ze erg veel zou zijn gaan huilen (dat was wel zo met oefenen) zou ik er echt veel moeite mee gehad hebben. Het ritme is wel weer wennen, want je moet nu echt rekening houden met schooltijden en dat is niet altijd even handig, omdat die tijden niet gelijk lopen met de slaaptijd van de jongste.
Mijn dochter gaat nu 3 weken naar school en ik heb er om eerlijk te zijn ook naar uitgekeken.. Ze vroeg onwijs veel aandacht, ik werd er gek van. Ze had er zelf ook veel zin in. Ze mocht 5 ochtenden komen wennen, achterelkaar, en die had ik vrij genomen zodat ik haar zelf kon brengen. Ze vond het een beetje moeilijk maar eigenlijk viel het afscheid me mee. Nou moet ik wel zeggen dat er al een jochie in de klas zat die ze al kent. In de tijd dat ze op school zit, ga ik mijn zoontje van 2 aandacht geven en wat meer huishoudelijke klussen doen. Of afspreken met vriendinnen waarvan de kinderen ook op school zitten. Afgelopen week had mijn dochter haar eerste speeldate. Had ze zelf geregeld. Ik heb geen traan gelaten, wel een brokje in mijn keel. Mijn prematuurtje van 1800 gram is groot geworden... Ik merk wel dat ze erg moe is ervan. (Ze is nog wat pittiger geworden.) En die schooltijden zijn wennen. Ik heb me al 4 jaar nog nooit 's ochtends hoeven haasten.. Als ik vroeg moet werken brengt mijn man de kinderen naar de gastouder, als ik laat moet werken breng ik ze. Maar dan is er geen druk om op tijd te zijn. Dat is nu wel wennen... En idd de slaaptijd van mijn zoontje komt in het gedrang.
Ik vond het natuurlijk wel spannend maar ook heerlijk... wat een relatieve rust zeg. Mijn 2e is enorm makkelijk en die kan ik werkelijk overal mee naar toe nemen maar zoon is prikkelgevoelig en tja, met twee is het toch minder makkelijk. Na het wennen (1 dagdeel) voor de vakantie zijn we na de vakantie gelijk mee gegaan in het gewone systeem (incl overblijf) en naschoolse opvang (2 dagen p/w). Ik heb hem wel de eerste tijd vroeg opgehaald van de NSO. Hij was er zo aan toe dat ik vooral genoot (en geniet) van alle verhalen die hij mee naar huis neemt! Het helpt enorm dat hij het hele schooljaar nog nooit zonder zin naar school is gegaan en het allemaal erg lekker loopt.
Ik vond het wel even moeilijk, al draaide mijn dochtertje al gelijk fulltime mee. Ze is maar 1 keer een ochtend wezen wennen. Heb er wel even aan moeten wennen, maar toen had ik de jongste nog thuis. Die is ondertussen ook aan het wennen op school sinds 2 weken. Heel raar. Ik had hem van de week weggebracht en had echt moeite in de supermarkt niet in janken uit te barsten. Ach, het zal vast wennen, maar nu heb ik het er nog even soms moeilijk mee.
Fijn om jullie reacties hier te lezen. Hier ook wel ervaring met opvang en de peuterspeelzaal en sinds kort dus wennen op school. Maar dat zijn maar korte momentjes. Straks zijn het hele dagen en toen ik nog een baan had, leek het me wel fijn. Maar ik ben nu best bang voor een soort van gat waar ik in zou vallen. Misschien gebeurt het niet hoor. Maar toch.. het zwemmen op de woensdagochtend, even naar de markt, geen haast 's morgens. Maar de andere kant is natuurlijk ook; eindelijk weer op mijn gemak wat grotere klussen doen enzo. En de laatste tijd zijn de dagen best vaak gevuld met een hoop gemopper en gezeur en vooral verveling bij dochterlief vandaan. Dus ja, het is er ook wel tijd voor!
ik lees mee. hier vliegt het vogeltje ook uit na de vakantie. vlaggenstok staat in de aanslag maar toen ik van de week de uitnodiging kreeg dat hij a.s woensdag een ochtend mag meedraaien rolden de tranen over mn wangen. pff het komt zo dichtbij opeens. je weet dat het eraan zit te komen maar gaat nu wel opeens heel erg snel. kan niet wachten tot er weer rust in huis is. en zo heb ik mooi wat tijd voor de kleinste zonder dat grote broer er altijd tussen springt om mee te spelen
Ik vond en vind het heerlijk Vond het ook wel spannend, hoe zij het zou vinden, maar voor mezelf echt heerlijk. Nou hoefde ik me thuis bepaald niet te vervelen, met een baby van 5-6 weken oud toen ze ging oefenen en 8-9 weken toen ze helemaal naar school ging. Van een gat dus niet echt sprake, maar denk niet dat ik daar wel last van had gehad als we onze jongste niet gehad hadden Maar voor haar en voor mij dus gewoon heerlijk. Thirza was erg toe aan school, gaat nu na een kleine 7 maanden kleuteren ook door naar groep 2, (en zit met een heleboel dingen al op niveau groep 3). En ik was er zelf ook wel helemaal aan toe: lekker om 'r los te laten en 'r weer een stapje de wereld in te laten zetten en zelf dus ten opzichte van haar ook wat losser te komen: we groeien daarin mooi met elkaar op
vandaag heeft zoonlief zn broodtrommel uitgezocht in de winkel. hij krijgt morgen zn nieuwe gymtas en woensdag mag hij ochtend proefdraaien. spannend!
Onze oudste had er moeite mee en huilde ook altijd bij het weggaan. Ik zelf was toen zwanger, rond de 24 weken, en moest ook steeds traantjes wegpinken. De tweede ging heel anders. Hij zegt "dag mamma, kus" en ik kan gaan. Heerlijk thuis, rustig eens het een en ander opruimen enz. Ik heb er nu totaal geen moeite mee.
Over 2 weken dochtertjelief haar 4de verjaardag en dan krijgt ze een nieuwe schooltas, broodtrommel, beker, fiets enz. Helemaal klaar om naar school te gaan, ze heeft er ook erg veel zin in! Ben gisteren gebeld en dinsdag 20 augustus start ze tussen 8.15 en 8.30 en dan voor de halve dag. Van daaruit kijken we verder, vind ze het leuk laten we haar zitten zoniet haal ik haar weer op. Woon 2 miuten van haar school af