Meiden, Wie heeft hier rij angst? Ik heb er erg veel last van. Bang voor onverwachte situaties op de weg, bang om te parkeren en bang om bijvoorbeeld trekkers in te halen. In het verleden al eens extra rij lessen genomen maar dit heeft niet echt veel geholpen. Wie herkent dit en wie heeft er tips??
Ik heb er wel eens van gehoord. Maar dan had het te maken met mensen die een auto ongeluk hadden gehad. Advies dat hun kregen: Hup, gelijk weer de auto in en rijden. In joun geval.. Ik snap het wel. Heb er zelf geen last van, maar snap dat als je er over nadenkt, best eng is. Ik lees even mee, ben benieuwd wat voor tips er binnen komen!
Zelf geen ongeluk gehad, maar voelde me tijdens de rijlessen al nooit heel prettig. Kan goed rijden, ben in 1x geslaagd. De angst belemmerd mij echter om vaker de auto te pakken... Nogal lastig..
ben zelf altijd erg bang geweest om auto te rijden en nu nog steeds ben ik bang om de snelweg op te rijden. vooral dat er dan net een vrachtauto aankomt en daar ben ik als de dood voor. wil ze niet inhalen want dan breekt het zweet me uit. lessen durfde ik ook niet en ben daarom pas met mijn 19e begonnen. in een vreemde auto durfde ik ook niet weg te rijden etc het is gewoon een kwestie van grenzen verleggen. niet wachten maar doen. hoelanger je wacht hoe enger het wordt allemaal
Mijn moeder heeft er last van ging speciaal anders rijden om bijvoorbeeld een brug niet te hoeven nemen. Nu rijd ze nog steeds niet op de snelweg alleen binnen de stadsgrensen. Ze heeft geen auto ongeluk gehad wel een brommer ongeluk. Ze heeft medcijnen enz er voor gekregen en gesprekken met iemand. Ze is altijd al iets angstig geweest met auto rijden. Ze heeft er ook keer overgedaan, Moet wel vertellen ze was pas toen ze haar rijbewijs haalden. Dat scheelt ook denk ik. Succes er mee in elk geval.
Ik heb er veel last van gehad en ook nu vind ik het wel spannend. Wat mij vooral hielp is veel rijden, beginnnend op korte stukjes en alleen dingen doen die je echt durft. Het hielp mij om iemand naast me te hebben, maar misschien probeer jij het liever alleen. Ik ging bijvoorbeeld boodschappen doen en dan parkeerde ik ver weg zodat ik helemaal vrij stond. Makkelijk inrijden en makkelijk wegrijden Ik merk de laatste tijd echt dat het verbeterd en ik zekerde van mezelf word. Het helpt ook om met je angsten te oefenen. Bij mij is het ook parkeren (en dan vooral tussen auto's) en invoegen op een andere weg. En wat betreft trekkers inhalen: je hoeft niet in te halen. Het is echt niet erg om er een stukje achter te blijven... Wat mij vooral hielp was me realiseren dat ik niet zo zeker en fel hoef te rijden als anderen/mijn vriend... Ik mag rustiger rijden en meer toegeven in het verkeer (dan kom je ook een stuk minder rare situaties tegen!).
ik heb ook altijd al wat angst gehad mbt autorijden ik durf wel te rijden, ook snelweg, maaralleen bij mij in de buurt waar ik ben geweest en wat mij vertrouwd is. ik durf dus absoluut niet ergens naar toe te rijden wat een uur van mij af is en wat ik niet ken, en in mn eentje zou ik dat zowiso al niet doen ook inhalen vind ik eng als het druk is, als het rustig op de weg is vind ik het geen probleem. khep ook best veel lessen gehad voordat ik mn rijbewijs haalde, en heb als kind zijnde 2x een ongeluk gehad, en 1tje die best heftig was.(gelukkig geen gewonde behalve een paard) maar echt tips heb ik eigenlijk niet, mijn rijlesman zei dat ik als ik dat wou wel een x samen met hem en nog iemand anders die daar ook last van had, een dag naar een drukke stad kon gaan, bij ons dan rotterdam (is uurtje rijden hier vanaf) en daar gaan rond rijden parkeren e.d. en dat als je in een drukke stad kan rijden dat je het dan overal wel kan. misschien zo iets een x proberen met een rijlesman? wie weet neemt dat wat van de angst af ik heb het zelf eigenlijk nooit gedaan. suc6!
Hihi rijlesman... die kende ik nog niet. Wij hebben zelf ene rijschool en op aanvraag gaan we idd wel eens met een paar leerlingen tegelijk naar een compleet onbekende plaats, liefst groot om daar eens te rijden. Zijn we een halve dag weg en de kosten worden verdeeld over het aantal mensen wat mee wil doen en iedereen krijgt evenveel tijd om te ofenen. Als je je rijbewijs al hebt zou ik idd adviseren om eens wat extra rijlessen te volgen maar dat had je al geprobeert. Ik denk dat het een kwestie is van doorzetten jezelf er toe zetten. Verleg langzaam je grenzen. Zorg dat je eerst bekend raakt met kleine stukjes rijden en doe daarmee vertrouwen op. Als dat goed gaat eens iets nieuws proberen enz enz. Vaak is het een kwestie van jezelf er ff toe zetten. Zelfs ik als vrouw van een instructeur liet heel lang mn man rijden als we naar een drukkere stad moesten maar op ene dag heb ik mezelf een schop onder mn kont gegeven en ben het gewoon gaan doen... ik had mn man mee voor als ik het echt niet meer zou zien zitten maar we zijn die dag zonder kleerscheuren thuisgekomen. Ik denk echt oefenen oefenen oefenen... zorgen dat je regelmatig achter het stuur zit.
Ik zelf heb mijn rijbewijs niet ik ben hier wel mee begonnen en ook al 4 x gezakt, daarna is mijn leven verschrikkelijk verandert en had ik er gewoon geen geld meer voor Ik heb nu dan ook de angst om weer te beginnen Ik lesde bij een rijschool houden die gespecialiseert was in rijangst! er zijn er niet veel van maar ze bestaan dus wel! Ik zou bij jou in de buurt is navragen of er zo iemand is, die kan je wellicht van je angst af helpen!
Herkenbaar!!!! Ik heb het vooral sinds ik mama ben geworden! Toen was het rijden al snel over... terwijl ik eigenlijk echt wel goed rij! Toen mijn meisje 2 maanden oud was, moest ik naar het CB. De afspraak was heel vroeg, het was koud dus geen zin om 2x over te stappen met de bus en niemand kon me brengen. Toen pakte ik de auto van mijn broertje mee. op een smalle landweggetje reed ik over een diep gat in de weg en ik slipte. Ik kon nog bijsturen, maar anders was ik in de sloot beland.. sindsdien is het alleen maar erger geworden. Ik wil niet meer rijden, ook niet zonder mijn kind. Want stel..ik verongeluk!?! dan laat ik mijn kind achter!! En rijden met haar in de auto, ppffff helemaal not done! Ik heb al maanden geen stuur aangeraakt. Zelfs als ik ergens heen ga en de auto staat tot mijn beschikking, dan neem ik alsnog de bus. Veel meer gedoe, maar voor mijn idee veiliger. Zo stommmmm. Ik voel me zwak! Heb ik nou hier mijn rijbewijs voor gehaald.
Ik heb me rijbewijs in 1 keer gehaald. Maar korte invoegstroken, nou natte handjes hoor!!! we hebben nu een station en ga op zaterdag echt geeen boodschapen doen alleen. Krijg die areslee nooit geparkeerd. Lukt misschien wel maar dan staan er 15 te wachten en word ik echt gek!! De laatste keer dat ik nu gereden heb was.... ff rekenen icsi-tese in belgie. Eind april moet echt veeeel meer in dat ding stappen!! Toen naar Belgie MOEST ik wel alleen rijden was dik uur heen en terug en dat paar keer week. Toen voelde ik me steeds zekerder iig!! Had toen door moeten zetten!!
ik heb er ook lang last van gehad, ook bang om andere wegen te nemen die ik niet ken, parkeren was een ramp.. en vooral het optrekken had ik moeite mee waardoor de auto dus vaak afsloeg voor een stoplicht... gestresed werd ik ervan bah... dat heeft mij een 1,5 jr weerhouden om nog auto te rijden totdat mijn man voor kort geleden een nieuwe auto heeft gekocht voor mij..! een peugeot 107 5 deurs... we zijn op een avond toen we de oppas thuis hadden zitten een afgelegen stuk gaan opzoeken en hij heeft me alles weer onder de knie laten krijgen! nu rij is langzaam aan weer met plezier en het afslaan is niet meer gebeurd! ik maakte me vooral druk over auto's die achter me zaten en me liepen op te focken door te toeteren als mn auto weer eens afsloeg.. daardoor deed ik het veel te gehaast.. nu denk ik dikke piep en doe het op mn eigen tempo en ineens is het een makkie en scheur ik zo weg ik denk dat je er alleen afkomt door juist veel te gaan rijden... helpt bij mij wel!
je word alleen zeker in een auto door het te doen.. veel km maken en vaak rijden.. tuurlijk kan je dat opbouwen. Doordat je nu al bang bent voordat je in de auto stapt, doe je het ook niet.. Eigenlijk zou je elke dag een stukje moeten rijden.. steeds iets verder.. dat is de enige manier om zelfvertrouwen te krijgen in een auto.. o ja en laat je niet opfokken door andere weggebruikers.. iedereen heeft een rem ook de bus.. en juist als jij je vanalles gaat bedenken wat er kan gebeuren en straks lukt het me niet .. ddan gaat het fout. gewoon rijden en de rest lekker laten gaan. ALs jij 80 rijdt en iemand komt aan met 130 is dat hun probleem.. jij rijdt gewoon 80 en dat mag daar als die andere harder wil prima, maar laat je daar niet door van de wijs brengen. En al helemal door rissige , gevaarlijke of gehaaste rijstijlen van iemand anders.. je HOEFT helemaal niet in te halen, dat is net of jij dat WILT. als jij achter het stuur zit bepaal jij hoe hard je gaat.
Ik heb niet echt rijangst maar ben wel bang bij rotondes. Tijdens mijn zwangerschap heb ik een fietser aangereden, ik zag die gewoon niet. gelukkig niks ergs alleen de kettingkast een beetje stuk. sinds die tijd heb ik een hekel aan rotondes. Een paar weken geleden kreeg ik een ontsteking aan mijn evenwichtsorgaann en nu durf ik niet alleen heel ver te rijden, wel als er iemand bij is.
De meeste tips staan er al in maar iemand inschakelen die gespecialiseerd is in rij en faalangst is wel een hele goede tip.. zorg er wel voor dat je de rijinstructeur vertrouwd, anders heb je er nog niets aan.... Ikzelf ben bang voor vrachtwagens en tractors.... Maar ik heb besloten me niet te laten leiden door die angst, zelfs niet nadat ik een ongeluk heb gehad met een vrachtwagen. Ondertussen (ik heb nog geen jaar mijn rijbewijs) heb ik gereden in Duitsland, Oostenrijk en Slovenie op landbouwweggetjes, bergwegen. Ik probeer juist de situaties op te zoeken om mezelf sterker te maken.... Niets geeft zo'n kick om iets te doen waar je niet zeker over bent, je het toch doet en het lukt!! (want vaak lukt het wel) Als je helemaal niet meer rijdt.... zorg dat je een klein stukje rijdt naar iemand die weet van je angst... zodat er een kopje koffie/thee klaarstaat als je aan komt rijden.... Dat haalt ook weer de druk weg van terug rijden...
Vergat helemaal de wegversmallingen!!!! pffffoe en dan nog wegen waar savonds/snachts geen verlichting is!!
Hier ook een met rijangst, als tip krijg ik ook te horen dat ik gewoon veel moet rijden maar ik rij dus liever helemaal niet. Ga wel alleen naar me schoonmoeder en soms me ouders (45min rijden) maar de stad ga ik niet in zonder me man. Ik reed perfect maar heb me rijbewijs gehaald 2 maanden voor me bevalling waardoor ik toen maar een maand gereden heb en daarna dik 3 maanden niet. Toen ik weer ging rijden sloeg de moter af (getoeter van andere autos) maakte ik een rot herrie als ik weg reed op hellingproof haha en heb ik tijdens parkeren ee. Andere auto een deuk gegevn, was gelukkig niet zo erg reed in ze 1. Begin nu weer een beetje vertrouwen te krjngen en denk toch dat veel rijden de enigen oplossing is......want niet rijden of situaties ontwijken maakt het allleen maar erger.
Zo. Bedankt voor alle reacties en tips. Gewoon rijden en je grenzen langzaam verleggen. Eventueel de hulp van een instructeur die gespecialiseerd is in rij angst.... Dat is de conclusie die ik kan trekken... Ik zal er eens mee aan de slag gaan!! En dan woon ik ook nog op het platteland waar het errug rustig is....wat dat betreft gemakkelijk. Maar ja, wel weer 1001 trekkers
hier ziet nog iemand met het zelfde probleem. ik heb ook al aardig tijdje me rijbewijs en al drie jaar niet meer gereden . het komt omdat ik bang ben dat me moter afslaat bij de stoplichten of rondtondens. heb al paar keer gehad dat die afsloeg en niet meer zo snel weg kon komen en allemaal mensen maar achter mij gaan toeteren dan raak ik in de stres en dat moet ik zo veel dingen tegelijk doen dan weet ik het effen niet meer. veders durf ik wel op grote wegen te rijden.maar is echt allen bij stoplichten enzo. wil binnen kort zoon progama doen via een rijschool. mschien is er bij jou in de buurt een rijschool die dat doet. p.s wou laast ook zoon topic open maar niet gedaan bang dat niemand er last van had. ik zie ok niet zoveel in het donker mschien dat ik me ogens eens laast op meeten