Dit soort discussies brengen wel wat teweeg altijd, vind ik wel mooi om te zien. Maar hopen dat iedereen wel op een respectvolle manier met elkaar discuseert. Maar ik ben het met topicstarter eens dat het hypocriet is om zelf niks te willen geven maar wel te willen onvangen. Er is een enorm tekort aan donoren en natuurlijk wil je niet dat je organen naar iemand gaan die door eigen toedoen een nieuwe orgaan nodig heeft. Maar in de meeste gevallen is dat ook niet zo, en hebben mensen door een ziekte een nieuwe orgaan nodig. Lijkt me vreselijk om hopeloos te moeten wachten of je of iemand dicht naast je op tijd geholpen kan worden. Ik zou zelf ontvangen dus dan vind ik het meer als logisch om ook te geven. En dan de vraag of mensen die niet geven ook niet zouden mogen ontvangen, vind ik moeilijk om te beantwoorden. Wie ben ik om daarover te beslissen. Maar ik vind wel dat mensen die niet geven goed bij zichzelf na moeten gaan waarom ze dan wel recht om te krijgen zouden moeten hebben.. Ik ben absoluut niet iemand die een voor wat hoort wat mentaliteit heeft. Dat ik heb gelezen dat als zin word gebruikt als mensen mijn soort mening hebben. Het hoeft niet te zijn dat die mentaliteit bij alles op gaat.
Hanneke: Het is opzich een goed argument, echter, volgens mij zijn er ook genoeg mensen die met een nieuw orgaan gewoon uiteindelijk dood zijn gegaan aan ouderdom hoor.
Is hier laatst ook niet een topic over geweest? Hier mijn antwoord: Om dat ik met respect met mijn lichaam om ga en ik dat ook na mijn dood wil, dus niet als een varken worden open gemaakt en als slachtafval weer dicht worden gemaakt. Daarbij zijn mijn nabestaande mijn lichaam dan ook 1a2 dagen kwijt.
waar ik gewoon echt nieuwsgierig naar ben is, als jij dus wel zou willen ontvangen, maar niet geven, hoe trek je dat moreel recht in je hoofd, en dat is dus echt een serieus iets waar ik geinteresseerd ben! ik gun jou echt niet een korter leven dan een anders, zo bedoel ik mijn topic niet, ik kan alleen niet begrijpen dat mensen wel willen ontvangen, maar niet willen geven zonder enig intern moreel conflict?
dat begrijp ik, ondanks dat ik je woordkeuze iets wat ongenuanceerd vind maar mijn vraag/interesse, wil je dan wel dat een ander voor jou als een vakren word open gemaakt etc...? en zoja, waarom is dat dan wel acceptabel en voor jou niet?
Dit vroeg je net ook al aan mij. Goed nog even er op in gaan, Het is niet iets wat je goed hoeft te praten of recht te trekken in je hoofd. Mensen doneren om andermans leven te kunnen redden, laat dat ooit een van ons zijn, dan zijn we hartstikke dankbaar. En daar gaat het uiteindelijk toch ook om?? Of gaat het hele doneren er om dat we alleen de mensen redden die dezelfde mening delen als die van ons?? En alle mensen die dat niet doen en het dus een verschrikkelijk idee vinden dat er organen en weefsel word gedoneert na hun dood, sluiten we lekker buiten. ... Sorry maar zoja, dat slaat helemaal nergens op.
Ja Ik ben donor. En aan de ene kant ben ik het eens met TS maar aan de andere kant is het ieder zijn keus. En doneren betekend dat je het geeft zonder iets terug te verwachten. Wat ik overigens wel vind is dat het net als in België zo moet zijn dat je standaard donor bent en pas na aangeven van niet geen donor bent om inderdaad laksheid te voorkomen.
Ja, ik ben een dornor. Maar niet voor alles. Mijn organen mogen ze allemaal mee hebben, ik heb ze toch niet meer nodig en als ik daar iemand een langer leven mee kan geven, dan graag! Maar mijn huid en mijn aderen mogen ze niet hebben, simpelweg omdat door mijn aderen, mijn bloed heeft gestroomd. Vindt het een raar idee dat er ander bloed zou doorstromen.. En mijn huid, tjah.. Ik ben eerlijk gezegt heel bang voor de dood en krijg kriebels van de gedacht dat mijn huid er zou worden uitgesneden. Dus nee, mijn huid niet. En dan was er nog iets met mijn ogen. Geen idee meer hoe het precies zat, is al lang geleden dat ik het heb ingevuld. Maar ze kunnen iig meerdere dingen van je ogen gebruiken. De meeste dingen van mijn ogen sta ik af, alleen mijn gehele oogbal niet. Reden hiervoor is weer dat ik niet wil dat iemand anders met mýn ogen loopt, er is simpelweg geen oog zo als die van mij, en dat wil ik dus ook zo houden. Ik verwacht niet dat iedereen het eens gaat zijn met mijn redenering. Maar ik heb hier gewoon heel eerlijk en bloot mijn antwoord gegeven en zal het dan ook fijn vinden als er geen discussie van wordt gemaakt! Nog even over bloeddonoren.. Ik ben geen bloeddonor om een hele simpele reden: ik ben als de doods voor naalden! Als ik moet bloedprikken kan ik daar echt wekenlang tegen opzitten hoewel het niet eens pijnlijk is.. Hier wil ik eigenlijk helemaal niet overnadenken maar als het nodig zal zijn, als wij de keuze zouden moeten maken over de organen van onze dochter, dan zou ik ze 'weg geven'. Er is een groot te kort aan kinderdonoren en dat wij ons meisje zouden verliezen, daar kan ik niet overnadenken maar is iig heel onmenselijk. Als we dat leed andere ouders zouden kunnen besparen door de organen van onze dochter af te staan, dan zouden we dat zeker doen! Maar dan echt alleen de organen, de andere dingen niet! Ik ben het overigens niet eens met de voor wat-hoort wat gedachte. Als een ander om welke reden dan ook, geen donor wil zijn dan heb ik daar respect voor. Wil niet zeggen dat die persoon dan ook maar niets mag ontvangen.. En evenals voor rokers en andere mensen die het er 'zelf naar gemaakt' hebben, die hebben evenveel recht op een orgaan als ieder ander 'gezond' mens. Vind ik dan..
Als ze de gehele handelswijze veranderen word ik meteen donor, zonder twijfel! Moeilijke vraag, denk het ook niet. Maar als iemand wel donor is, kiest hij of zij er dus zelf voor.
Maar vind je het niet een eng idee als je iets van een ander in je lichaam krijgt? Ik bedoel, als je dood bent voel je niks meer, zie je niks meer en denk je ook niet meer. Dus wat maakt het dan uit wat er met je lichaam gebeurt.
Een gezond persoon met een nierziekte.... daar zit wel een tegenspraak in. Gezonde personen hebben geen nieuwe nieren nodig. Sommige mensen hebben gewoon pech en lopen op de een of andere manier een nierziekte op. Daar kan een ongezonde leefstijl een rol in spelen, maar is niet het hele verhaal. Die leefstijl leidt bij de ene persoon tot nierfalen, en bij de ander tot diabetes, en bij weer een ander tot een lang en gelukkig leven. De factor pech speelt dus altijd een rol. En er zijn ook mensen die net zo leven als ieder ander (niet heel ongezond, in elk geval) maar tóch worden getroffen door een nierziekte. En daarom kun je dit soort argumenten niet meenemen in de beslissing. Wat wel meeweegt is dit: hoeveel kwalitatief goede levensjaren kan iemand winnen met het donororgaan? En degene met de grootste winst komt hoger op de lijst. Dus iemand van wie je het sterke vermoeden hebt dat hij z'n ongezonde leefstijl zal voortzetten zal er minder gezondheidswinst van hebben. Iemand die echt niet van plan is om te stoppen met roken, zal minder snel in aanmerking komen voor een donorlong (of uberhaupt een orgaan, want roken is voor je hele lichaam een enorme aanslag); iemand die alcoholist is en nog steeds veel drinkt, zal minder snel een nieuwe lever krijgen. Niet omdat de commissies het gedrag moreel veroordelen, maar omdat zo'n patiënt te weinig te winnen heeft bij een nieuw orgaan. En zo moet het ook zijn. De samenstelling van de wachtlijst is een medische aangelegenheid, geen morele.
@Hanneke: je hebt het helemaal niet warrig opgeschreven, maar heel duidelijk. Ik vind het heel interessant om te lezen hoe het is voor een ontvanger (in jouw geval van bloed, niet van een orgaan). Het is ook niet niks, om iets van een ander in je lijf te krijgen. Ik ben met je eens dat er mensen zijn die te veel blijven vasthouden aan het leven, terwijl het niet voor niets eindig is. Ik zou er ook eerder voor kiezen m'n lot te aanvaarden, en niet tot het allerlaatst doorbehandeld te worden. Denk ik nu, met m'n redelijk gezonde lijf. Toch denk ik dat die 5 of 10 jaar die er gewonnen kunnen worden, voor een ouder van jonge kinderen van totaal andere waarde zijn dan van iemand van 65 of ouder. Het verschil tussen je moeder verliezen op je 15 of op je 20e, is enorm. En vanwege dat verschil zou ik er in sommige situaties wél voor kiezen.
Ik hoef voor mezelf niks recht te trekken.. Ik ben (om in de woorden te blijven van je openingspost) enorm hypocriet wat dit betreft.. Ik blijf het een eng idee vinden dat er na mijn dood in me gesneden wordt.. Dát is mijn reden en als iemand dat raar vindt, so be it..
Dat had ik net ook al neergezet. Ik denk dat niemand het een lekker idee vind om andermans organen en/of weefsel te krijgen. Maar als het nodig is om te overleven, grijpt denk ik iedereen wel die kans aan. En ik voel, zie en denk misschien niets meer, maar als mensen uberhaupt al bang zijn voor "de dood" opzich, (wat in de meeste gevallen ook maar een paar seconden duurt, of waar je helemaal niets van merkt als je in je slaap komt te overlijden) laat staan dan orgaan donatie. Organen wat uit je lichaam word gesneden en weefsel dat er word af gehaald. Het is de hele gedachte wat mensen zo ontzettend afschrikt, evenals "de dood" zelf. Ookal merk je er op het moment zelf niets meer van. Daarom heeft mijn famillie ook er voor gekozen om de huid van mijn oma niet te laten doneren. Ze waren er al compleet kapot van dat ze was overleden, het laatste wat ze wilde was dat er delen van haar lichaam werden gehaald. Ookal zou mijn oma er helemaal niets van merken. Voor de nabestaande kan het ook heel belastend zijn. Overigens neig ik wel meer naar "ja" dan "nee" hoor. Laat dat even voorop staan. Ik vind alleen de gedachtegang van sommige mensen verschrikkelijk over mensen die geen donor zijn. Ookal word ik zelf waarschijnlijk wel donor, ik zou niet eens een orgaan willen van de mensen die er zo over denken. Hou ze dan maar lekker zelf. :x (Maar helaas heb je het niet voor het kiezen)
hmmm, ik snap inderdaat de donoren dus kiezen om te geven, en dat mensen ook het recht hebben om die keus niet te maken.... denk dat het dan misschien toch een persoonlijk gevoel is, ik zou me niet lekker voelen bij het feit wel te willen ontvangen maar niet willen geven... bij mij gaat dat er moreel gezien niet in. en hoewel ik weet niet te mogen oordelen en iedereen in zijn waarde te moeten laten, blijf ik er toch wat moeite mee hebben.... en echt, iemand die geen donor is, zou ik geen orgaan weigeren, (niet meer ) maar ben bang dat als ik kon kiezen uit een bewuste donor en een niet bewuste donor ik voor de bewuste donor zou kiezen....maar goed, dat gaat natuurlijk nooit gebeuren, en het is mijn persoonlijke mening. Dank u allen voor de meningen/argumenten, het heeft mij ook over andere dingen goed aan het denken gezet. Voor algehele donor JA, met melding voor Nee Tegen voor wat hoort wat, alhoewel ik wel in Nederland een folder zou willen verspreiden met 'stel dat u, of u kind hier ligt' want blijf het een beetje hypocriet vinden ook al vinden sommige dat geen goed woord
ik probeer je echt niet aan te vallen hoor, wederom als jij je er moreel prima bij voelt dat je van iemand anders dus wel iets verwacht wat jij niet wilt doen, prima, in mijn hoofd werkt dat dus niet, maar goed, dat is ieder dus persoonlijk is mijn comclussie ondanks dat ik het krom blijf vinden hoop uiteraard gewoon dat niemand van ons in de situatie komt
Ik ben wel voor dat iedereen vanaf 18 jaar sowieso donor is en zelf moet aangeven als ze dat niet willen zijn.
Ja ik deel je gevoel hierin. Ik kan het moeilijk omschrijven waarom ik het raar vind om alleen te ontvangen en niet te geven.