Hoi allemaal, Ons zoontje is opzich een schat van een jongen. Over het algemeen heel lief en knuffelig naar zijn zusje toe, maar af en toe ook heel irritant. Hij lijkt wel jaloers......maar daar is geen reden voor. Ze worden allebei gelijk behandeld. Hij speelt wel af en toe met haar speelgoed (trekt het soms uit haar handen) maar owee als zij aan ook maar iets van speelgoed van hem komt. Dat mag dan niet. Wij leggen continue uit samen spelen samen delen etc. of zij niet aan jou speelgoed jij niet aan haar speelgoed. Maar dat gaat altijd maar precies wanneer het hem uitkomt Soms is hij genieperig haar even een zetje geven zodat ze omvalt, een tik of duwen. Vanmiddag beet hij zelfs in haar vingertje. Niet heel hard, maar ze moest er toch van huilen. Als hij in haar buurt is huilt ze veel meer dan als hij op school zit. Ik vind dat niet gezellig gedrag. We vertellen hem dat ook, leggen dingen uit maar tot nu toe werkt dat niet zo. Is dit herkenbaar/normaal "kleuter" gedrag? Ik ben soms blij als hij paar uurtjes naar school gaat, maar voel me zo schuldig daarover. Ik hoor graag jullie ideeën hierover. groetjes vruchtje
Mijn peuter van twee en een half doet dit ook bij mijn negen en een halve maand oude baby. Ik lees mee.
HIer precies hetzelfde. Expres tegen zijn zus aanlopen, duwen etc. De jongste is ook niet te flauw, dus dan is de tent te klein. Niet gezellig nee, maar volgens mij hoort het er gewoon bij. Even later zitten ze vervolgens samen te keten en liggen ze om niks helemaal dubbel met zijn tweeen. Dat is dan wel weer heel grappig om te zien. Ik probeer maar zoveel mogelijk te genieten van die momenten. Als ze elkaar weer zo dwars zitten probeer ik ze wel een beetje uit elkaar te houden. En als de jongste slaapt krijgt de oudste extra aandacht, gaan we dingen doen die niet zo handig zijn met de jongste erbij.
Ik heb niet echt tips, maar het is wel heel herkenbaar! Zoon is 4 jaar en 2 maanden en dochterlief is 20 maanden. Ze kunnen samen best leuk spelen ( naast elkaar) en heel soms ook wel met elkaar. Dan is het vaak achter elkaar aan rennen en heel hard lachen om de ander, verstoppertje spelen... Maar verder dan dat komt het niet echt. Daarvoor is het leeftijdsverschil nog te groot. Meestal is het binnen de kortste tijd ruzie omdat de een iets moet hebben wat de ander heeft. Dochterlief kan nog al van het haren trekken zijn en hij van het duwen en dan wordt het weer huilen... zucht... Zoon is de oudste en vindt vaak dat hij het meeste recht heeft. Ik probeer ze gelijk te behandelen. Maar vaak komt het er op neer dat hij wel vaak zn zin krijgt omdat dochter het ook nog niet vaak door heeft en als hij dan naar school is dat ik dan mn dochter extra verwen. Zo blijven de gemoederen hier nog het meest gezellig Ik herhaal idd wat jij ook veel doet: samen spelen, samen delen. Ik probeer ze zoveel mogelijk gelijk te behandelen en geen partij te trekken in ruzies. Ik probeer hem ook mee te laten denken in oplossingen voor zn zusje en als ze overstuur is door een actie van hem, probeer ik hem wel inzicht te geven hoe dat komt. En als er wordt geduwt of aan haren wordt getrokken moeten ze allebei om de beurt in de gang staan. Dat vind ik onacceptabel gedrag. dochter snapt dat eigenlijk nog niet, maar dat is dan in het kader van "gelijke behandeling"
Oh meiden ik vind die herkenbaarheid al fijn. Niet leuk voor jullie natuurlijk haha. Druif: ik vind jouw aanpak goed. Ik doe het ook vaker wel hem zijn zin geven aangezien zij het nog niet door heeft en hoop ellende te voorkomen.
Erg he! Hier ook van die periodes... Soms kunnen ze heerlijk samen spelen, knuffelen, helpt de oudste de jongste etc. En soms is het al ruzie als ze elkaar alleen maar zien, want dat ene speeltje dat de ander vast heeft wil jij natuurlijk ook.... haha. Hier 2 echte meiden, slaan, knijpen, bijten. Gaat vast weer over, toch?
Herkenbaar inderdaad. 'Gelukkig' is de jongste veel feller...het is echt afwachten tot die de oudste een keer een flinke zet terug geeft... Gelukkig zijn ze ook heel vaak heel lief voor elkaar.