Hi dames, Ik word zo ongeveer gék van de rollenspelletjes die mijn dochter de hele dag wil spelen Ik kan er echt niks aan doen en ik speel ook wel met haar mee, maar de hele dag? Pff dan lukt me niet hoor! Voel me nu een beetje een ontaarde moeder, ze is (nu nog) enig kind, dus ook geen speelmaatje van haar leeftijd in huis. Ze gaat 2 halve dagen naar het kdv, dus je zou denken dat wanneer ze thuis komt, ze wel wat rustiger aan wil doen..fout, we zijn nog geen minuut binnen of ik ben de dokter, de juf, oma, buurmeisje, noem maar op. Hartstikke leuk, die fantasie, maar het vreet me energie een beetje.. Ik moet uiteraard de nodige stemmetjes opzetten, en ik moet precies zeggen wat ze wil dat ik zeg...anders klopt haar spel natuurlijk niet. Het is dus ook nog.."zeg maar dit..zeg maar dat!" Dit begint zodra ze uit bed komt en eindigt pas als ze naar bed gaat. Ze zit nu in het badje buiten en ik ben onopgemerkt naar binnen gegaan..even rust en dan speelt ze ook prima zelf, dat is het probleem dus niet. Zo nu en dan zeg ik haar wel dat ze nu echt even zelf moet aan spelen, omdat mama wat andere dingen moet doen of simpelweg geen zin heeft..maar ze lijkt me niet te horen en gaat dan gewoon door, of ze reageert teleurgesteld En ik merk, nu dat ik weer zwanger ben, ik ook een stuk ongeduldiger ben geworden daarin. Ik heb er echt de energie even niet voor. Maar ik voel me daar dan toch schuldig over... Moest het even kwijt
Haha, ik herken het! Hier is ze de hele dag een bepaald personage en moet ik haar daar ook mee aanspreken anders reageert ze niet. Aan het eind van de dag zegt ze dan: 'Nu ben ik weer gewoon N.' ik vind het wel lachen, maar ik ben dan ook niet zwanger. Succes!
Is het niet een idee om op bepaalde momenten aan te geven dat je geen tijd hebt voor rollenspellen en dat ze zich dan zelf moet vermaken. Bijv eerst invoeren wanneer je gaat koken. En daarna bijv bij het koffie drinken of smiddags even. Ik bedoel je hebt straks een tweede kindje waar je ook tijd aan moet besteden en dan heb je ook niet altijd de gelegenheid om met je oudste te gaan spelen. Dus nu alvast wat "beperken", dan heb je daar straks na de bevalling denk ik ook nog profijt van.
Ja het is inderdaad hartstikke leuk om te zien wat een fantasie ze hebben Maar hier is het dus meestal andersom...ik ben dan een ander persoon. Ze maakt er dan een heel verhaal van en ik moet precies doen en zeggen wat ze wil, want mama snapt het natuurlijk niet En als ik bezig ben in het huishouden, dringt het niet altijd door dat ik dan gewoon even geen tijd heb. Het is soms best vermoeiend, zeker als het om 0700 al begint en ik nog amper m'n ogen open heb
Hopmarjanneke, dat probeer ik nu ook wat meer te doen. Dus in plaats van op het moment zeggen dat het even niet kan, zeg ik haar nu van tevoren wanneer ik weer met haar kan spelen. Sochtends gaan we bijvoorbeeld eerst even rustig wakker worden, ontbijten etc. Dat lukt redelijk, maar ze begint er vaak mee terwijl ik nét even lekker zit of ik net even bezig ben met het huishouden. Ze is ook bijna 4, en ik denk dat ze erg toe is aan school. Over de tweede is inderdaad waar, al denk ik wel dat ze zich dan veel meer met de baby bezig zal houden hahaha
Lijkt me inderdaad lastig soms. Als ik zie hoe het hier aan toe gaat zou ik gek worden als ik constant mee zou moeten doen met al die rollenspellen. Zijn er geen kleine kinderen in jullie omgeving? Want rollenspellen met andere kinderen ( die dezelfde fantasieniveau hebben) is veel leuker als met een volwassene die het ' niet snapt' . Verder heb ik geen tips, misschien haar poppen geven om daarmee te spelen? Ik weet dat ik als kleuter constant gesprekken heb gevoerd met mijn poppen, ook omdat ik enig kind was.
hahaha ik denk dat ze juist met mama willen spelen omdat mama wel alles wil doen dat ze zegt. kinderen doen dat niet. ik speel niet zo vaak met mijn zoontje. en als ik speel dan is het heel kort oom hem aan het spel te zetten.
Ja, dat is het hem nu..dit is echt iets van de laatste tijd. Voorheen kon ze goed zelf spelen, juist omdat ik niet zo vaak meespeelde met haar. Maar dit is er op een één of andere manier ingeslopen Ze heeft trouwens genoeg poppen, maar dan moet mama nog de stemmetjes opzetten van de poppen.. Kleine kinderen zijn er wel veel in de buurt, maar de meeste zijn nergens te bekennen op een doordeweekse dag. De enige waar ik heel goed mee omga is mijn buurvrouw, die heeft een zoontje die maar 5 dagen scheelt met mijn dochter. Daarnaast bezoekjes aan opa en oma (waar haar neefjes dan zijn), 2 halve dagen creche etc. is ze wel al 4 dagen in de week met andere kindjes. Dus dat zit wel goed. Inderdaad een beetje inperken en dan wordt het hopelijk weer wat minder.. Het is ook niet letterlijk de hele dag, maar dat is omdat we veel buiten de deur zijn, anders zou het misschien wel zo zijn haha! Bedankt voor tips!
Zal vast goed komen wanneer ze naar school gaat.. En ik zeg heel eerlijk, ik heb 3 kinderen en mensen zeggen wel 'goh je zal het wel enorm druk hebben' maar ik vind het vermaken van 1 kind nog veel vermoeiender! Hier houden ze elkaar bezig dus begrijp je helemaal.
Mijn kinderen en dan vooral mijn dochter wilden dat ook altijd graag. Maar persoonlijk vond ik er echt geen lol aan. Zij bepalen precies hoe het gaat, ik mag geen/nauwelijks eigen inbreng hebben en ik volg vaak maar half wat er 'gebeurd'... Misschien ben ik wel een ontaarde moeder, maar tegenwoordig weiger ik dit dus. Ik vind het prima om samen iets met de kinderen te doen (knutselen, tekenen, lego bouwen, boekjes lezen, puzzelen, spelletjes, doen-alsof-spelletjes zoals winkeltje spelen, doktertje spelen, koken in keukentje, doe het allemaal met liefde en plezier), maar fantasiespellen met stemmetjes met barbies, little ponies, playmobile e.d. dat doe ik dus niet meer. Dat doen ze maar zelf of met iemand anders ... Mijn filosofie is dat ik niet alles leuk hoef te vinden en hoef te doen, omdat ik nu eenmaal hun/haar moeder ben. En meer dan 1-2 keer per dag samen spelen, gaat gewoon niet. Heb nog genoeg andere dingen te doen! En dat leg ik ook uit. Succes, ik weet wel dat het thuis een stuk leuker/gezelliger wordt zodra ze naar school gaan!
Hmm hier vandaag een afscheidskadootje van de LIO... En er stond op: "wat heb jij een fantasie zeg! Dt ga ik echt missen" Enneh... Na de vakantie groep 3 dus ga er maar niet te snel vanuit dat het over is als ze eenmaal naar school gaat. Enige is dat JIJ er niet de hele dag naar hoeft te luisteren. Prima verbetering wat mij betreft. Vind die ongebreidelde fantasie heerlijk alleen soms ben ik er gewoon even klaar mee
Heel herkenbaar. Ik vond mijn tweede zwangerschap daardoor ook 10 keer pittiger dan deze. De meiden spelen zo leuk met elkaar! Mijn twee dochters hebben de meest interessante en grappige rollenspelen samen. Heerlijk om naar te kijken en te luisteren. Helemaal fijn dat ik er niet aan mee hoef te doen. Ik vind mezelf nl. niet het speelkameraadje van mijn kind. Ten minste niet de hele dag door. Ik heb niet alle reacties gelezen maar, zijn er geen speelvriendjes in de buurt of nichtjes/neefjes? Zo te lezen is je dochter daar helemaal aan toe.
Hier af en toe ook (niet de hele dag) maar ik zeg vaak zat, nu ben ik even bezig. Speel maar even alleen. En: doe maar even dit, mag ze hier niet zeggen. Wílt u even dit of dat doen?
Chloe doet dat ook, maar altijd alleen! Ze staat dan met haar poppetjes bij de vensterbank staan en speelt hele toneelstukjes, zo grappig om te zien en horen
Klinkt precies als onze oudste. Ze doet de hele dag rollenspellen, en iedereen moet meedoen. En dan vertelt ze ook precies wat je moet zeggen en doen. Zodra ik ook maar dreig even te gaan zitten, 'mama, ben jij opa/oma/dokter..'. Of zelfs 'dan ben ik grote zus en jij de mama..'. Ja, duh.. Ik ben er ook niet zo van (anders was ik wel de toneelschool gaan doen). Mijn favoriete rol is dan ook die van de papa, die de hele dag moet werken..
Herkenbaar. Hier zegt iedereen altijd dat het wel veeeeel drukker zal zijn als de kids van mijn man er zijn. Nou, op sommige punten idd wel, maar die dagen hoef ik Thirza nauwelijks bezig te houden, want die speelt dan de hele dag met d'r grote broer en/of zus Heerlijk! Qua tips: tijd voor samenspelen afbakenen EN begrenzen in de dingen die je samen doet. Dus ook andere dingen doen dan enkel die rollenspellen, als je samen met 'r speelt. Lekker even een gezelschapsspel, even knutselen, even samen een kinderfilmpje kijken.... Misschien handig om met picto's en dagschema te maken, zodat voor haar ook helder is wanneer jij even aan het huishouden bent en wanneer jij even tijd voor jezelf hebt? En voordat je dan op de bank zakt, even aangeven dat je nu even lekker op de bank gaat zitten met een boek, (roep maar wat), dus dat ze even een kwartiertje jou niet moet storen? Even duidelijk op de klok aanwijzen wanneer het weer tijd voor haar is, zodat ze weet tot hoe lang ze moet wachten? En: je bent geen ontaarde moeder als je dat samenspelen zat wordt hoor Of, als dat wel zo is, dan ben ik ook een ontaarde moeder e ben je iig niet de enige
Hier kunnen beide dames er ook wat van. Vooral Marit wil liefst continu met mama spelen. En als het dan ook nog "alleen" het opzetten van stemmetjes zou zijn en doen wat zij wil (zou ik ook al niet de hele dag door willen doen, daar niet van), maar Marit speelt dan ook nog constant dezelfde verhaaltjes Dus mag mama, als het aan Marit ligt, braaf 20x per dag de Mevrouw zijn in het restaurant, 20x per dag aan de kassa zitten, 80x per dag verstoppertje spelen, 20x per dag met Papa Schaap en/of Kindje Lammetje (haar lievelingsknuffels) spelen... Nou, mij niet gezien hoor. Dan maar ontaard Ik had zelf als peuter/kleuter al een bloedhekel aan rollenspellen (poppenhoek was m'n nachtmerrie zo'n beetje) en ik vrees voor mijn kinderen dat dat er in de loop der jaren niet veel beter op geworden is. Niet dat ik nooit met ze meespeel en doe ook heus wel mee met de rollenspellen, maar stel dan dus wel paal en perk aan hoe vaak ik eraan mee doe. Na een paar keer is het gewoon klaar, zoeken ze maar iets anders om mee te spelen (of gaan ze alleen verder). Allebei hebben ze er wel behoorlijk een handje van dat je de toegewezen rol ook moet "spelen" zoals zij het bedenken. Dus inderdaad dat zij voorzeggen wat jij moet zeggen en owee als je er vanaf wijkt... Bij de oudste kan dat wel iets makkelijker: bij haar kun je nog wel eens met een grappige 'twist' wegkomen (alleen... de volgende keer verwacht ze dan wel dat je het weer zo doet, want dat was dan toch wel erg grappig... zucht)