vanochtend weer van die vreselijke rugweeen, beebje loopt nu ook zo vreselijk met z'n hoofd te wroeten tijdens de rugweeen, hij drukt enorm op m'n stuitje. heb besloten zo toch maar het ziekenhuis te bellen, ik raak steeds vermoeider en eerlijk gezegd ook steeds gestresster (vorige bevalling was nogal een hel door hele hevige rugweeen die niet op te vangen waren, dit herinnert me er continu aan), als dit zo nog dagen doorgaat dan vrees ik dat als het niet van de vermoeidheid is, dat het dan wel van de stress is dat ik het niet meer trek, en dat de bevalling belemmeren gaat.
na veel gedoe mogen we dan wel even langskomen... de verpleegkundige die ik sprak heeft zoiets van jaaaa maar met zulke onregelmatige klachten kunt u nog prima doorlopen. dus heb maar een poging gedaan uit te leggen dat een week weinig eten, weinig slapen en veel pijn niet bepaald ervoor zorgt dat als het kindje volgende week zich spontaan aankondigt, ik ook nog in staat ben de bevalling tot een goed eind te brengen. nouja, dan moesten we maar even kijken... heb dus weinig hoop dat ze wat voor me willen doen
Misschien ben je nu nog in het ziekenhuis en zet het hopelijk dit keer goed door. Dus bij deze wens ik je veel sterkte toe en ik hoop voor je dat als je thuis komt je de kleine bij je hebt. Zo niet meer in het ziekenhuis wat hebben ze gezegd en of gedaan?
Hoop dat ze je vliezen breken meis, meestal komen de weeen dan wel op gang. Vind het beetje raar dat ze je zo door laten lopen, ze houden totaal geen rekening met hoe jij je voelt!
dr is geen enkele vordering, en ben naar huis gestuurd met tramadol tegen de pijn voor 2 dagen, ze wilden ook nog slaaptabletten geven maar daar kan ik slecht tegen dus die konden ze houden hopelijk kan ik weer ffies op adem komen met dit paardenmiddel
Jeetje wat wachten ze daar lang zeg. Hier hadden ze allang wat gedaan om het op gang te brengen. Ik wens je veel sterkte en geduld.
Nou hoop dan maar dat je hier een beetje van kan uitrusten, want echt helpen doen ze je niet dus! Sterkte meid
Ik ben gisterochtend bevallen van n prachtige zoon hij heet timo, ik zal het verhaal in het bevallings topic posten.
nogsteeds geen beebje! sinds vanavond rommelt het wel weer enorm, anders dan anders, veel opeenvolgende harde buiken die niet echt prettig zijn maar ook niet dat je zegt van oh wat pijnlijk... klinkt misschien gek maar inmiddels kan ik zelfs niet meer geloven dat ik binnen 2 weken toch echt een kindje zal hebben, het duurt nu al zo lang... en de vk wil nog geen woord horen over inleiden grrr (terwijl ik er zelf uiteraard helemaal zat van ben) ik had zo gedacht, 25 juli is wel een mooie geboortedag toch?
ennnn nog niks! de weeen worden wel steeds erger. afgelopen nacht urenlang om de 9 a 10 minuten. maar aangezien ik zo gewend ben aan vals alarm ben ik in bed blijven liggen. en uiteraard, vanochtend was het toch weer weggezakt. merk nu wel dat ik hele normale dingen echt niet meer doen kan, gister even douchen, in en uit bad stappen is dan al een hele opgave, maar laten we het niet over afdrogen hebben....! bij het afdrogen van m'n benen krijg ik acuut zulke enorme weeen dat ik eerst een uur niet meer weet hoe ik het heb, zo snel volgt het elkaar op, tot overgeven aan toe. zulke weeen had ik bij de oudste toch echt toen de bevalling al een mooi poosje bezig was. maar uiteraard... daarna zakt het weg...... GRRR volgens mij ligt beebje nogsteeds verkeerd, want ik voel heel duidelijk aan de voorkant van m'n buik onderin handjes en bovenin voetjes, en dat lijkt me vrij onmogelijk als hij -zoals het zou moeten- met zn gezichtje naar mijn rug zou liggen
Jee zeg, heel verevelend dat ze steeds weer wegzakken die weeen. Nou hoop dat het snel mag doorzetten! Hier ook heel veel voorweeen die steeds weer weg zakken, wordt er ook beetje moedeloos van, dus wacht maar tot ik er niet meer van kan lopen en ze weg moet puffen...
jeetje meid wat een zware dagen (weken) voor jou.. Hoop dat t nu toch echt is door gaat zetten! wat zul jij gek worden van dat wachten....
vandaag weer veeeeel last, en zojuist zag ik bloederig slijm zou het dan eeeeeeindelijk.... of toch weer niet