Hoi allemaal, Ik loop al een heel tijd met een probleem. Ik heb om de zoveel tijd ineens uit het niets een pijnaanval. Die pijnaanval is dan meestal dik een uur aanwezig en is erna ook plots weer verdwenen en heb ik nergens meer last van. Nou had ik gister ineens weer een vreselijke aanval. Maar dit keer zo erg dat ik erin bleef. Uiteindelijk bij de huisartsenpost geweest. Deze gingen mij nakijken en denken dat ik dus galblaas stenen heb. Ik maak mij nu grote zorgen want ben 8 weken zwanger en wil mijn kindje niet kwijt hier door. Ik mag voor nu alleen maar paracetamol slikken omdat ik verder niks kwa pijn stilling mag hebben. Dat vergroot anders de kans op een miskraam. De pijn is op dit moment redelijk te doen maar is er nog steeds. Morgen ochtend moet ik naar mijn eigen huisarts komen om bloed te laten prikken. En donderdag kan ik pas terecht in ziekenhuis voor een echo. Dan kunnen ze uitsluiten of dat het echt is en wat ze er aan kunnen doen. Voor nu moet ik mijn temp goed in de gaten blijven houden. Heb ik koorts of is de pijn weer ondragelijk dan moet ik meteen met de spoed arts bellen. Zijn er hier mensen met ervaring hier mee? Wat is er toen bij jullie gebeurt? Ik ben zo bang dat ik straks een behandeling krijg en dat dat ten koste gaat van ons ongeboren kindje.
Jeetje wat vervelend zeg! Ik heb er zelf geen ervaring mee maar een kennis van mij bleek ook galstenen te hebben tijdens de zwangerschap. Bij haar hebben ze toen eerst de aanvallen geprobeerd met een dieet en medicijnen te onderdrukken maar dit had geen effect. Ze is toen rond de 27 weken geopereerd en hebben haar galblaas verwijderd. Met moeder en kind was daarna alles prima in orde. Sterkte!
Hier ook een vriendin met dezelfde klachten. Ook heel lang mee rond gelopen. Tijdens de zwangerschap ging het niet meer en moest de galblaas eruit. Dit hebben ze met 16 weken gedaan, eerder en later schijnbaar niet verstandig. Alles is goed gegaan en met de baby ook!
Ook een vriendin met dezelfde klachten maar liep al op het eind. Is eerst bevallen daarna galblaas operatie. Zelf heb ik een niersteen gehad na tp, helaas vmk met 6 weken.. nooit gezegd dat dit verband gad met elkaar in zh.
Ik heb het ook gehad. Het begon in de zwangerschap. Dacht de eerste keer dat ik al aan het bevallen was maar dat de weeen niet stopten. Uiteindelijk met een strikt dieet het vol kunnen houden tot na de zwangerschap en toen is de galblaas er uit gehaald. Veel sterkte!
Heel vervelend! Ik heb sinds enkele jaren ook zulke klachten. Ik krijg dan een soort koliek pijn dat in aanvallen komt. Mijn hele maag ( waarschijnlijk?) Krampt dan heel heftig samen. Ik kruip dan over de grond van de pijn en kan niks eten. Ik heb het eens in de zoveel maanden. Eerste keer ook mee naar het ziekenhuis geweest, ze hebben er hier nooit een oorzaak voor kunnen vinden. Heb verschillende medicijnen of middelen gekregen maar niets hielp nu echt. Ik heb het deze zwangerschap ook gehad toen ik heel pril was. Dat voelde echt rot, maar met de baby is gewoon alles in orde hier. Ik weet natuurlijk niet of we hetzelfde hebben gezien ze bij mij nooit iets aan kon wijzen.
Hier ook ervaringen. Vlak voor de zwangerschap begonnen en pas 3 weken na de bevalling deze diagnose en direct operatie ivm ontsteking. Ik was in het begin bang dat ik door de aanvallen/pijn een miskraam zou krijgen of iets zou gebeuren, maar dochter heeft e er niks aan over gehouden. Bij mijn weten kan je er best lang mee doorlopen voor ze iets doen en gezien je zwangerschaps opereren ze alleen als het noodzakelijk is. Wat mij hielp was weten wat het kon triggeren maar daar kwam ik gaande weg pas achter. In ieder geval heel veel sterkte!
WoW wat veel reacties al! Bedankt daar voor allemaal! Ik heb afgelopen woensdag bloed moeten laten prikken. En krijg daar vandaag de uitslag van. Gister heb ik een bovenbuik echo gehad waar er heel veel foto’s van mijn buik zijn gemaakt. De persoon die die foto’s maakte mocht mij hier verder niks over zeggen. Dus ik weet nu nog niks. Ze laten je er vet lang mee door lopen zeg. Ik hoor maandag pas de uitslag hier van. Dit omdat er een weekend tussen zit. En dan hoor ik verder hoe en wat. Verder heb ik gister ook nog een echo gehad en met kindje is gelukkig alles goed.
Nou meiden ik heb mijn uitslagen gekregen: Mijn bloed uitslagen kwam het volgende uit. Lever waarde is aan de hogere kant: Dat wijst uit op gal stenen Verder was alles goed. Mijn uitslag van de buik echo foto’s: Ik heb idd gal stenen in mijn galblaas. De arts heeft mij Tramadol voorgeschreven voor als ik weer een aanval heb aangezien ik dit nu zo 2x per week heb. Dit voor de pijn in te kunnen nemen. De arts had het ook over vele andere pijn medicatie maar alles is gevaarlijk voor het ongeboren kindje. Nou ik las de beschrijving. Word met dit medicijn juist afgeraden als je zwanger bent dit niet te nemen. Nou lekker dan en ik krijg dit voorgeschreven?! Denk maar niet dat ik deze ga slikken. Ik hou het wel bij paracetamol dat is zeker de minst gevaarlijke. Maar ja helpt niet echt bij deze vreselijke pijn. Verder heeft de dokter geregeld dat ik een Chirurg te spreken krijg over een evt operatie en wat daarvan de mogelijkheden zijn. Want de arts zegt ook dan heb je ook weer een risico vanwege de narcose. Maar hij zij misschien hebben hun meer mogelijkheden maar dat wist hij niet zij hij eerlijk. Ik heb hiervoor op 23 okt een telefonisch gesprek. Ik denk maar liever zo. Ik heb liever 1x een operatie en dan 1x een risico voor het kindje. Dan zoals ik dat nu steeds heb 2x in de week een pijnaanval en dan dus ook 2x per week pijn medicatie moet slikken waardoor een verhoogt risico van een miskraam of wat dan ook heb. En dat tot na de bevalling. Maar is heel lastig want kies je dan het goede? Tjonge.. Nou maar die chirurg gesprek afwachten weer. Tot die tijd hoop ik dat ik de pijn kan verdragen. Zolang ik mij rustig hou gaat het aardig. Ik denk zet dit hele verhaal maar hier ook neer. Voor als er evt anderen dit ook hebben. Als ze info ernaar zoeken. Dan kan hier gelezen worden hoe het bij mij is gegaan.
Morgen heb ik gesprek met de chirurg over mijn galstenen. Pfff ben benieuwd maar vind het ook spannend. Wat staat mij te wachten?! Opereren misschien? Of toch niet? Doorlopen ermee tot na mijn bevalling met de hoop dat dat goed blijft gaan? Welke pijn medicatie dan gebruiken? Want wat ik nu krijg wil ik niet slikken is allemaal troep voor de ongeboren kleine. Afwachten ik hou jullie ook op de hoogte.
Nou na lang wachten eindelijk het gesprek gehad met de chirurg. Ik kreeg een vrouw aan de lijn. Ik voelde mij na het telefoon gesprek totaal niet gehoord. Dingen waar ik mij zorgen over maakte werd maar een beetje weg geblazen. In kort gezegd. Opereren doen ze niet in het 1e trimster. Oké dat snap ik omdat kindje dan nog druk bezig is met alle organen te ontwikkelen. Liever opereren ze helemaal niet vanwege de risico van het opereren. Hoe dan nu verder?! Ik zij dat ik Tramadol heb gehad van mijn arts. Ze zij dat ik die dan moet slikken als ik een nieuwe aanval heb. Ik haar uitgelegd dat ik die rommel echt niet wil slikken omdat dit ook schadelijk is voor het kindje. En ik soms wel twee keer in een week zo’n aanval heb. Ze zij ja is niet anders je moet wat is dat slikken of paracetamol verder mag ik niks. Dus toen gaf ik aan van dat ik dan liever 1x geopereerd zou willen worden met 1x een risico dan iedere keer die medicijnen slikken. Ze zij daarop medicijn slikken is minder schadelijk dan opereren. Over 4 weken krijg ik weer met de chirurg een bel afspraak. Geen idee wanneer want we hebben geen datum afgesproken. Ze gaan dan kijken hoe het dan met mij gaat. Misschien dan als nog opereren maar ze zij meteen erachter aan al dat ik eigenlijk tot na mijn zwangerschap hier mee door moet lopen. Ik hoop dat ik dat vol houd. Als ik het in die tussentijd het tussendoor het niet trek van de pijn moet ik ze bellen. Heb ik nou op dit antwoord zo lang op moeten wachten?! Echt tjonge hier heb ik toch helemaal niks aan! Snap best dat de situatie lastig is omdat ik zwanger ben. Maar had dan meteen gezegd dat ik hier mee moet door blijven lopen tot kindje er is. Ben hier echt niet blij mee. Maar goed ik heb geen keus.
Wat vervelend die pijn. en dat je je niet geholpen voelt. Ik ken iemand die ook galstenen had in de zwangerschap. De pijn is heel vervelend, maar niet schadelijk. Dus dat zullen ze inderdaad zo lang aan willen kijken. Als je galblaas gaat ontsteken, moet er wel ingegrepen worden. Daarom zullen ze ook zeggen dat je bij verergering moet bellen. Een operatie is maar 1x een risico, maar wel een grote. Onderschat dat niet. Bij mijn vriendin wilden ze opereren tussen 24 en 28 weken, ivm het risico op vroeggeboorte. In het 3e trimester kunnen ze er niet goed meer bij. Niet om je bang te maken, maar wel reeel. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen hoor, maar een galblaasoperatie met een kinderarts en gynaecoloog paraat, is echt niet niks. Als de arts tramadol voorschrijft, dan kun je er van uit gaan dat je dat veilig kunt nemen. Ik heb ivm een andere aandoening ook medicatie, die tijdens mijn zwangerschap aangepast werd. In die bijsluiter stond hetzelfde, en dat is deels indekken zei de gyn. Ik kon dat gewoon veilig nemen. .