Vorig jaar was een klote jaar (pardon my French..). Het eerste jaar van Levi zou het beste jaar uit mijn leven moeten zijn, maar helaas besloot mijn partner anders.. na een hele moeilijke en pijnlijke periode (van april tot augustus) waarin ik heel veel heb gegeven en 0,00 heb gekregen, heeft hij besloten bij mij weg te gaan. Tot december hebben wij samengewoond (zelfs in hetzelfde bed geslapen) en sinds de kerstvakantie woont hij bij zijn ouders. Sindsdien is er weer rust voor mij! Eindelijk! Ik kan nu weer genieten van alles zonder mij steeds zorgen te hoeven maken. Nu heb ik tijd voor mezelf en leer ik mezelf kennen.. wat ik leuk vind en wat ik wil doen. Nu ben ik erachter gekomen hoeveel ik de afgelopen 8,5 jaar ik van mijzelf heb veranderd voor mijn ex... niet dat ik het slecht had, maar we zijn zo verschillend.. achteraf niet te begrijpen dat we een relatie hebben gehad En dit bedoel ik absoluut niet negatief. Het enige wat we nu als gezamelijk interesse hebben in Levi.. en wat een prachtkind is dat zeg <3 Ik ben heel blij dat we nu alles aan het regelen zijn en godzijdank gaat dat heel makkelijk en gemoedelijk. We kunnen nu heel goed praten (toen we een relatie hadden, ging dat heel moeilijk en stroef.. dus praatte we bijna nooit) en mede hierdoor hebben we de omgangsregeling binnen no-time op papier kunnen zetten. Door dit alles ben ikzelf zo veel gegroeid en heb ik dingen gedaan en doe ik dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze alleen zou kunnen! Ook ben ik er trots op dat ik nog steeds heel positief ben ingesteld. Levi is gezond en dat is voor mij het belangrijkste wat er is. Ik vind het knap van mezelf dat ik het huishouden en de zorg van Levi goed alleen voor elkaar heb.. (al blijft de was wat langer liggen en duurt het wat langer voordat ik alles heb gepoetst ) Ik ben heel erg benieuwd wat de toekomst gaat brengen. Of ik ooit een man tegen ga komen waarmee ik juist wel veel gemeen heb... en die het natuurlijk niet erg vind om een stiefvader te worden van een engeltje , maar dan loop ik erg op de zaken vooruit.. al is het wel leuk om erover te fantaseren Meiden die ook in een rotperiode zitten; het komt goed.. ookal lijkt het nu zo duister.. echt waar..!!
Kiewie, wat een sterke vrouw ben je. Je hebt je er goed doorheen geslagen, en gelukkig kunnen jij en je ex het afsluiten op een rustige manier Hier gaat het wat anders helaas. Ik woon sinds kort in een fijn appartement, maar heb hiervoor anderhalve maand rondgezworven eigenlijk. Geslapen bij een vriendin, in hotels, in een bed & breakfast, en via airbnb.com een weekje. Daardoor echt lieve mensen leren kennen waar ik altijd bij terecht kan. De regeling wat betreft ons kind moet nog vastgelegd worden. Er valt met mijn ex niet te communiceren, elke dag is weer anders met hem. Daarom zag ik geen heil in een gezamenlijke advocaat of een bemiddelingstraject. Binnen 2 maanden hoor ik wat het wordt van de jeugdrechter.
Ik kan niet wachten tot ik de rust heb.. Eind februari zal onze scheiding definitief zijn.. Nu het huis nog verkopen, hopelijk snel. Ik houdt me heel lang groot, maar de afgelopen twee dagen doe ik bijna niets anders dan huilen.. Ik weet dat het beter is zo, maar toch doet het me erg veel pijn.. Wij wonen nu ook nog in 1 huis, wel slapen we apart. Binnenkort gaat hij bij zijn vader wonen, om zo toch enige rust in huis terug te krijgen. Kiewie, geniet van je rust en Levi! Dik verdiend!!!
Wow. Dat doet me goed om te lezen! Sinds oktober heeft mijn ex aangegeven te willen scheiden ndat ik 7,5 jaar alles gegeven heb. Ik was TE lief zei hij. Hij kreeg niet genoeg feedback en dus was de spanning n romantiek op. Hij had gelijk ook. Al eerdere ruzies deden mij toen nadenken. Wat een verschillen hebben wij sinds een paar jaar. Eind oktober hebben we de scheiding ingediend en alles stond binnen 1 dag netjes op papier. Begin januari waren we officieel gescheiden. Zo snel kan het gaan als je het goed af kan handelen. Nu woon ik nog in bij mijn ex in ons oude huis samen met mijn dochter van 4,5. Maar op valentijdadag krijg ik eindelijk de sleutel van ons nieuwe appartementje. We gaan van 160m2 met 4 slaapkamers, naar nu 40m2 met samen 1 slaapkamer delen. Maar dat maakt niet uit. Tenslotte is dat maar tijdelijk totdat ik in aanmerking kom voor een huurhuis in mijn oude dorp. En daarbij, we kunnen het. Ik kan mezelf het ontdekken. Kijken wat ik leuk vind en zelf wil doen! Dank je voor je post! Geeft mij goede hoop!!!! Succes jij ook