Vreselijk! Maar dat had hier thuis ook kunnen gebeuren terwijl ik thuis was. Ik douche gerust als ze slapen (ook als baby), ik zat in de tuin (zonder babyfoon omdat gehuil wel te horen was).
Tja, je hoeft me niet te geloven natuurlijk. Ik kan hem wakker houden tot 14u en dan in de wagen zetten en mee naar school nemen. Dan valt hij in die 5 minuten wandelen in slaap en wordt wakker op het schoolplein om vervolgens niet meer te slapen want ja dat had hij toch al gedaan? Die 5 minuten slaap vindt hij dan meer dan genoeg. Eerder op bed leggen, zodat hij aan genoeg uren slaap komt (3 uur slaap minimaal dus) betekent dat hij uiterlijk om 10u/10.30u weer in bed moet liggen. Maar dan is hij nog niet moe en krijst de boel bij elkaar. Dus een andere oplossing? Ik hoor hem graag want ik weet het niet. En ja ik heb de bovenstaande opties meermalen geprobeerd. En nee ik voel me niet compleet gerust als ik hem slapend achterlaat terwijl ik weg ben (al kom ik niet eens op een weg met auto's want ik hoef alleen een parkje door). Dus mocht je een goeie tip hebben waarbij zoontje ook aan zijn slaapuurtjes komt zonder problemen, dan zal ik die zeker proberen.
Niet elk kind is een goede 'wagenslaper'. Mijn oudste sliep overal, de jongste moet gewoon in bed. Elk kind is anders, je kunt anderen niet beoordelen obv ervaringen met je eigen kind...
Klopt. Als baby sliep mijn zoontje wel overal en legde ik hem inderdaad in de wagen te slapen en sliep hij gewoon door als ik dan een uur later met hem samen zijn zus ging halen. Hij is nu 15 maanden en doet dat dus mooi niet meer. Helaas.
Hier idem dito... Het gaat ook weleens door me heen als ik de trap af sjees 'niet vallen' zeg ik dan in m'n hoofd tegen mezelf, want stel eens voor... Dus het kan thuis ook misgaan helaas. Ik laat ook altijd m'n familie in de buurt even weten als ik een boodschap ga halen snel en de kleine ligt te slapen thuis. Maar ben blij dat ik wel even die boodschap haal of bijv. even m'n oudste ophaal.. In mijn ogen kan dat op deze manier prima.
Sja.... Iedereen moet het voor zich weten? Ik weet het niet. Het is niet alsof je achteraf kunt zeggen: Eigen schuld, had je het maar niet moeten doen. Want dát kun je dan niet maken
Ik heb altijd gezegd dat ik het nooit zou doen, toen ik hoorde dat mn vriendin het deed. Totdat onze oudste dus naar school ging en het met de slaapjes van de jongste dus wel lastig werd. Ik probeerde er altijd omheen te plannen, maar nu met 1 slaapje is dat gewoon niet meer haalbaar. Ik leg hem dus om 13.00 op bed, ga rond 13.15 dochter op school brengen en ben rond 13.22 weer terug. School is gelukkig heel dichtbij, anders had ik echt niet geweten hoe ik het dan moest doen, want 10min vind ik echt de max. Boodschappen zou niet in me opkomen, die kunnen altijd op een ander moment gedaan worden namelijk. En ik vertrouw idd ook stiekem op de andere moeders. Als ze mij alleen zien gaan, weten ze dat zoontje op bed ligt, zoals ik dat ook van andere moeders weet als ze zonder de jongste komen.
Toen ik nog alleen met Luc woonde spraken mijn moeder en ik af om elkaar elke dag om 09:00 en o'm 21:00 uur even een app je te sturen. Puur omdat ik het een eng idee vond dat ik straks twee dagen dood jn huis zou liggen met een kind van 3 bijvoorbeeld. Ook heb ik Luc al heel vroeg geleerd wat hij moet bellen en moet zeggen als mama iets gebeurd zoals oa het adres.
Waarom dan niet om 13:22 op bed leggen? Ik deed dat dus zo bij de jongste, ze kon slapen van 13:15 tot 15:15 op die manier en ik hoefde haar niet alleen thuis te laten.
Omdat 13.00 eigenlijk al te laat is Maar ik rek het zolang mogelijk omdat anders de middag weer te lang is voor 'm .
Ik snap ook niet dat er veel moeders zijn die hun kostbaarste bezit alleen thuis laten. Voor wel 10 min zelfs! In een tijd waar zelfs de telefoon mee naar de wc gaat om niets sociaals te hoeven missen, maar de baby laten we lekker thuis Genoeg gekken in ieder geval die denken zo terug te zijn aangezien kids ook nog altijd alleen in de auto worden gelaten. En slaapjes missen en rest vd dag niet meer willen slapen en chagrijnige baby/dreumes hebben? Dat had je je dan maar allemaal moeten bedenken voor die 2e/3e/4e baby er kwam. Als er echt geen andere oplossing is dan kind alleen laten moet je er maar niet aan beginnen. Het is strafbaar trouwens om een hulpbehoevend persoon aan zn lot over te laten...
Walgelijke discussie dames! Uitzonderingen daargelaten, heeft ieder moeder (en vader, is hij ook wel eens -al dan niet alleen- thuis?) het beste voor met zijn kind. En nee Piep, je kan wel ergens aan het begin van dit verhaal zeggen dat je geen discussie wil starten, maar je als daarna: " en daarom ik nooit maar dan ook nooit mijn kind alleen thuis laten" toevoegt, dan doe je dat precies wel.. Want Piep, ook ik heb mijn eerste , tweede en zelfs derde kind nooit alleen in huis gelaten. En toen de vierde s nachts nooit, nee echt nooit Piep, langer dan twee uur sliep, heb ik het incidenteel wel eens in mijn onverantwoordelijke hoofd gehaald om mijn andere kinderen van school te halen. TERWIJL ER EEN BABY STRAFBAAR HELEMAAL ALLEEN in huis lag. In tien minuten waarin ik net keihard van mijn fiets gereden had kunnen worden en met een ambulance afgevoerd had moeten worden. Net als ik toen, ZOALS IK SOWIESO ALTiJD HELEMAAL ALLEEN, afvoerd werd met een ambulance toen ik onwel werd in mijn eigen huis. Een ambulance die door toeval, geluk en een postbode die toevallig eens wat verder keek gebeld was. Dat de school 150 meter verderop is, zegt niks, ongelukken gebeuren overal. En dat iedere moeder in mijn Ieniemieniedorp weet dat mijn jongste op bed ligt, als ik alleen aan het hek van het schoolplein sta, maakt het eerder erger dan beter. Want misschien wordt mijn baby nu juist wel gejat of ontvoerd. Dus bedankt voor de tip Piep, het was nog nooit eerder in me opgekomen dat er iets met mijzelf en/of dus met mijn kinderen kan gebeuren Dus moeders voel je schuldig.. Wees bang en voel je schuldig.. hoe dan ook.
Mijn kinderen zijn er niet slechter van geworden. Ik deed wat mij het beste leek. En ja dat was voor een oververmoeid kind slapen in bed. Dat velen dat mogelijk anders doen: prima. Voor ons was het zo het beste. En roepen dat maar vooraf te bedenken.. Tja, we weten natuurlijk allemaal precies hoe een situatie er maanden of jaren later uitziet 😉 Vooraf kun je ook vast besluiten dat jouw toekomstige kindje overal slaapt en weet ik wat allemaal. Of ja overal een oplossing voor bedenken. Mijn oplossing voelde voor ons goed en dat doet het ook achteraf nog. Mijn keuze (en die van mijn man), onze kinderen, onze levens.
Vind het altijd zo bijzonder dat iedereen het beter weet. Als een moeder zegt dat haar kindje niet slaapt op bepaalde tijden, weet die moeder dat het beste en niet iemand die aan de andere kant vna het beeldscherm zit. Waarom kraken we altijd elkaar zo af? Over alles! Borstvoeding/flesvoeding, draagdoeken/onergonomische draagzakken, wel of niet vast in de auto..enz enz enz... We willen allemaal het zelfde en dat is het beste voor onze kinderen. Zelf heb ik altijd gezegd nooit maar dan ook nooit mijn kinderen alleen thuis te laten. Tot ze op een dag op een leeftijd kwamen dat de jongeste precies tussen de middag sliep. Als je haar langer ophield was ze te moe om te slapen en gilde ze de hele middag alles aan elkaar. Ik legde haar dan op bed, sjeesde met de middelste naar school om de oudste weg te brengen en waren dan altijd in 10 min terug. De buurvrouw keek naar het huis dan. Ik koos op dat moment voor de rust van mijn kind. Dat ze lekker slapen kon. Dat ze niet overal heen gesleept hoeft te worden. En nee ik voelde me er niet goed bij en nee ik voel me er nog altijd niet goed bij maar het was wel op dat moment de beste keuze. Gelukkig slaapt ze al een half jaar niet mee roverdag dus ik ben godzijdank van deze situatie af.
Zo hallo lichte frustratie of zo? Ga dat botvieren op een ander dank je wel. Ik zet duidelijk in mijn reactie dat ieder het voor zichzelf moet weten, ik heb dit gedeeld met de gedachte dat veel mensen er niet bij stilstaan wat er kan gebeuren. Dat er vervolgens reacties komen van andere op elkaar kan ik niks aan veranderen of doen.
En hè mijn vierde sliep ook in de nacht heel maar dan ook heel weinig en ondanks dat heb ik hem nooit alleen gelaten om kinderen van school te halen...en nogmaals het is ieder zijn/haar eigen verantwoording hoe ze omgaan met hun kind ik zou het nooit doen en dat is mijn keuze! Als ik merkte dat ik in de problemen kwam aangezien de kleine net lag te slapen dan belde ik een andere moeder op school met de vraag of ze die van mij ook mee wilde nemen en ik ben nog nooit tegen een nee aan gelopen.
Ik vraag me dan toch af, de moeders die hun kind geen enkele seconde alleen laten, zijn jullie dan ook nooit alleen thuis met je kind? Want thuis gebeuren namelijk de meeste ongelukken.. En dan ziet niemand het, ligt je kind ook alleen in huis terwijl jij bewusteloos onderaan te trap ligt... Ik zal ook proberen om m'n kind nooit alleen thuis te laten , maar kan me wel voorstellen dat er situaties zijn waarin dat toch nodig is, en de kans dat je thuis een ongeluk krijgt is toch groter dan in het parkje waar je de hond uitlaat. En toen laatst die moeder met de baby geschept werden op de weg, waarbij moeder niks had en baby dood was? (Alleen de kinderwagen was geraakt) Ik denk dat ze vaak wenst had ik hem maar thuis gelaten.. Dan had hij nu nog geleefd.
Precies!!! En "we hebben allemaal het beste voor met ons kind"?? Dat cliche kan ik zowat niet meer horen. En dat heb je echt niet wanneer je een klein kind alleen thuis in bed laat. Al is het "maar" voor 10 minuten. .