Ja die ook inderdaad, ik ben jaren vegetarier geweest, nu alweer heel wat jaren niet, al eet ik nog nauwelijks vlees.
Weer een man vertrouwen. Een echt goede relatie krijgen. Een tweede en zelfs een derde kindje krijgen. Trouwen. Nog meer katten in huis halen. Ik heb wel ervaren dat hoe vaker ik zeg; 'ik zal nooit', hoe eerder het gebeurd. Hmm.... 'ik zal nooit de loterij winnen'
Ik rook de heerlijke geur van barbequeeen en gehaktbalwalmen mijn neus in vliegen en kon het niet meer weerstaan Ik vond het vroeger altijd zielig als dieren naar de slacht moesten, tot ik hier in het buitengebied ging wonen, 5 jaar geleden. Ik sprak toen mijn verre buurman(boer) en die zei dat je die dieren moet zien als produktiedieren, net als bijvoorbeeld aardappelen. Die dieren worden ervoor gefokt om opgegeten te worden. Nu kan ik de gehaktbal op mijn bord gewoon zien als gehaktbal en zie ik geen koe of varken op mijn bord liggen Ik denk wel dat ik het bij de makkelijke soorten vlees houd, ik moet er niet aan denken om rauw vlees of hersenen te eten en insecten of mosselen, het idee alleen al maakt me misselijk. Maar ja, jaren lang moest ik van een gehaktbal ook niets hebben dus wie weet.
3 kinderen krijgen. Ik had vroeger echt helemaal niets met kinderen. Had best nog een vierde willen krijgen maar ben nu voorbij de 40 jaar dus dat gaat niet meer gebeuren.
Ik zou echt nooit borstvoeding gaan geven. Tot ik voor het eerst zwanger was... toen voelde het ineens volkomen onlogisch om het nìet te doen. Uiteindelijk twee keer 1,5 jaar borstvoeding gegeven.
Heel veel dingen eigenlijk. Een eigen bedrijf beginnen, jong aan kinderen beginnen, kamperen, borstvoeding geven en ook nog eens 8 maanden lang bij de jongste, geen juf worden (dat stond al mijn hele leven ongeveer vast: ik zou juf worden. 2 jaar pabo gevolgd en toen overgestapt), in een bouwval gaan wonen, een man trouwen die bijna altijd aan het werk is Daarom zeggen wij ook nooit nooit meer We kennen onszelf ondertussen, en weten dat we elke keer weer uitdagingen zoeken, en dat het leven dan nogal eens anders loopt dan we ooit van plan waren
Op mijn 18e trouwen. Als iemand dat een jaar eerder had gezegd zou ik diegene voor gek verklaren. Eigenlijk vind 18 ook te jong en zou niet willen dat mijn dochter zo jong trouwt. Maar ik woonde al niet thuis en toen we gingen samenwonen was het toch wel makkelijker met mijn man zijn cultuur. Dus na 6 maanden samenwonen zijn we in turkije getrouwd.
Aan mn duim likken en effe snel de nutella naast mn zoon's mond afvegen , hahaha! Hij haat dat, en terecht! (Ps dit doe ik niet als er doekjes voorhanden zijn )
Ik weet er wel eentje omgekeerd. Vroeger wilde ik altijd héél graag naar Center Parcs. Wij gingen nooit omdat daar het geld niet voor was. Dus later als ik groot zou zijn, zou ik dat zelf natuurlijk wel doen! Nu, al zouden ze me geld toegeven, dan ga ik niet. Echt nog nooit een goede vakantie gehad daar.
Dit inderdaad. Jarenlang vegetariër geweest en gegruweld van vlees. Ik werkte als caissière bij een supermarkt en als er dan vlees voorbij kwam raakte ik die bende zo min mogelijk aan. Brrrr. Maar ik ben een moeilijke eter en werd verliefd op een vleesliefhebber en kwam erachter dat dat mijn eetwereld toch wel erg veel breder maakt als ik ook vlees eet. Ik heb zo veel meer durven eten en ik heb veel minder stress bij het uitkiezen van gerechten. Al voel ik me nog altijd wel schuldig dat ik vlees eet. Diep van binnen zit die vegetariër nog Dit hieronder snap ik dan ook niet. Dieren zien als 'productie', dat is inderdaad hoe je het 'makkelijk' kunt maken. Maar het blijven dieren, het blijft leven dat gedood wordt voor ons. Dus ik vind dit het echt niet goedpraten. Het is jezelf misleiden om de harde waarheid niet te hoeven zien. Ik besef de realiteit en kies er bewust voor toch vlees te eten omdat het voor nu voor mij beter/praktischer/gezonder is. Maar achter de slacht zal ik nooit staan.
Dat ik naar het buitenland zou verhuizen (en daar nu dus huisje, boompje, beestje). En nu raad ik anderen juist aan om een tijdje in een ander land te gaan wonen!
Een trouwjurk dragen en zo'n zoetsappige, dure bruiloft hebben . Ben helemaal geen jurken type, ben niet zo'n meisje meisje. En veel geld uitgeven aan een bruiloft vond ik ook onzin. Uiteindelijk zijn we op een landgoed getrouwd, met z'n allen daar blijven eten en slapen en had ik de hele dag mijn witte trouwjurk aan inclusief sluier en handschoentjes . Oh en alles bij elkaar kostte het 10000 euro