Sporten, veel afvallen en bungeejumpen.. Maar ik ben gaan sporten, 32 kg afgevallen en als beloning gejumpt!
Kickboksen. Ik deed een tijd aan bokszaktraining, en kon mij echt niet voorstellen dat ik aan kickboksen zou gaan doen. Wie laat zich nou vrijwillig slaan . Toch een keer een les meegedaan, en ik was om. Het is zo ontzettend leuk.
Trouwen! Ik dacht echt nooit dat ik ooit zou gaan trouwen. Ik kon me zelfs niet voorstellen dat ik ooit een man zou vinden die het aangenaam zou vinden om met mij samen te wonen. Ik ging er altijd van uit dat ik zo'n moeilijk karakter had, dat er met mij niet samen te leven viel. Volgende zomer ga ik toch echt trouwen met de meest geweldige man die perfect bij mij past!! Ik had ook nooit gedacht dat ik een schandalig dure trouwring zou uitkiezen of zou willen dragen...tot we vorige week onze ringen zijn gaan kiezen...
Leuk! Bevalt het daar? Ik woon sinds 2011 in Frankrijk (Bourgogne). Heb daarvóór 14 jaar aan de rand van Londen gewoond.
Thuisblijfmoeder worden. Ik lachte ze nog net niet uit, die zwangere vrouwen die stopten met werken. Dat zou ik nooit doen, gewoon lekker blijven werken. Op mijn werk zagen ze ook mogelijkheden voor me om door te groeien naar een leidinggevende functie. En ik was iemand die carrière wilde maken. Tot ik mijn zoontje op mijn borst gelegd kreeg. Ik wist meteen: dat kan ik niet, jou met 12 weken ergens achter laten. En dat wil ik vooral helemaal niet. In mijn zwangerschapsverlof heb ik mijn baan opgezegd. En ik ben nog steeds thuis voor mijn drie mopjes.
Ja, maar heel anders dan NL! Ik zou hier niet de rest van mijn leven willen blijven. Zo, dus jij bent al heel lang weg uit NL!
Verhuizen naar de provincie Groningen, oke tis geen end (250km) maar voor mij was dat echt gigantisch op dat moment. Ik was enorm gehecht aan mijn eigen omgeving. Ben ook blij dat ik alweer 4 jaar terug ben in het westen. In de logistiek gaan werken. In mijn ogen was dat echt mannen werk. Heb er 2 fantastische jaren gehad en mis het soms best wel.
Voor mezelf kiezen. Ik heb geen leuke jeugd gehad en vanaf mijn 11e voor mijn moeder gezorgd. Nu sinds bijna 2 jaar kies ik voor mijzelf (en dochter) en staan wij samen op 1, ipv eerst de hele wereld en dan pas ik. Had ik jaren eerder moeten doen
Bedenk me d'r 1. Een labrador kopen. Ik vond het altijd zulke sulletjes. Echt van die ja knikkers en dat leek me niks aan. Ik hield (en hou nog) van honden met pit. Maar nu hebben we een labrador. Mijn meisje is alweer 4. En God ik hou zoveel van dat beest dat ik me niet voor kan stellen zonder haar te moeten. En oké tis een sulletjes. Ze vind alles goed. Doet alles wat je wilt. Maar hemeltje wat een geschenk van een hond. Zo zie ik dus maar weer dat m'n mening best kan veranderen haha.
Oooh wat eng ook! Krijg er de rillingen van! Ik herken het namelijk maar al te goed maar dan andersom. Remmen lukte wel alleen het gaspedaal bleef ineens hangen (onverklaarbare reden want daarna heeft hij het altijd perfect weer gedaan haha). Van de linkerbaan 2 banen verder naar de vluchtstrook gegaan/gepropt midden in de spits en ondertussen sleutel uit het slot. Toen ik op de vluchtstrook stond kwam het besef pas naar boven.
Een kind krijgen dat waar echt niks voor mij. Had een hekel aan kinderen haha Terug bijelkaar komen bij mijn vriend die nu mijn man is. Breken met mijn ouders en broertje. Mijn vaste baan opzeggen.
Ik zou altijd genieten van het 'thuisblijfmoederen'. Wel ja, dat heb ik ook echt wel gedaan hoor. Maar ik had nooit verwacht dat ik zó zou uitkijken naar iets voor mezelf. En hoewel ik het super spannend vind en op zie tegen al het regelen met opvang (natuurlijk voor het eerst nodig) hoop ik toch heel snel een stageplaats te vinden voor mijn opleiding zodat ik 2 dagen per week de deur uit ben .