Gek genoeg had ik donderdag al het gevoel dat het raak was, heel raar. Ben nog wel een beetje angstig, wil vooral even zeker weten dat het in m'n bm zit en dat het hartje klopt voordat ik er echt op durf te vertrouwen. Manlief moest gisteren even slikken dat het zo snel alweer raak was, maar vindt het nu superleuk! Wordt trouwen met een dikke buik in juni @Pitahaya Het was wel heftig, vooral fysiek. Ik was pas vijf weken met de miskraam, maar het heeft toen nog anderhalve maand geduurd voordat de bbz opgelost was. Mijn lijf heeft dat zelf gedaan dus gelukkig geen operatie nodig gehad. Dat was heel fijn. Wel heel streng onder controle van de gyn toentertijd. Maar da's alleen maar goed.
Net 'gelukkig' ongesteld geworden. Heb ik daar in elk geval niet lang op hoeven wachten. Op naar de volgende ronde.
Ik denk dat ik er maar rekening mee ga houden dat het niet goed gaat. Heb ook erg veel steken weer in m'n linker eileider. Het zou bizar zijn maar toch een beetje zelfbescherming.
Lieve schat hij loopt juist op dat wel je mag ee opgedroogde ook niet met een nieuwe vergelijken... Zou ff bellen als je pijn hebt en probeer toch positief te blijven meis dikke knuff
Jeeeeetje jullie gaan hard hier!!! Kan het niet eens allemaal bijlezen hihi. Met mij gaat alles goed! Ben druk aan het afvallen en de tijd vliegt! We hebben een anders huis gekocht.. heel oud! Maar vrijstaand met ene mooie grote tuin dus moeten mega veel verbouwen! Gaat ene hoop tijd in zitten! + ons eigen huis moet nog de verkoop in. ah ja Cross haar verhaal was sowieso al best hectisch! Ben benieuwd. Gaan jullie nog lekker met vakantie of zo?
Ik heb de suikers laten staan toen vloog het er bij mij af de kilo's Was wel afkicken hoor! Maar resultaat mag er zijn hihi Wow gaaf meis! Hadden jullie meer ruimte nodig? of was dat jullie droom een nieuw huis opknappen? Wij gaan niet op vakantie wij zijn bezig met de keuken te verbouwen hihi
Ha Tallies, Ik ben niet aan het afvallen, er komt straks toch weer een buik, dus dat bewaar ik wel voor daarna Verder vakantie: ja zit er wel aan te komen. We gaan 2 juni trouwen en daarna met z'n drieen op huwelijksreis. Wilden eerst met de camper gaan maar dat is een klusproject en die gaat niet op tijd klaar zijn dus zal het iets anders worden. Gisteren al gekeken om te vliegen naar Kroatie en daar een auto te huren... Maar we weten nog niks zeker, behalve dat we lekker weer willen
Afvallen... Tja... Dat blijft bij mij altijd een dingetje. Ik blijf er moeite mee houden. Net lekker een ochtendje in de egelopvang gewerkt. Dat is altijd zo fijn. Vakantie? Als alles mee zit gaan we 3 weken naar zuid-frankrijk met de bouwvak.
zo daar ben ik dan... wat zijn jullie al veel pagina's verder zeg. ik heb niet alles terrug gelezen hoor...dus als er iemand een kleine update kan geven over iedereen? ik zag ook een paar nieuwe namen voorbij komen...Halllo daar!! maargoed mijn verhaal... op 30 januari werd ik ingeleid door middel van een ballonnetje zoals jullie al wisten. dat begon om 13:00uur al na een kwartier kwam de rugpijn en na een half uur had ik al weeen. maargoed ik had 0,000 cm ontsluiting dus geen zorgen...lekker door gehobbeld in het zkhs, broodje gegeten in een restaurant daar. en om 18:00 waren de weeen niet meer prettig, vanwege mn hart hebben ze besloten om diezelfde avond nog een ruggenprik te plaatsen, zn epiduraal geval. na 3 infusen en 1 ruggenprik verder, lag ik eindelijk ontspannen in mn bed. en ja hoor daar kwam weer een verpleger...die kwam een katheter plaatsen...whoopiedoo...gelukkig was ik al goed verdoofd en heb ik daar gelukkig niks van gemerkt. om 22:30 is de ballon weg gehaald hij zat los, dus 3 cm ontsluiting YES!!...dat schiet op..dacht ik. na een aardige nacht te hebben geslapen hebben ze me naar de verloskamer gebracht en hebben ze om 09:00 mn vliezen gebroken...spannend...om 12:00 had ik net 4 cm ontsluiting...shit dat gaat nog heeeeel lang duren...ml en schoonouders zijn toen maar naar buiten gegaan om een frisse neus te halen, want ja ze kunnen toch niks doen en voor het avond eten zal er niks gebeuren...dachten ze. Mijn hart deed het overigens top..nouja tot zover die dat kan natuurlijk. Helaas begon de hartslag van ons meisje vervelend te doen. van 120 naar 60 en van 60 naar 180 en dat bleef zo maar pieken. er is besloten om de weeen opwekkers even te stoppen. haar hartslag werd weer stabiel. toen de opwekkers weer aan...en jahoor daar ging haar hartslag weer, zij kon die weeen opwekkers blijkbaar niet aan. toch wilden ze het nog natuurlijk proberen maar dan met een lagere dosering...5min later komt de arts terug en vertelt mij doodleuk dat ze de OK al aan het klaarmaken zijn om mij te laten bevallen van een keizersnede nou toen storte de grond onder mn voeten (of eigenlijk bed) onder me vandaan. gelukkig was mn peetmoeder nog bij me om me te troosten. ik ml gebelt, nam niet op, schoonmoeder, nam niet op, schoonvader nam ook niet op. na 3x ml gebelt te helpen belde hij terug...en in no time was hij bij me...ik dacht even dat ze hem aan de hart monitor en het zuurstof konden leggen wij naar de OK, van alles klaargemaakt. ml was er gelukkig ook bij want ik ging niet onder algehele narcose. daar gingen ze dan, aan het werk om ons meisje te halen. door mijn hart kunnen ze me niet in 1x een verdovingshot geven en moet dat met kleine beetjes...helaas was die verdoving niet ver genoeg ingewerkt want toen ze halverwege mn buik zaten te vroeten ergens boven mn navel deed het verrekte pijn. zo erg dat ze moesten stoppen en wachten tot ik bij verdoofd was. ml en ik hadden afgesproken dat hij ging zeggen of het een jongen of meisje is. daar was dan het moment dat de arts zei dat ik boven het doek moest kijken...nee dat durg ik niet riep ik! zij: je moet het doen en nu!...ok ik kijken...en voordat ml wat kon zien of zeggen riep ik al luid HET IS EEN MEISJE!! ml moest gelijk mee met de kinderarts en ons meisje want hij mocht haar geen moment uit het oog verliezen...dat wisten de artsen ook...ml zat nog verbaasd naast me toen de assistente hem maar gewoon aan zn arm heeft meegesleurd hihi. na 5 min kwamen ze terug en kreeg ik haar op mijn borst. wat een mooi meisje!! nougoed verder heb ik 2 dagen op de hartbewaking gelegen en mn hart deed het verbazingwekkend heel goed en zijn er geen complicaties geweest. onze dochter deed het ook super heeft een uur na de geboorte al uit de fles gedronken. had geen couveuse nodig en ook geen zuurstof en sonde voeding. ze lag wel in een warmhoud bedje...au bon mari de week erna mochten we naar huis op maandag. ___________________________________________________________ de zaterdag nadat we thuis waren kreeg ik hevig bloedverlies, zoveel bloed had ik nog niet eens in het zkhs gezien! het stroomde eruit ofdat er een kraan open stond. na 5min was het klaar en zondag niks meer van gezien. maandagochten begon het weer met flinke stolses en heeeel veel bloed en stroomde gewoon weer. die dag moest ik ook op controle bij de cardioloog. omdat ik nog niet zover kon lopen door de operatie werd ik in de rolstoel gereden in het zkhs. de artsen vonden me zo wit dat de gyn er ook bij kwam en er werd bloedgeprikt. ook moest er een echo gemaakt worden van mn buik. wat bleek, er zaten hele grote stolsels die er niet uit konden omdat mn baarmoeder nooit goed open is geweest. ook leek het erop dat er een abses tussen mn baarmoeder en blaas zat. mn bloed was ook minimaal door het vele bloedverlies. het was duidelijk, ookal wou ik niet en zei ik dat ook heel hard, ik moest weer opgenomen worden anders zou mn hart het niet trekken met te weinig bloed en dus ook teweinig zuurstof. ik moest geopereerd worden en gecurriteerd. het zou een uurtje duren en dat moest ondeer algehele narcose wat wel een groot gevaar was voor mn hart. mn buik werd weer open gemaak. doordat er van alles verkleefd zat en mn baarmoeder zelfs een beetje aan het rotte was duurde de operatie 4uur. maargoed de stolsels waren op 1 na weg te halen. en mn baarmoeder was weer schoon. het abses bleek geen abses te zijn maar een flinke stolsel die zelf moet oplossen. na 4 bloed transfusie's en een berg antibiotica verder moet ik weer opnieuw mobiliseren. 24 feb. dag voor mn verjaardag mocht ik naar huis. gelukkig heeft ml met onze dochter al die tijd bij mij op de kamer mogen liggen. ondertussen gaat het aardig maar het herstel valt zwaarder dan na de keizersnede...maarja wat wil je 2 keizersnedes in 2 weken? zo noem ik het maar. vandaag ook weer op controle geweest bij de cardi.en die was tevreden ik mag zelfs weer wat meer doen. ook de gyn was tevreden en blij dat ik inmiddels ook weer ongesteld ben geworden...(toch nog iemand die er blij mee is). volgende maand opnieuw bij de gyn op controle en over 3 maanden pas weer bij de cardioloog. en dan ook voor een hartecho. ben benieuwd of dat mn hart aan het hestellen is. mn hart is wel rustiger en heb geen extra slagen meer zeiden ze vanmorgen ___________________________________________________________ nou een heel verhaal dus, maar ik ben weer terug...zo af en toe ps. ik wist niet dat je zoveel tekst kon typen op een pagina en alvast sorry als er spelfouten in zitten...zo lang verhaal haha
Jeeetje, wat een verhaal toch! Gefeliciteerd met jullie meisje, hoe heet ze? Rustig aan en hopelijk snel herstellen!
Jemig Cross, wat een belevenis. Jammer dat je niet natuurlijk kon bevallen, was toch wat je graag wilde. Maar je gezondheid, en die van je meisje, is natuurlijk belangrijker. En die stolsels zijn echt kutdingen (letterlijk)
Jeetje Cross wat een verhaal meis! Wat een hectiek kan je meemaken hé in korte tijd... Bij mij ging dat ook zo met die hartslag en gelijk 5 min later onder gehele narcose werd ons meisje gehaald... Hoe heet jullie mooie dochter? heb je een foto van der? Hoe is je man er nu onder? want die zal ook wel geschrokken zijn. Heel veel sterkte de komende tijd... Hopelijk heb je veel steun en hulp om je heen.
Onze knapperd heey Alyssa Rianna 44 cm 2200 gram...toen ze geboren werd dan Voor mn man was het ook een moeilijke en zware belevenis. Ik zal is kijken hoe ik een foto in mn album kan zetten zodat niet iedereen die kan zien. Knutsel: volgens mijn man was er een stolsel zo groot als een rauwe kipfilet