Hoi Hoe ish het met jullie, in afwachting vd bijeenkomst in april? Wij wel, ligt nu even stil wat ook prima is. Nog tips voor goede info?nik heb veel blogs gelezen van adoptie ouders, erg boeiend. Gewoon via Google, adoptie blog. Groetjes donja
Hallo, Inderdaad in afwachting van de open-dag bij Wereldkinderen deze maand. Verder zit er niets anders op dan wachten. Ondertussen lees ik ook veel op internet en heb een stapel boeken gekregen van een vriendin die twee adoptiekindjes heeft. Groetjes
Mag ik mee komen schrijven? Wij hebben ook voor adoptie gekozen. Traject door gelopen en toen begon het lange, lange wachten. 2 maanden geleden heeft man een telefoontje gehad dat er een mogelijk kindje voor ons is, maar er waren problemen met het paspoort. Later telefoontje dat het opgelost was en wij er heen om kennis te maken etc. Liefde op het eerste gezicht! Aangegeven dat we de adoptie écht door wouden zetten, zouden einde van die week te horen krijgen wanneer hij mee naar huis mocht. Tijdens dat gesprek regen we een klap; papieren bleken toch niet in orde en hij had geen paspoort meer. Zit je dan, midden in een ver weg land huilend op de stoep van een weeshuis omdat je droom uiteen gespat is. Thuisfront verdrietig, lege kinderkamer die hele maal klaar is en een kast vol speelgoed en kleding. Kind verdrietig want er was hem een papa en mama beloofd Die maar niet komen.. Het verhaal is heel ingewikkeld. Niemand snapt er iets van. Baby is geboren in het land van de vader, moeder is gevlucht voor de vader en illegaal de grens over gegaan. Daar is de baby afgenomen. Baby is in een ziekenhuis geboren en staat daar dus in de boeken, maar in ander land zit hij in en weeshuis. En nu is dus eigenlijk het verhaal wie vangt er geld voor dit kind? Want dat is de hele punt. En beide landen zeggen het inbrekende document niet te hebben. En niemand snapt eigenlijk iets van het verhaal. Wij nemen 2 keer per week contact op met het adoptie bureau om te vragen of ze meer weten. Staan regelmatig op de stoep van de ambassade met dit is ons verhaal kunt u wat voor ons doen? Wij vrezen dat het wederom lange wachten weer is begonnen.
Yoj wat een hartverscheurend verhaal. Heel veel sterkte en alle kracht en moed voor jullie gewenst om weer door te pakken en te wachten. Ik hoop dat jullie allergrootste wens snel uit mag komen en jullie doorzettingsvermogen beloond wordt met een wereldwonder.
Wij hebben vandaag de zwangerschap gemeld bij de vergunninghouder... Na 2 jaar wachtlijst ineens weg... Best gek, maar wel zo eerlijk om het nu te melden.
Hoi Yoj wat vreselijk dit te moeten mee maken als je het kindje al hebt gezien. Hoop zo dat dit goed gaat komen voor het kindje en voor jullie. Sterkte met dit alles. Hoi Saskia, Inderdaad gek om te melden dat je zwanger bent terwijl je op de wachtlijst stond. Wel zo eerlijk. Je bent nu al 10 weken. Hoop dat je je verder goed voelt. Geniet van je zwangerschap. Groetjes Sanst
WE HEBBEN EEN PASPOORT!!!!!!!!! E-I-N-D-E-L-I-J-K!!!! Man was gister met dochter naar de dokter. Was amper 2 minuten thuis. Werden we gebeld, het papiertje dat het paspoort klaar lag hadden ze. Wij er heen, hele rit naar de ambassade stil Naast elkaar gezeten want we konden het echt niet geloven. We geloofde het ook niet tot we hem in handen hadden. Wij zijn aan de beurt en met trillende handen overhandigen we hét papiertje, de vrouw zegt zo terug te wezen. Langste 2 minuten van ons leven! Komt een een andere vrouw die vraagt of we even mee willen lopen en dan denk je nu komt het, dag hele adoptie. Zitten er allebei te trillen als een rietje. Vrouw gaat tegen over ons zitten, glimlacht en Zegt zo zullen we het maar niet spannender maken dan dat het is? En tovert zo een paspoort te voorschijn. Beide tranen in de ogen. Alle papieren compleet. We hebben het wel 100 keer na geteld. Ze hebben ons verzekerd dat er kopieën op de ambassade zijn mocht er iets weg raken. Nou we hebben het zekere voor het onzekere genomen en alles thuis gekopieerd en geherprint, zodat we in elk geval kunnen bewijzen dat ze er zijn. We moesten dus naar huis bellen want de kinderen die hadden we niets verteld alleen een berichtje gestuurd dat ze bij opa en oma moesten eten en daar blijven tot we thuis waren, schoonouders dachten dat we naar het ziekenhuis moesten voor man. In de auto hebben we dus zoon gebeld, en gevraagd of hij bij zijn zus was en of hij hem even opluid spreker wou zetten. Toen kw Het verlossende woord: we hebben de gouden ticket. Gouden ticket was ons code woord voor het paspoort thuis. Kinderen allebei in tranen. Heb mijn ouders in Denemarken gebeld, helemaal in tranen. Voor het adoptiebureau ook zeer onverwachts. Die kregen die brief ook opeens terwijl er altijd wel contacten met het weeshuis en de ambassade is. Moest nog naar het weeshuis gebeld worden wanneer we hem mochten ophalen. Hadden de keus zelf Doen of maandag laten doen want hun hadden ook weekend. Wat is het telefoonnummer. Een telefoon is nog nooit zo lang over gegaan. Hun snapte ook dat het kortdag is, we stappen morgen vroeg op het vliegtuig, daarna moeten we nog een heel eind in een trein. We konden hem vanaf dinsdag 8 uur ophalen. Nou hoe dam ook We zorgen dat we er dinsdag kwart voor 8 staan! Kennismaking etc. hebben we al gehad krijgen dus een eind gesprekje, zeiden dag we moeten rekenen dat we hem half 11 mee krijgen hebben ze net eten gehad. Stappen dan in een auto naar het vliegveld en vliegen s'avond terug. En we zitten met visums, en vinden het niet echt een fijn idee om nu aangezien de toestand in Rusland daar lang te wezen. Zal Voor zoontje sowieso een hele verandering worden, zal Voor hem denk ik ook beter zijn gewoon hup mee naar huis. Ze gaan hem Vandaag vertellen dat hij dinsdag, over 3 nachtjes word Opgehaald, dat hij naar de familie in Nederland gaat en dat we hem met het vliegtuig komen ophalen. We zitten ook met werk, is te kort om 3 weken vrij te krijgen. Heb volgende week de hele week vrij, week daarop man. Aan het hele lange wachten komt abrupt een einde.
Dankje!! Kan het nog steeds niet geloven. 4 jaar gewacht. 7 jaar proberen we al zwanger te worden, hele medische molen gehad, ivf gehad wat maar niet wou lukken. Nooit een reden voor gevonden. Met 16 ben ik door de pil heen zwanger geraakt. We accepteerde dat we niet zwanger zouden raken, in therapie geweest want dat doet echt pijn. Dus net dat je denkt oke, nieteer achterom kijken en vooruit kijken we krijgen vanzelf een kindje en dan zijn we compleet. En dan toch. Binnen een ruim half jaar hebben we er opeens 2. Hebben wel mensen gehad die ons raar aankeken, en dan zeiden huh maar jullie zouden toch adopteren? Wat zonde van het geld dan hé moet het dan niet meer te hoeven. Aan mijn blik zien ze dan wel " hou jij eens even heel snel je bek!" We hebben de keus gemaakt om te adopteren dus dat doen we. En dat we er dan ook een cadeautje bij krijgen is natuurlijk helemaal geweldig. Man zei laatst; we worden niet compleet maar compleet plus.
Adoptie is een bewuste keuze inderdaad. Het één sluit het ander niet uit. Helaas denken instanties daar anders over waardoor wij nu genoodzaakt zijn om na 4,5 jaar adoptieweg te moeten stoppen omdat ik zwanger ben. Heb je het nog niet gemeld? Of mag het nu omdat het voorstel er al was?
Yoj! Wat een verhaal! Wow.. geweldig, dubbel gefeliciteerd meid!!! Maar begrijp ik het goed dat ze niks van je zwschap afweten nu dan? Of juist wel en is dat geen belemmering? Oh meis wat zullen jullie stralen! Hier gaat het helaas minder.. indd in de wacht voor de bijeenkomsten. In de tussentijd mn beste vriendin zwanger geraakt vd 2e (1e is vandaag een jr en ze is nu al 20 wk...onverwacht..ongepland), dus erg moeilijk mee en als klapper kwam mijn zusje gisteren vertellen dat ze zwanger is. BAM! Sloeg ff in als een mokerslag! Zit er compleet doorheen en weet gewoon niet hoe ik hiermee moet omgaan. Ik was zo positief door ons adoptieavontuur, en nog steeds zijn we daar dolgelukkig mee hoor...maar oh wat is het weer confronterend: over een paar jaar op zijn vroegst hebben wij een kindje in onze armen, maar dan zal mijn zusje vast al wel de 2e hebben tegen die tijd. Nou, daar staan we dan...weer met lege handen en dat nog voor een hele lang tijd.. pffff
Saskia Best wel heftig dat je na 4,5 jaar uit de procedure gegooid word. Maar toch gefeliciteerd! Moon Heel dubbel hé. Aan de ene kant ben je natuurlijk heel blij voor de ander maar aan de andere kant doet het pijn. Hoelang zitten jullie al in de procedure? Wij hebben het wel bij ons contact persoon gemeld. Was geen probleem want het kindje was ons al toegewezen. Maar is ons wel Geadviseerd om het hier zoveel mogelijk stil te houden, eigenlijk stil houden tot hij écht bij ons op papier staat. Zitten we dan, op plaats van bestemming klaar wakker. 3 uurtjes geslapen maar helemaal hyper.
Hoi Yoj, Wat fijn zeg! Heerlijk dat jullie hem kunnen ophalen. En inderdaad houd je zwangerschap nog maar even stil, je weet maar nooit. Geniet ervan. Groetjes Sandy
Wauw wat geweldig Yoj! Ongelofelijk..straks gewoon 2 wondertjes. Indd sssst niets zeggen. Groot gelijk! Ja is erg dubbel...en ik weet niet hoe we onze weg hier weer in moeten vinden. Ik sta stijf van de spanning. Pijn aan mijn rug, nek en schouders en een onrustig gevoel in mijn lijf. Knallende hoofdpijn en ben er totaal niet bij. Heeft tijd nodig... Wij zijn pas net begonnen..hebben in nov 2014 ons BKAnr aangevraagd en hebben 20 april onze eerste bijeenkomst... wou dat we veeeeel eerder hieraan begonnen waren. Maar ja niets meer aan te doen helaas.
Hallo, ik lees hier stiekem mee, altijd al interesse in adoptie gehad. Yoj wat een fantastisch verhaal, tranen in mn ogen. Saskia voor jullie heel dubbel. Toch ook gefeliciteerd! Yoj hoe oud is het kindje dan wat je gaat ophalen? Heel spannend. Gefeliciteerd en succes!
Hoi. Het is alweer een tijd geleden dat ik hier was. Yoj wat een mooi verhaal. We zijn nu bezig met de voorlichtingsbijeenkomsten. Het is erg leuk om met andere stellen te praten over alle onderwerpen die met de adoptie voorbij komen. De theorie weet je allemaal wel maar je komt door anderen toch weer aan nieuwe ideeën en je gaat soms anders naar bepaalde zaken kijken. Iedereen die nog aan het begin staat...succes met wachten...gaan wij ook weer mee verder. Groeten
Wereldkind we kunnen niet wachten tot wij ook met de voorlichtingsbijeenkomsten mogen beginnen. Vorig weekend kregen we bericht van SAV dat we voor augustus op de planning staan. Stilletjes hoop ik dat we mei kunnen starten 😉. Jullie zijn al een stapje verder in het proces. In je banner zie ik dat jullie één jaar onderweg zijn. Is dat vanaf het moment van het BKA nummer aanvragen?
Hi sanst. Wat kan zo een brief je goed doen he. Inderdaad hebben wij de aanvraag vorig jaar ingestuurd. Hebben jullie al een idee voor een land?
Hoi Wereldkind, Van die brief word je een beetje blij. Al weer een klein stapje dichterbij. Wij denken aan China. Jullie al een idee?