Ik lees hier veel verhalen over ons, vrouwen: wat wij allemaal ondernemen om gezond zwanger te worden, hoe wij ons voelen, de verhalen over het wachten op de eisprong, op de eerste NOD, over het doen van testen.... Maar hoe staan onze mannen er eigenlijk in? Mijn man is één en al nuchterheid. Als ik zwanger zal worden dan is hij er blij mee, maar als het blijkt dat we niet zwanger kunnen worden, dan legt hij zich daar bij neer. Helaas kan ik me daar niet helemaal in vinden. Ik zou eerder naar de huisarts rennen dan hij. Hij kijkt er wel naar uit om vader te worden. Ik heb een dochter uit een vorige relatie. Hij is erg dol op haar. Daar ben ik zo trots op! Ik ga er wel vanuit dat ik zwanger zal worden, ook al ben ik nu wat ouder (33). Van een vriendin heb ik al wat kleertjes en spulletjes gekregen en voor een prikkie een prachtige wandelwagen gekocht. Eigenlijk niet zo handig, want zwanger ben ik nog niet. Mijn man vond het niet zo slim dat ik al die spullen al in huis heb gehaald. Stel je voor dat ik niet zwanger wordt. Maar zelf kwam hij laatst met badeendjes thuis.... dus ik weet dat hij ook stiekem hoopt dat ik snel zwanger zal zijn. Ik slik allerlei voedingssuplementen: vitaminepreparaat, foliumzuur, tarwekiemolie. Maar hij... niets. Hij zweert wel bij het eten van meer eieren als ik mijn eisprong heb... hahaha Ik zit ook regelmatig met mijn neus in de boeken, of bezoek dit forum. Mara mijn man niet. Hij hoort het wel van mij zegt hij... Staan jullie mannen er ook zo nuchter in? Of zijn ze er meer mee bezig om vader te worden. Ik ben erg benieuwd naar jullie verhalen.
Hij is er niet overdreven mee bezig maar zou het wel heel erg vinden als het niet lukt. Ik slik zelf foliumzuur & nu na de miskraam ook begonnen met tarwekiemolie. Vriendlief slikt niks(las dat wanneer de man foliumzuur slikt dat het ook ergens goed voor is?). Maar hij drinkt geen drank een rookt niet dus daar ben ik allang blij van! En ik denk dat mannen er over het algemeen minder mee bezig zijn dan wij vrouwen.
Mijn man is absoluut niet nuchter meer, vader worden is echt zijn grote wens (sinds hij jong is) en hij zou er kapot van zijn als dat niet zou gebeuren.
Het zwangerworden was mijn man niet zo actief mee bezig (ons meisje was écht een toegift na bijna 12 jaar) en wij beiden waren er compleet door verrast. Maar toen ik eenmaal zwanger was en we allebei bekomen waren van de verrassing, was mijn man super enthousiast en in 't begin ook veel meer actief bezig met de komst van de baby dan ik. Spulletjes zoeken, etc., hij ging direct aan de slag
Mijn man is er ook niet (meer) zo nuchter onder. We zijn inmiddels alweer 16 mnd bezig. Hij begint zich ook steeds rotter te voelen dat het nog niet is gelukt. Hij doet er ook alles aan om zijn steentje bij te dragen. Hij slikt trouw zijn selenium en zink tabletten. Let op met alcohol, leeft gezond, hij trekt geen strakke broeken/boxers aan rondom mn vruchtbare periode enz. Stiekem googled hij ook naar de medicijnen die ik moet slikken/spuiten en zoekt naar slagingskansen enz. het is een schat van een man! Ook hij zit er soms ff flink doorheen als het weer eens allemaal niet loopt zoals we gehoopt hebben. Hij wil zooo graag papa worden!
Inmiddels is mijn man het wachten ook wel zat en is hij elke maand, net als ik, meer teleurgesteld als het weer niet is gelukt. Wij zijn donderdag naar de gyn geweest en manlief vind het ook fijn dat er nu wat dingen onderzocht worden. Ondanks dat wij al een prachtige dochter hebben, hopen we beide nogmaals het grote geluk te mogen ervaren!
Ook mijn partner is er niet heel veel mee bezig. Wel toont hij interesse met vragen als : En? Al ongesteld? Ben je al overtijd? Maar verder niet.
Hier net zo (gelukkig) ❤. Als ik weer eens ongesteld ben krijg ik een dikke lange knuffel van hem en zie aan zijn gezicht dat hij ook weer teleurgesteld is. Hij heeft ook zonder moeite en mopperen zijn potje ingeleverd voor het Zaadonderzoek en hij slikt trouw 2x per dag zijn be-daddy pillen.
Hallo. Ik heb gelezen dat mannen ook tarwekiemolie kunnen slikken ter bevordering van een zwangerschap. Iemand ervaring mee? Groetjes Pasjuh.
Mijn vriend is heel betrokken bij alles. Hij vraagt sowieso altijd al hoever ik in mijn cyclus ben en hoe ik mij voel. En als ik mij dan rot voel (bijv. ongesteld) dan krijg ik extra veel knuffels en aandacht. Verder wilt hij zo veel mogelijk te weten komen over zwangerschap en kinderen verzorgen/opvoeden. Hij leest veel boeken en kijkt veel documentaires. Dit weekend waren we naar een babywarenhuis geweest en daar heeft hij, de hele dag, bij zo'n beetje elk product vragen gesteld (wat is dit, waar gebruik je het voor, hebben we het echt nodig, hoe gebruik je het dan, waar moet ik op letten, etc). Hij wilt gewoon zo goed mogelijk voorbereid zijn op mijn (hopelijke) zwangerschap en op de komst van het kindje, zodat hij precies weet hoe hij mij het beste kan ondersteunen en helpen tijdens de zwangerschap en hoe hij het kindje het beste kan verzorgen en opvoeden. Ik kan mijn geluk niet op...
Overigens slik ik, op aanraden van de verloskundige en dietist, alleen foliumzuur en vitamine D. En vriend slikt niks, dat hoefde ook helemaal niet van de verloskundige en dietist. Volgens hen heeft het geen zin (d.w.z. geen extra voordelen) om iets extra's te slikken, zolang we gezond en gevarieerd eten.
Mijn man doet (deed) meer dan mij. Door zijn medisch verleden liepen we in het ziekenhuis en kregen we in maart 2013 (gestopt met de pil in augustus 2012) te horen dat we nog 3 maanden moesten wachten en dan met een ivf traject konden beginnen. In juni 2013 opnieuw controle gehad en het was sterk verbeterd. Wij zijn 3-4 keer in de week gaan sporten (vanaf maart 2013) eten bijna alleen biologisch vlees en groenten. Goed en gevarieerd gaan eten waaronder ontbijten (nooit goed gedaan) Hij heeft verschillende potjes met zaadjes en vruchten, vraag me echt niet wat het allemaal is haha. We roken en drinken niet. Ik heb nooit getemperatuurd (zou naar onze mening voor stress zorgen) en we hadden gelukkig een fijn seksleven. Alleen tijdens de eisprong week "mochten" we maar om de dag dus af en toe inhouden haha. September 2013 zouden we beginnen met IUI ipv IVF, maar inmiddels hebben we al 2 mooie echo's gehad en ben ik bijna 9 weken zwanger. Oja hij leest het hele internet af. Ik beperk dit een beetje, omdat ik nogal een angsthaas ben. Als ik iets wil weten heeft hij er meestal al over gelezen of hij vraagt het aan de gynaecoloog. Lijkt soms wel een kruisverhoor, arme vrouw haha. Zo trots op mijn kerel. Wij doen dit echt samen. Dit wens ik alle vrouwen toe
Voor mijn vriend hoeft het zelf niet een kindje krijgen, ik wil gewoon heel graag kinderen, en heb hem altijd de keuze gelaten of ik zoek iemand anders of wij gaan samen ooit aan kindjes beginnen (dat was van in het begin van onze relatie) Nu heeft hij me wel gevraagd op te stoppen met de pil, maar meer er mee bezig is hij niet hoor, hij vergeet het af en toe dat ik zwanger kan worden Maar als ik hem zeg dat hij zijn laptop niet altijd op zijn schoot mag pakken want dat dat niet gezond is voor zijn zaadcelletjes verklaart hij mij kierewiet Nu zijn we een jaar bezig en hij heeft zich er wel bij neergelegd dat ik eens wil laten nakijken of er niets met onze vruchtbaarheid scheelt...
Mijn man vraagt zo af en toe naar mijn temperatuur. Ook drinkt hij sinds kort veel minder alcohol. Verder hoeft hij weinig te doen, want roken deed hij al niet en hij is ook van de niet-strakke boxershorts gelukkig Oh, en ik ben zelf van alles aan het slikken en ik schuif hem daar af en toe wat van toe. Zink bijvoorbeeld.
vl wil wel weten hoe groot de beeb in de buik is en wat de ontwikkeling ervan is. Wil ook voelen als het beweegt, allemaal heel leuk en aardig, maar minder roken of minder drinken.. Hij heeft teveel stress om daarin te minderen zegt ie als ik dat aangeef. En ik niet? ik ben gestopt, doe alles wat goed is voor ons kindje maar solidariteit hierin is ver te zoeken helaas. Als iemand tips heeft om het minder te laten roken en drinken hoor ik het heel graag.
^Wat roken betreft heb ik met mijn man afgesproken dat 'ie dat lekker ergens anders gaat doen als ik zwanger raak i.v.m. het risico op wiegendood wat al begint tijdens de zwangerschap en ook door passief meeroken. Misschien dus een wetenschappelijk artikel daarover laten lezen? Het gaat hier wel om de gezondheid van jullie kindje en als hij dat beïnvloedt met roken heeft ie pas echt een reden om gestresst te zijn.. bij mijn man hielp het iig om er afspraken over te maken.
Binnen rookt hij niet, alleen in de berging of buiten. Maar hij heeft wel iedere ochtend die vreselijke rokershoest.. (heb ik ook gehad, maar sinds ik gestopt ben is het weg) Misschien door mijn horrormonen reageer ik heftiger.. maar als de kleine er is moet ie maar lekker ook buiten of in de berging gaan hoesten.. of is dit onredelijk?
mijn man is de nuchterheid zelf heerlijk moet er niet aan denken dat ie net zo zou zijn als ik dan werden we samen gek hij houd mij met beide benen op de grond is wel extra lief als ik weer ongesteld ben geworden maar is verder van doe maar normaal dan doe je gek genoeg en als ik zwanger ben is vroeg genoeg voor hem om alles te gaan kopen enz
Mijn vriend vind het allemaal wel leuk. Hij vraagt vaak voor de grap als ik verteld heb waar ik zit in mijn cyclus "heeft ie al lekker genesteld?" Wel lekker nocalant dus. Dit is ook pas onze eerste echte ronde. En hij kreeg het zelfs voor elkaar om geen zin te hebben op de dag voor mijn eisprong. .. dat mag ie een keer doen maar de volgende rondes echt niet haha.