Wachten met doorknippen navelstreng

hier was het bij de eerste ook standaard, had er niet een speciaal idee/gevoel bij eigenlijk.

 

Volgens mij gebeurt het hier automatisch al. Toen ze geboren werd kregen we eerst even de tijd om elkaar te ontmoeten, te knuffelen en uit te puffen. Daarna werd pas aan mijn vriend gevraagd of hij de navelstreng door wilde knippen. Daar zaten wel zeker 5 min tussen als het niet meer was. Mij maakt het verder eigenlijk niet zoveel uit, ik zie wel wat er gebeurt

 

Ik heb er nog nooit van gehoord, maar het lijkt me wel een mooi idee.
Maar dat punt van extra bloed en afweerstoffen daar geloof ik niet zo in...
Bij de geboorte heeft een baby al "teveel" rode bloedcellen die na de geboorte worden afgebroken, dus mi zal dat weinig uitmaken

 

Hier ging het ook vanzelf.. Onze zoon lag op mijn borst en we hebben echt zeker 10min eerst naar ons mannetje gekeken en geknuffeld voordat de vk mijn man aantikte om te knippen..

 

Ik heb ook gelezen dat dit beter is, en ik wilde dit ook
Alleen bij onze zoon zat de navelstreng om z'n nek gedraaid dus die moest ze al doorknippen toen alleen t hoofdje er nog maar uit was

 

Bij onze oudste hebben wij dat ook gedaan. Ik wist het niet meer precies, maar toevallig zei de verloskundige van de week dat zelfs de placenta al geboren was toen mijn man de navelstreng pas doorknipte. Wij vonden het heel fijn, het waren echt een paar rustige minuutjes na de geboorte.
Bij de jongste kon het niet, hij zat helemaal in de war met de navelstreng, er zat een knoop in en de placenta kwam er direct achteraan, terwijl ik nog op de baarkruk zat. Verliep allemaal nogal chaotisch. Die navelstreng was ook zo vreselijk lang, zat drie keer om hem heen gedraaid en in de knoop, en ik kon hem nog gewoon vasthouden tegen mijn borst, haha.
Ik hoop dat we het nu wel weer zo kunnen doen als de eerste keer, maar dan kan ik niet op de baarkruk bevallen, dus dat zien we wel hoe het loopt.