Hoi allemaal! Wij zijn sinds een jaar de MMM in gerold en het gaat echt in een sneltrein vaart moet ik zeggen. We zijn sinds augustus gestart met IUI (daarvoor al 8 maanden clomid + pregnyl). Pregnyl liet ik altijd zetten door een assistente, totdat ik de laatste keer 's avonds pregnyl moest laten zetten. Nadat het eigenlijk een beetje in mijn schoenen werd geschoven toch alles mee naar huis genomen. Ik was er vrij rustig onder, tot het moment daar. Ik kreeg een enorme paniekaanval. Nu weet ik van mezelf dat ik prikken echt niet tof vind, zodra ik al een naald zie wordt ik al licht in mijn hoofd. Uiteindelijk dus 's nachts bij de HAP gezeten en die hebben hem voor mij gezet. Nu was helaas de kwaliteit van het zaad minder bij de 2e IUI en hebben hier extra onderzoeken voor gehad in het AMC. Die uitslag krijgen we over 2 weken. Nu wil ik niet op de zaken vooruit lopen, maar ze hadden het zelfs al over IVF/ICSI. Ik vind het allemaal maar spannend en dan vooral het prikken! Wie heeft er nog meer prikangst en hoe lossen ze dat bij jullie in het ziekenhuis op? Ik voel me altijd een beetje onnozel, omdat ze steeds zeggen dat het niets voorstelt. Maar voor mij wel
Ik ben ook nog steeds heel erg bang van naalden en het is me nooit gelukt mezelf te injecteren maarrrrr mijn partner kan het gelukkig prima voor mij doen. Ik ga met m'n ogen dicht op bed liggen en hij doet het werk.
Kan je geen voorschrift voor thuisverpleging vragen? Mijn partner durft het niet bij mij en eerst durfde ik het ook niet bij mezelf. Dus de eerste maanden kwam de thuisverpleging ze (gratis) zetten. Inmiddels ben ik over mijn angst heen geraakt en zet ik ze zelf. Maar het blijft elke keer eng! Veel goede moed! Gewoon je doel voor ogen blijven houden. Dat prachtige kleine wondertje, waarvoor je het doet
Ik ben thuisverpleegkundige en ga dit regelmatig gaan zetten bij patiënten. Ik moet dit nu zelf ondergaan en ben ook bang .. hoe ironisch is dat! Gelukkig is mijn vriend ook verpleegkundige en hij geeft mij dat. Ik zou moest ik jou zijn een thuisverpleegster vragen.
Mijn man doet het, in mijn achterwerk zodat ik echt niets kan zien. Ik ben ook heel bang voor naalden. Verder gebruik ik Emla zalf zodat ik er ook niets van voel.
Naalden zijn ook zeker niet mijn hobby, maar ik weet niet of mijn naaldenangst net zo groot is als de jouwe. Voor mij was het geen optie dat ik het door mijn man liet zetten i.v.m. mijn onregelmatige werktijden, dus ik moest er wel zelf aan geloven. De 1e keer heb ik het onder begeleiding in het ziekenhuis gedaan, zij keken mee en in alle rust heb ik het toen gedaan. Wat viel die 1e keer toen mee! Hierna is het met vallen en opstaan gegaan, elke keer moest ik weer een drempel over. Vaak deed ik er dan een muziekje bij aan ter afleiding.
Wat vervelend zeg die angst. Is er niet iemand in je naaste omgeving die je wil helpen? Een vriendin/zus/buurvrouw, iemand die mss in de zorg werkt en ervaring heeft met het zetten van injecties?
Dat vind ik eigenlijk wel gek. Een intramusculaire inspuiting is iets wat wij ontelbaar keer oefenen tijdens onze opleiding tot verpleegkundige. Het is niet zomaar een spuitje. Plaatsbepaling en techniek zijn cruciaal. Zeker ook opletten dat je niet in een bloedvat prikt. Amai dat jouw man dat durft en dat jij dat ok vind, ik zou het niet laten doen door iemand die het niet geleerd heeft!
Ehhhhh, medicijnen voor ivf hoeven niet in een spier hoor Het is een soort van prik maar raak. Mag in buik of been is mij verteld en zo heb ik dat ook geoefend. In mijn bovenbeen en dan de huid strak trekken, ook de pregnyl mocht gewoon zo. Of in je buik en dan in een rolletje. De naald is volgens mij ook max 13mm. De naalden die jij bedoeld 20-50mm.
Ts: wat vervelend dat je zo'n angst hebt. Leg dit voor aan de arts. Ik heb geen angst om te prikken gehad, dus kan er niet over meepraten. Maar tijdens mijn intake werd gevraagd wat ik liever had om mijn eigen cyclus mee te onderdrukken, nl decapetyl (injecte) of Synarel (neusspray). Mijn keus was snel gemaakt Ik heb in mijn ivf poging 10 spuiten gezet. Dat was alles!
Pregnyl hoeft ook niet in een spier. Die heb ik zelf ook gezet, op dezelfde plek als ik de gonal-f deed. Raar, dat jij dat in de spier moest.
Zowel mijn vriend als ik zijn thuisverpleegkundigen en wij geven dat altijd intramusculair op voorschrift van de arts. Mijn gynaecologe zei ook dat ik het zeker intramusculair moest krijgen. Er is een snellere en betere absorptie van het medicijn. Het is wel zo dat het volgens de bijsluiter zowel subcutaan als intramusculair kan toegediend worden. Dus beiden zijn goed