Hallo, Ik ben nieuw hier op het forum. Maar wil eigenlijk gelijk losbranden over onze situatie. Mijn vriend en ik zijn nu zo'n 5 jaar samen en hebben allebei een sterke wens om zwanger te worden. Maar nu is het zo dat ik nog een opleiding volg en ik slaag hoogstwaarschijnlijk in juni. Nu hebben we het al vaak erover gehad of we nu al ervoor zouden gaan of moeten wachten. Kijk het ideaalste is het als ik wacht tot na mijn opleiding en totdat ik een baan heb. Maar dit zou nog wel eens ff kunnen duren want het betekent niet dat als ik slaag ik ook gelijk een baan aangeboden krijg. En bovendien moet het dus al een jaarcontract zijn of vast wil je je zwangerschapsverlof erin willen hebben. En het is nou ook weer niet zo dat je gelijk zwanger zult zijn, misschien duurt het nog wel ff als we er uiteindelijk voor besluiten te gaan. Een andere optie is om er nu voor te gaan. Als het dan gelijk raak zou zijn betekent dit dat ik hoogzwanger afstudeer, wat naar mijn idee niet zo een probleem is want ik hoef dan alleen nog 2 praktijk en 1 theorie examen te maken voor mij diploma als apothekersassistente te behalen. In dit geval zou het dus zo zijn dat ik geen zwangerschapsverlof zal krijgen en dus eigen spaarcentjes moet gebruiken totdat ik na mijn verlof aan het werk kan. Kortom ik vind het heel moeilijk om te kiezen wanneer het beste is. En bovendien speelt dan onze wens om snel zwanger te zijn ook mee, wij hebben het er continu over en willen eigenlijk niet wachten. Hoe denken jullie over dit alles? Zouden jullie wachten tot na mijn opleiding, of zelfs tot dat ik een baan heb. Even voor de duidelijkheid mijn vriend heeft een vaste baan en verdiend een leuk bedrag. Van zijn loon is het mogelijk om rond te komen maar. Maar dit zou dan alleen een tijdelijke oplossing kunnen zijn. Verder hebben we ook een eigen huis met alle ruimte voor een kindje. Alvast bedankt voor het meelezen en evt ook reageren.
nou als je vriend een baan heeft waarmee jullie kunnen rond komen zolang nodig is wat houd je dan tegen,wij zijn bezig met de 1 e ronde en werk nu 20 uur per week maar ga straks naar 8 wil me kindje zelf opvoeden en zien opgroeien dat betekendt ook financieel flink terug maar is maar voor paar jaar als kind na school gaat ga ik weer meer werken succes met je beslissing
Hoi, Ja als je het wil duurt wachten erg lang. Maar hoogzwanger je opleiding afronden hoeft geen probleem te zijn.....MITS alles volgens het boekje verloopt en je niet door zwangerschapgerelateerde klachten je opleiding niet voort kunt zetten. Als je dat probleem mee gecalculeerd hebt is dat prima toch. Weetje er zit zoveel verschil tussen verstand en gevoel. Niemand kan je zeggen wat je moet doen, maar een goede opleiding heb je wel nodig om een passende baan te vinden. Maar je kinderwens opzij zetten is ook heel lastig, omdat het eigenlijk nooit uit komt, want er is altijd wel iets..waardoor het niet helemaal slim is om voor te gaan. Ik wens je veel succes met je keuze en veel plezier met het zwanger worden
Hoi, Als ik jou was zou ik me hierdoor niet tegen laten houden. Jullie hebben deze wens, en het er geloof ik goed over gehad en willen dit erg graag. Als jij denkt dat het goed gaat met je opleiding en je hoogstwaarschijnlijk wel zal slagen denk ik dat je het gewoon moet doen. Wie weet ben je snel zwanger, wie weet duurt het even. Wij zijn ook bezig, op dit moment heb ik geen baan maar binnenkort ga ik 12 uur werken. Toch laten wij ons hier ook niet van weerhouden. Wij kunnen prima rondkomen en straks met mijn salaris erbij komt het allemaal goed. Veel succes! Groetjes Chila
Heel begrijpelijk dat je met dit dilemma zit. Zet eens alle voor- en nadelen op een rij; die van wel beginnen en die van nog wachten. Kijk eens waar de meeste nadelen aan zitten... misschien helpt dat voor jullie om de boel te ordenen. En ja, volg je gevoel. Klinkt zo abstract, maargoed, uiteindelijk voel je je daar wel het meest happy bij. Ik herken je probleem, echter ik zit met een nieuwe baan. We willen ook graag kinderen, maar moet ik ff wachten op dat ik wat ingewerkt ben met mijn nieuwe baan, of gewoon beginnen? Goed met elkaar over hebben en zaken afwegen, alternatieven zoeken voor eventuele obstakels.. Succes!
Opleiding afmaken is belangrijk, maar zo te horen ben je al erg ver. Hou rekening met 'ziekte' tijdens de zwangerschap, waardoor het je mogelijk meer tijd kost om af te studeren. Maar als je er nu voor gaat heb je al enige uitloop, en ik zou er niet op rekenen dat het zwanger worden in 1x lukt. Zekers als je nu nog de pil slikt heeft het wel even tijd nodig voor je lijf daaraan gewend is. Financieel kan het ook, en op een baan zou ik niet wachten. Dat blijft toch lange tijd onzeker, straks heb je misschien een jaarcontract maar lukt zwanger worden niet meteen en zit je toch zonder verlof in de periode na de bevalling. Desnoods red je het een tijdje op 1 salaris. Dus als jullie het graag willen, volg je gevoel. Een kinderwens is veel te groot om opzij te zetten voor allerlei randvoorwaarden. Als alles perfect moet zijn, kun je eeuwig wachten. (Even in het algemeen: Natuurlijk moet je wel een stabiele relatie hebben en enigszins rond kunnen komen lijkt me ook een voorwaarde, maar dat zit bij jullie zo te horen wel goed.)
vanuit mijn situatie zou ik iedereen aanraden niet te wachten als ze er klaar voor zijn. Wij zijn inmiddels jaren verder en hebben zicht op weinig meer. Go for it
Bedankt voor jullie reacties! Wat betreft onze relatie zit het inderdaad goed ja. En ook wat betreft opleiding en financiën. Al zouden we het natuurlijk wel wat rustiger aan moeten doen, maar goed als je een baby hebt ga je toch niet meer elke week uit eten en dergelijke. Ik ben 2 weken geleden gestopt met de pil. Dus ik ga er ook echt niet van uit dat het gelijk raak zal zijn, maar goed die mogelijkheid bestaat er wel. Vanavond ga ik het er met mijn vriend nog eens over hebben. Maar ik vermoed eigenlijk dat we nu gewoon de stap gaan zetten, en er voor gaan. gr
Als je hart zegt 'ga er nu voor' en het is mogelijk qua financiën en ruimte en relatie, etcetera, dan zou ik dat gewoon doen. Misschien duurt het nog wel even en dan hoef je ook niet hoogzwanger af te studeren, en zo wel; ach ja, dat zie je dan wel weer. Daar is vast wel een mouw aan te passen zo nodig!!!
Goed dat je in ieder geval al met de pil gestopt bent. Stel dat je toch nog even wilt wachten (niet doen hoor ), dan is je lijf er al helemaal klaar voor als je uiteindelijk besluit dat het moment daar is. Maar ik zag dat je in het NOD-topic 1-15 december hebt aangemeld. Betekent dat dat het gesprek gisteravond positief uitviel en dat jullie er klaar voor zijn?
Haha, wat letten jullie goed op zeg. Maar het klopt. We hebben het er nog eens over gehad en besloten er gewoon voor te gaan! Heb me gelijk bij het NOD topic aangemeld omdat ik het wel leuk vind om te volgen hoe het gaat met iedereen en om zo elkaar een beetje te steunen en dergelijke. Al moet ik wel zeggen dat ik het moeilijk vind om alles af en toe nog bij te houden daar, want het gaat snel hoor. Maar goed we zullen zien hoe het gaat, en ik laat het verder gewoon op me af komen. In ieder geval bedankt voor de reacties en ik wil jullie allemaal ook nog ff succes wensen!
Ja, in zo'n NOD-topic is het redelijk chaotisch en we praten wel eens langs elkaar heen. Maar dat geeft niet, je kunt toch niet alles bijhouden. Maar jouw naam viel me daar op, en toen ik terug kwam in dit topic dacht ik ineens 'he, maar die 'ken' ik'! Verder word je niet in de gaten gehouden, hoor (wat wil je met al die vrouwen bij elkaar )
Fijn dat jullie ervoor gaan ! Er kan altijd van alles gebeuren waardoor t toch niet uit komt een baby. Wij krijgen nu financieel heel veel tegen slagen, hoe we straks met een kind erbij rond moeten komen moeten we nog zien. Erg vervelend !
wat leuk dat jullie ervoor gaan! en het komt wanneer de tijd juist is.. veel plezier hier op het forum!
Hoi hopelessinlove, Ik zeg: niet wachten. Hierbij mijn verhaal. Ik ben al een tijdje samen met mijn man, maar we wisten al snel dat we kinderen wilden. Maar steeds stelden we het uit. Eerst moest ik afstuderen en een baan hebben. Dan moest ik eigenlijk een paar jaar werkervaring hebben, want dat is makkelijker om dan weer te gaan werken na je zwangerschap. Toen kochten we in 2008 een nieuwbouwhuis, wat nog gebouwd moest worden, dus wilden we eigenlijk wachten tot we zeker wisten dat het kindje daar geboren zou worden.... Dit vertelden we ook tegen vrienden waar we op bezoek waren. Die hadden toen al een kleine. De vriend zei toen: Er is altijd wel IETS om op te wachten. Er is altijd wel een situatie in de nabije toekomst die NOG idealer is voor je plannen. Maar waarom uitstellen? Dit was voor ons een eye-opener en we zijn eigenlijk heel kort erop gaan proberen. Uiteindelijk is onze zoon in ons oude huis geboren en zijn we toen hij 4 maanden was, verhuisd naar ons nieuwe huis. Misschien heb je wat aan het advies wat wij toen gehad hebben van die vriend. Er zijn natuurlijk situaties waarbij het écht niet handig is om een kind te krijgen en dat is bijvoorbeeld (in mijn ogen) geen stabiele relatie (knipperlichtrelatie, LAT-relatie, of veel ruzie), geen stabiel inkomen of als er op een andere manier problemen in het gezin zijn (bijvoorbeeld drugs- of gokverslavingen, schulden, etc). Denk aan de worst case scenario. Als je denkt dat je in die situatie het goed kunt trekken om zwanger te zijn, te bevallen en een kindje te verzorgen, vraag je dan nog eens GOED af: Waarom NIET? Succes!