Hai lieverd, Ik wou je pb-en, maar zag je topic hier staan. Velen leven met je mee hier, zie ik, dus vandaar dat ik het gewoon hier vraag. Hoe is het gegaan vandaag? Liefs Jenna
Hoi Zoe, Misschien heb je 'het' al allemaal achter de rug tegen de tijd dat je mijn berichtje leest, maar goed ... ik hoop dat het dan allemaal is meegevallen. Ik kreeg tijdens de 1e echo bij 10,5 wk te horen dat het vruchtje al bij 8 wkn gestopt is te leven, ik wilde dat mijn lichaam het zelf allemaal zou oplossen, maar na anderhalve week niks, besloot de vk toch de gynaecologe in het zkh te bellen en die gaf mij dezelfde dag nog 3 pilletjes die ik in moest brengen. Dat heb ik gedaan, tegen de ochtend voelde ik het flink rommelen, maar qua pijn nog goed te doen. De hele dag heb ik veel bloed verloren, maar daar was ik voor 'gewaarschuwd' en ik voelde me goed, dus maakte me geen zorgen. Tot ik 's avonds flauwviel op het toilet en mijn vriend me naar de spoedeisende hulp bracht. Daar constateerden ze dat ik anderhalve ltr bloed was verloren die dag, mijn bloeddruk en hb heel laag waren en er nog weefselresten in mijn baarmoeder zaten die ze direct wilden verwijderen. Nog geen driekwartier later lag ik, na een ruggenprik, op de operatietafel. Afgezien van het feit dat het raar is om je onderlichaam niet te kunnen voelen, is de curettage 100% meegevallen. Nergens last van, nog maar heel klein beetje bloedverlies nu, wel erg moe, maar dat komt door bloedverlies. Ik wil je of anderen absoluut niet bang maken, het is tenslotte bij iedereen anders, maar luister goed naar je lichaam. Op het moment dat je je er niet goed bij voelt, bel naar het zkh! Ze waren bij mij superlief en vonden het zo erg voor mij ... ze helpen je echt door je onzekerheid heen. Sterkte en ik hoop natuurlijk dat het bij jou 'gewoon' met pilletjes goed is gegaan zonder al te veel pijn. En dan ... als je het een plekje hebt gegeven, kijken we weer de toekomst in en 'gaan we er weer voor!' Liefs Dyaan
Lieve Jenna en Dyaan dank jullie wel voor jullie reactie. Helaas heeft de Cytotec niet gedaan wat het moest doen. Ik heb wel erg veel pijn gehad maar niets verloren. Ik moet morgen weer terug naar het ziekenhuis en dan zal er ook wel een curettage worden besproken. Ik heb het er de laatste dagen erg zwaar mee dat het allemaal niet gaat zoals ik had gehoopt. Eerst natuurlijk weer het verdriet dat het niet goed zat. En daarna die enorme lange na sleep omdat mijn lichaam het zelf niet wil afstoten. En nu de curettage die er toch aan zit te komen waar ik zo erg tegen op zie. Ik ben een ontzettende controle freak en heb graag alles in de hand en dat ben ik nu helemaal kwijt. Liefs Zoe
Hoi Zoe, Het klinkt heel herkenbaar, de controle over alles willen houden, zo ben ik ook, je wordt er dan ook heel onzeker van als je moet afwachten. Ik had het ook best moeilijk met het wachten tot mijn lichaam het vruchtje zou afstoten, vooral de vraag hoe en wanneer het zou beginnen, of ik dan niet bij een klant zou zitten of op mijn werk ... Al met al is de curettage me 200% meegevallen, de ruggeprik was even raar omdat je gewoon bij bent, maar toch niks voelt, maar het was in 10 minuten voorbij en ik heb erna geen last gehad! Je bent er wel 'in 1x vanaf' - ik kan nu weer verder. Heel veel sterkte, maar maak je niet te druk, ik wilde ook dat mijn lichaam het zelf oploste, maar uiteindelijk ben ik blij dat de gynaecologe ervoor gezorgd heeft dat ik nu alles kan afronden en een plekje kan geven en weer verder kan kijken en aan de toekomst kan denken. Ik duim voor je dat alles goed gaat. Liefs, Dyaan
Hallo Dyaan Ik ben net terug van de Gynaecoloog en heb voor a.s. dinsdag een curettage afgesproken. Ik ga ook voor de ruggeprik. Maar ik moet wel eerst bloed prikken omdat ik momenteel een beetje grieperig ben en dat moet eerst over zijn. Donderdag heb ik een intake gesprek bij de anesthesist. Zou je mij wat meer willen vertellen over wat me allemaal te wachten staat volgende week? Dan weet ik een beetje wat me te wachten staat. Aan de ene kant ben ik wel blij dat ik nu een eind datum heb van dit alles maar het blijft eng. Liefs Zoe
Hoi Hoi, Spannend, maar gelukkig heb je nog even de tijd om aan het idee te wennen. Maar, laat je niet gek maken! Het valt allemaal best mee. Ik vind het forum heel fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen, maar soms krijg je ook teveel ervaringen te horen en soms ook precies die waar het niet helemaal soepel ging, terwijl het bijna altijd goed gaat. Ondanks dat ik opeens naar het ziekenhuis moest na gebruik van die pilletjes, is de curettage echt meegevallen. Ze stellen je echt gerust, vertellen je heel duidelijk wat ze gaan doen en dat je aan moet geven als je je niet zo goed voelt. De ruggenprik vond ik niet erg, tuurlijk, je voelt een prikje, maar wat ik vooral vreemd vond is het gevoel dat de verdoving gaat werken. Het voelt alsof je benen slapen, dat tintelende gevoel, maar dan erger en op gegeven moment voel je gewoon niks meer. Bij mij hadden ze op de OK gewoon de radio aanstaan waardoor ik wel kon horen dat de gynaecologe en assistente met elkaar praatten, maar ik kon ze niet verstaan, ik vond dat wel prettig. Ik kon ook niet heel goed horen wat ze aan het doen waren. Een verpleegkundige bleef de hele tijd bij mij, dat vond ik wel fijn. Het was eigenlijk zo achter de rug. Omdat ik 's avonds werd gecuretteerd was er niemand die me opwachtte, ja, de verpleegkundige van die afdeling, maar niet mijn vriendje ofzo en dat vond ik wel even jammer want ik wilde zo graag een knuffel! Hoe laat is jouw afspraak? Het is fijn om na de curettage gelijk iemand bij je te hebben ... daarna rustig bijkomen, ik heb gewoon een boekje gelezen en wat gegeten en gedronken. s Nachts kwam mijn gevoel terug in mijn benen en toen heeft de verpleegkundige me nog geholpen met naar de wc gaan. Eenmaal thuis had ik nergens last van, alleen erg moe en soms wat zeurderig gevoel in mijn hoofd en buik, maar dat komt bij mij natuurlijk ook door bloedarmoede .... zal bij jou vast veel beter gaan ! Ik heb denk ik makkelijk praten omdat er niet van tevoren over kon nadenken, het moest gewoon ineens gebeuren. Je moet maar zo denken dat je zometeen zeker weet dat het allemaal netjes schoon is en je daarna, als je daar aan toe bent, gewoon weer 'verder' kunt ... ik moet er nog niet echt aan denken, maar ja, dat gevoel komt vast snel terug! We 'spreken' elkaar nog wel voor die tijd ... don't worry .... het komt allemaal goed ! Dikke knuffel, Dyaan
Ik wilde je even sterkte wensen! Veel nuttigs heb ik niet toe te voegen, maar wilde je even laten weten dat ik aan je denk.