Foxter dat heb ik elke dag wel, maar dat komt bij mij ook door een verwerkingsprobleem van de afbreking welke ik heb meegemaakt. En deze nieuwe zwangerschap maakt dat nog zwaarder, ondanks dat het nu wel goed kan aflopen, maar ja je hebt nooit geen garantie.
Ik denk soms dat ik ook nog moeite heb met de ma van een paar maanden geleden. Ik zou 1 oktober uitgerekend zijn en denk best vaak, jeetje, als dat nou gewoon goed was gegaan had ik nog maar heel even gemoeten. En nu dit weer, ik denk soms dat het me even te veel is. Heb ook vaak het idee/gevoel dat ik in een luchtbel zit, dus misschien moet ik maar eens langs de ha..
Ik moet zeggen dat, nu we terug zijn van vakantie, het me ook een stuk zwaarder valt dan op vakantie. Nu je je weer met de dagelijkse bezigheden moet bezighouden. Dat kost me erg veel energie. Heb de puf dan niet om me aan te kleden en iets in het huishouden te doen bijvoorbeeld. Maar ik weiger echt om hier mn leven zo door te laten beheersen en "verpesten". We zijn verdorie 30 jaar, hebben een prachtig zoontje, zijn meteen toen we er voor gingen weer zwanger geraakt en tja, dat het dan nu mis is, is klote, maar echt niet het einde van de wereld. Vette botte pech. En ja, heel erg shit. Maar er zijn veel ergere dingen die hadden kunnen gebeuren. Dit is nu ook heel erg, maar is wel iets wat je over een aantal weken / maanden af kunt sluiten. En uiteindelijk komt het hoe dan ook weer goed. En begrijp me niet verkeerd, het is niet iets wat ik minder erg probeer te maken of weet ik veel wat, maar ik probeer wel reeel te blijven kijken naar de hele situatie. Het is nu even een klotetijd, maar uiteindelijk gaat dit over. Er zijn mensen die al jaren in deze onzekerheid zitten omdat ze bijv niet zwanger kunnen raken, mensen die geen kinderen kunnen krijgen, of mensen die een kindje vlak na de geboorte verliezen enz ik noem maar wat. Geen enkele zwangerschap is zonder risico's, dat blijkt nu maar weer. Ik probeer me dit voor te houden, maar dat lukt me natuurlijk ook niet altijd. Wel heb ik nu geleerd om te genieten van de dag en van de dingen die je hebt. Er zouden misschien wel mensen graag in onze situatie willen zitten. Niet alles kan altijd goed gaan in je leven, en daar is dit nu een voorbeeld van. We worden hier hoe dan ook sterker van. Kom op meiden, go for it! (Moet je mij nou horen, een uur gelden zat ik bij wijze van nog te janken en te jammeren hoe makkelijk het geweest was als alles gewoon goed was geweest.....)
Ik voel(de) niet wat jij beschrijft Martha, voor ons was het op het moment van de slechte uitslag wel degelijk even het einde van de wereld. Maar ik hoop dat jij je aan deze positiviteit vast kunt houden en dat je kindje gewoon goed gezond is. Johanenjanne, ik wil jullie heel veel sterkte wensen en vooral heel veel licht en liefde, voor nu en voor de toekomst. Voor de rest: ik hoop dat jullie allemaal een goede uitslag krijgen! Sterkte met wachten.
Ik herken het ook niet wat je beschrijft martha, ook hier is het even het einde van de wereld. Waarschijnlijk ook door de ma in maart.
Ik denk er ook niet zo over als Martha. Fijn dat ze dit alles zo luchtig kan bekijken. Misschien ook wellicht uit zelfbescherming??? Ik zie het nu ook nog niet als het einde van de wereld (de uitslag van de combinatietest) maar bij een slechte uitslag van de vruchtwaterpunctie wel... Het gaat toch om je kindje, waar je niet zomaar 1 2 3 afstand van kan doen. Lijkt me echt heftig... Ik heb tussen mijn dochter en zoontje een missed abortion gehad. En het er echt een tijd heel moeilijk mee gehad. Idd...de maanden; nu zou ik zo ver zijn en daarna de uitgerekende datum. En ook dit jaar stond ik er die dag weer even echt bij stil... Het heeft voor mij en plekje gekregen. maar vergeten zal ik eht nooit. Toen was het op een termijn van 12 weken dat ik gecurreteerd werd. Ik had geen keuze omdat het hartje gestopt was. Bij een slechte uitslag heb je weldegelijk een keuze. Maakt het ook moeilijker. En daarbij is de zwangerschap al een heel stuk gevorderd. Waarschijnlijk zal ik ons kindje al kunnen voelen tegen die tijd....en ee curretage zit er in die termijn niet meer aan. Dus zal het een normale bevalling worden. NEE..daar kan ik allemaal echt niet luchtig over denken.... We hopen "gewoon" op een goede uitslag en dat we dan heel luchtig kunnen terugdenken aan deze onzekere periode... Nog 1 week en dan hebben er een aantal van ons de vruchtwaterpunctie achter de rug....
Ja volgende week is de punctie in ieder geval achter de rug!! Ik zei net nog tegen mijn man, over 4 weken (officiele datum zonder terug zetten door de gyn) zitten we al op de helft van de zwangerschap! Echt niet normaal.
Laat ik even voorop stellen dat ik er absoluut niet luchtig over denk! Ik voel me ook zwaar klote en zou er heel veel aan doen om het goed te laten zijn. Ik probeer de situatie alleen wel, voor zover dat kan, niet al te zwaar te maken voor mezelf. Misschien inderdaad zelfbescherming ja. Ik zie ontzettend op, als het mis is, tegen een bevalling en hoop dat ik dat emotioneel ook aan kan. Daarna zal alles zeker een plekje moeten krijgen. Maar ik probeer er voor nu het beste van te maken. Ik denk dat het niet iets is waarmee "je het niet eens kunt zijn", maar ieders eigen gevoel en manier van dealen met de situatie. Ik wilde ook niemand mijn manier van denken/ermee omgaan opdringen en al helemaal niemand bekritiseren op het feit dat ze er anders over denken. Het was eigenlijk de bedoeling om een ieder een hart onder de riem te steken...... Dus voor mij geldt nu nog steeds, verstand op 0 en aftellen die dagen. En terwijl ik dat doe denk ik heel hard aan alle prachtige dingen die ik wel heb in mijn leven. Succes voor jullie allemaal!
Pffff ik word toch weer bang voor de punctie, ik val al flauw als ik bloed moet laten prikken, dus die naald in mn buik vind ik heel beangstigend!! Hoelang duurt dat eigenlijk?
De arts die mij gaat prikken zei dat ik met een kwartiertje weer buiten sta.....spannend he...... Ben het wachten ook echt beu!
Bij mij is een half uur ingepland, maar ik moet daarna nog een half uur aan de bloeddrukmeter blijven, ik val nog al spectaculair flauw meestal. Ik hoop dat de punctie zelf snel klaar is, brrrrr!
Wat ik nog weet van de vorige keer toen ik de punctie had, was dat het zo gepiept was. Ze kijken met de echo hoe het kindje (en volgende mij de plek van de placenta is) en aan de hand daarvan bepalen ze waar ze prikken. DAn word je buik onsmet en krijg je zo'n operatielaken met een gat erin over je buik. Ze blijven ondertussen het kindje in de gaten houden als ze prikken. Bizar vond ik dat je dan op de echobeelden de naald erin ziet komen. De prik zelf viel wel mee kwa pijn hoor. Het "vreemde idee"vind ik dat ze nu gaan prikken in een vetkwabbel. Toen had ik een flinke buik met 34 weken. Nu heb ik een beetje een zwangerschapsbuik. Maar als je niet zou weten dat ik zwanger was zou je denkn dat ik gewoon een flinke vetkwabbel zou hebben. Toen stond het dus op spanning en nu niet... Lijkt me heel anders. Wat ik me wel afvraag is of ze op de echo wel het kindje goed bekijken (organen ed) of alleen kijken om de plek van het prikken te bepalen. Vrige keer heb ik na de punctie ook nog aan de ctg moeten liggen. Dus ik denk dat het deze keer allemaal een beetje anders zal zijn. We wachten maar "gewoon" af... Vandaag over precies 4 weken heb ik de 20 weken echo. Denk adt ik daar zenuwachtigere voor ben eerlijk gezegt. BIj mijn zoontje was dat het begin van alle ellende namelijk...
Bij mij gaan ze wel proberen te kijken of de schedel en rug dicht zijn, omdat ze een sneltest doen testen ze alleen op down en geslacht. Ik ben ook bang voor de 20 weken echo (al hoop ik nu dat ik die haal zeg maar ), omdat ik toch steeds zoiets heb van, als het geen down is, waarom zijn mijn bloedwaardes dan zo afwijkend.. Als het maar niet toch nog iets anders is.
Wat rot al die onzekerheden voor jullie. Ik heb gister mijn punctie gehad, ging heel goed, mentaal daarna wel zwaar weer, vanwege mijn voorgeschiedenis. Ik krijg over 1 week een uitslag.
spannend likaloetje, ik duim ook voor jullie! Krijg je woensdag de uitslag? Wij wel als het allemaal goed gaat met de punctie maandag!
Ik lees met jullie mee. Wij hebben een kans berekening van 1 op 146. Onze nekplooimeting was 2.2 Als het goed is word ik vandaag of morgen door het ziekenhuis gebeld voor een intake gesprek voor een vervolgonderzoek. Wat moet ik me hierbij verwachten?
ZO...de punctie achter de rug gelukkig. Nu is het wachten aangebroken. De punctie was deze keer erg vervelend. Bij mijn vorige zwangerschap voelde ik het amper, maar deze keer dus echt wel. Ons kindje kwam ook nog eens heel dicht bij de naald mijn zijn/haar armpje/schouder. Vond het een eng idee. Ze hebben iets meer vruchtwater genomen dan normaal (25 ml) en moesten weer alletwee bloedprikken. Ik heb dus gevraagd waarom dat was omdat nbiet iedereen het hoeft. Ze vertelde dat het moet als je een verhoogd risico hebt of als er afwijkingen op de echo gezien worden. Vorige keer was het dus door de afwijkingen en deze keer om het verhoogde risico. Gisteren niet echt in bed gelegen na de punctie. Maar wel rustig aan. Was de eerste schooldag van mijn dochtertje. Dus ben er rustig naartoe gewandeld om op te halen. Dat kon best volgend het ziekenhuis. Als je maar niet gaat sporten, rennen, zware dingen tilt enz. Mijn man heeft de kinedren naar bed gebracht, gekookt en eigenlijk de rest gedaan. Vanmorgen moest ik dus wel ons zoontje naar beneden tillen (11 kg) Maar het kon niet anders helaas. Mijn man had vroege en was dus al om 05.30 uur weg. Volgende week dinsdag de eerste uitslag...en de rest over 3 weken...pfff Welke kleur had jullie vruchtwater? BIj mij helder geel. Schrok er een beetje van omdat het de vorige keer helder wit was. Maar het blijkt dat je voor de 32 of 34 weken geel vruchtwater hebt en dat het steeds lichter word naarmate het einde van de zwangerschap. @ deedjedees. Wat rot dat je ook een erhoogd risico hebt. Sterkte alvast. Intake zal overal anders zijn. Maar denk dat ze vooral gaan uitleggen over de punctie of eventueel vlokkentest. De risico's enz. Wij hebben deze keer de intake niet gehadaangezien we bekend waren met de punctie en we al zovaak naar het ziekenhuis moeten (met zoontje) op 1 uur rijden afstand. @ likaloetje en foxter. Ik duim voor goede uitslagen. Jullie krijgen hem gelukkig alletwee al snel!
@deesjedees, ik heb nooit een intake gehad, ik moest gelijk na de uitslag van de combi test naar het erasmus voor een vlokkentest maar dat ging niet, toen mochten we kiezen of we een week later wilden of een maand later voor een vwp. We hebben toen gekozen voor een vwp omdat ze de vlokkentest bij mij niet via de buik konden doen, waardoor het risico op een mk een stuk groter werd. En ik heb dan wel een uitslag van 1 op 5, maar dan heb ik toch nog 80% kans op een gezond kind, dus het grote risico op mk wilde ik echt niet nemen. Maar goed, wij hebben verder geen uitleg gekregen over de behandeling zelf, ik heb het zelf maar opgezocht op internet. @kanela, spannend he Ik vond de vwp trouwens ook geen makkie, ik vond het best een rotprik. Ik heb niet naar de kleur van het vruchtwater gekeken, ik heb mn ogen stijf dicht gehouden.. Ik dacht, als ik de naald zie val ik flauw en kom ik nooit meer bij Mijn dochter is vandaag naar de opvang, ze is nogal hangerig en zeurderig de laatste dagen, waarschijnlijk voelt ze onze spanning. Dus ik dacht, 2 dagen rust houden, dus gaat ze maar gewoon naar de opvang
@ Foxter. Wat fijn dat je het zo hebt kunnen regelen met de opvang. Das heel handig. Ons zoontje was gisteren wel bij de opvang. Maar vandaag niet. En het is geen regulier kinderdagverblijf waar je dagen kunt ruilen helaas maar een speciale dagopvang. Mijn dochtertje kan alles lekker zelf. Die hoef ik niet te tillen natuurlijk. Strakjes komt wel gelukkig 3 uurtjes de Pto (persoonlijke thuisondersteuning) voor mijn zoontje en daarna is mijn man er alweer. Dus ik hoef mijn zoontje alleen om 12.00 uur in en uit zijn wagen te tillen om mijn dochtertje van school te halen. Als ik haar weer om 13.30 uur terug moet brengen en om 15.30 uur is de pto er dus. Ik wil niet dat er iets gebeurt omdat ik te veel doe.(zou het me zelf niet kunnen vergeven) Doe vandaag nog lekker rustig aan en vanaf morgen kunnen we weer langzaam alles oppakken. Ik hoef donderdag pas weer te werken.
Ik moet volgende week weer werken, tenminste dat ligt aan de uitslag dan. Ik hoop dus heel erg dat ik volgende week ga werken Morgen is mijn man thuis, ook al krijgen we de uitslag pas later op de dag, maar hij heeft het nu ook even helemaal gehad, het lijkt net of die punctie even teveel was, we hebben helemaal geen energie meer.