Wij hebben altijd gebeld zodra de kleine er was. Nooit toen de bevalling begonnen was. (behalve de oppas bij 2e en 3e kindje dan). Alleen bij m'n 1e ging het iets anders, want m'n moeder kwam eigenlijk op visite en wist dus niet dat ik ingeleid zou worden en wij wisten niet dat ze zou komen. We hadden angstvallig ons mond dicht gehouden. Maar toen ze s middags op de zwangerenkamer kwam, stond mn tas ingepakt op het bed en schrok m'n moeder zich helemaal rot. Ze dacht echt dat er iets ergs was. Dus daar iemand aangeschoten, gevraagd waar ik was, zegt die vp: uhm, mevrouw, ik mag daar niets over zeggen. M'n ma helemaal over de zeik natuurlijk! Zij dringend gevraagd wat er toch was, en uiteindelijk kwam die vp naar ons toe en zei: uhmmmmm, je moeder is er en snapt niet wat er allemaal gebeurd! Dus is ze gebleven totdat ik persweeen kreeg en is toen de gang op gegaan. 7 minuten later was ons meisje er en hebben we haar direct geroepen. Geweldig! (vorige week hadden we het toevallig nog erover maar ze zei: ik ben zo ontzettend geschrokken, dacht dat er iets heel ergs met je was omdat de tas ingepakt op bed stond. (Ze wist dus niet dat je na de bevalling niet meer in een zwangerenkamer kwam maar op de kraamkamer). D'r hart stond stil van schrik zei ze. Maar ik zou er niet aan moeten denken dat m'n familie in het ziekenhuis zit te wachten!! Dit was onverwachts en het was alleen m'n moeder.. Maar de ganse familie, brrr.. helemaal bij een eerste, het kan zomaar 24 uur duren.
Ja, mijn vriend heeft zelfs zijn moeder gevraagd om tijdens de bevalling aanwezig te zijn! Nou dat wil ik dus echt niet hoor, maar dat begrijpt hij nog niet helemaal...
Lijkt me verschrikkelijk! Ik zou gewoon niet melden dat de weeen begonnen waren geloof ik.... Pas bellen als het kindje geboren is en alweer fris en schoon op de kamer... Sorry dan
Ik wil juist wel heel graag mijn moeder en schoonmoeder ook bih de bevalling hebben, en mijn vader zijn vader en beide peetooms wil ik ook in t ziekenhuis hebbe .. Weet niet waarom maar dat zit vanaf t begin af aan al in mijn hoofd mijn vriend is het hier ook mee eens.. Ben ik dan raar of ?
Lijkt me echt verschrikkelijk als er iemand zit te wachten in de wachtkamer. Zou me dan echt ongemakkelijk en 'gehaast' voelen als het waren. Als ons kindje er is wil ik gewoon rustig de tijd hebben met manlief om te wennen aan ons kindje. Echt die eerste kennismaking op z'n gemak zeg maar. Familie kan er een paar uur later altijd nog bij, eerst wij hoor. Manlief belt waarschijnlijk wel als de kleine er is maar spreken wel duidelijk af dat wij bellen als we bezoek willen, niet eerder.
Bij mijn eerste bevalling hadden we mijn ouders en schoonouders gebeld toen de weeën waren serieus waren begonnen, ze wonen allebei anderhalf uur rijden van hier. Ze waren dus ook allemaal in het ziekenhuis. Mijn broertje en vriendin waren er ook en mn vriend zn broers ook. Behoorlijk druk dus, maar ik had er totaal geen moeite mee, af en toe kwamen ze even de kamer op. Zo had ik ook wat extra afleiding. Deze bevalling willen we wel gewoon met zn tweeën doen. We bellen een van onze voor oppas op onze zoon.
Klopt! Bij mij mochten mn ouders pas naar binnen toen de placenta eruit was en na het hechten. Vriend mocht ook de kamer niet uit, om even naar hun toe te gaan
Oh echt?? Das helemaal erg!! Dan voel je je toch helemaal niet op je gemak? Heb je een goede band met je schoonmoeder? Dan zou je misschien haar kunnen laten weten dat t niet helemaal jouw bedoeling is?
Nee hoor! Ik zou dat ook graag willen! Zo en zo mijn moeder en tweelingzus maar zou geen bezwaar tegen hebben als schoonouders er ook bij zijn!
Mijn schoonfamilie wilt ook gelijk komen als de kleine man geboren is.. Alleen die gedachte al Nou Nee! Eerste tijd is lekker voor ons drieetjes en pas als ik er 'klaar voor ben' mogen ze komen..
OMG!!!! Zonder met jou te overleggen? Tip: Zodra je vriend een 'grote boodschap' moet doen roep je "wacht even!" Vervolgens bel je jouw moeder op en vraag je haar of zij bij zijn 'bevalling' wil zijn. Heeft hij daar geen moeite mee, dan is zijn moeder welkom bij jouw bevalling....
Hahaha geweldig!!! Maar mijn man moest zoiets echt niet flikken pfff, dat wil ik geen eens uitleggen waarom niet
Ik wilde mn familie en schoonfamilie er helemaal niet bij. Ja mijn moeder was er wel. Ik heb ze beloofd te bellen als ik 8 cm ontsluiting had, dan konden ze naar het ziekenhuis komen. Uiteindelijk ben ik van 4 naar 10 cm ontsluiting in een uur gegaan en 10 minuten kwartier later lag hij in mijn armen! Geen tijd dus om familie te bellen en kwamen ze dus pas toen ik al gehecht ed. was. Heerlijk eerste uurtje rustig met ons drietjes onze eerste zoon kunnen bewonderen en kunnen bijkomen van een turbulente bevalling.
Ik denk dat mijn vriend zijn ouders maar moet laten weten wanneer ik volledige ontsluiting heb. Tegen de tijd dat ze dan in het ziekenhuis zijn hoeven ze misschien nog maar eventjes te wachten en dan kunnen ze de baby even aanschouwen.
Oooh no way hier! Bij de 1e is ze na 18 uur met een spoedkeizersnee geboren. Mn ouders zijn toen midden in de nacht wel geweest, de rest de volgende ochtend. Bij de 2e wist mn moeder ervan omdat ze op onze dochter moest passen. We hebben ouders op de verloskamer gebeld toen hij eventjes geboren was ( tijdens 't hechten geloof ik ) en gevraagd of ze als hij 3 uur oud was, wilden komen. We hebben nl eerst een uur met hem gelegen terwijl ik ( een uur lang ) gehecht werd. Toen hebben we nog een poos gelegen omdat 't koffiepauze was. Na 2 uur ben ik gaan douchen en mocht ik naar zaal om mn bloeduitslag af te wachten. Toen de uitslag binnen was, 's middags, mochten we naar huis. Bijna iedereen van de fam is in het ziekenhuis wel geweest - was voor hun dichterbij!
Oh dat lijkt me echt niks, dat ze allemaal in het ziekenhuis wachten.. Maar iig, na de bevalling moet eerst nog de placenta geboren worden, daarna wordt je eventueel nog gehecht, kindje ligt ondertussen lekker aan de borst te drinken als je voor bv kiest en vervolgens ga je even douchen. Zo ging het bij mij iig.. Dus dan ben je echt makkelijk 1,5 uur verder voordat je helemaal 'klaar' bent..
Laatst discussie met manlief hierover, hij had het idee dat hij iedereen belt als ik weeen heb en we naar het ziekenhuis vertrekken.. Ik zag ineens een groep wachtende familie uren op de hal voor me, dus riep gauw hohohow eens even ik heb er geen totaal geen behoefte in dat iedeern daar staat te wachten en na de bevalling (als ik er nog zeer doodop en onflorisant uit zie na uren persen) aardig moet gaan zitten doen tegen famillie die allemaal ons kind willen aanraken en vasthouden.. Zit ik dus echt niet op te wachten. Mijn idee was we bellen iedereen als het kind eruit is, ik me gedouchet en wat geslapen heb, we een moment met zn drieen hebben gehad om te genieten kortom zo'n beetje 10 minuten voordat we het ziekenhuis verlaten. Kan ik dat maken? Mn man zegt dat het normaal is dat je het van te voren mededeelt en niet ow nou het kind is er.. Ik heb geen idee wat normaal is maar heb geen zin in drukte na zo'n ervaring. al helemaal niet met de gescheiden ouders die naast elkaar in de wachtruimte zitten en elkaar niet uit kunnen staan en dan wie het kind het eerst vast heeft bah.. (*denkt terug aan de ruzies op de bruiloft) In mijn ideale situatie komt iedereen gewoon pas de dag erna. maar misschien is dat heel gek in de ogen van anderen?
Neem na de bevalling eerst een uurtje met zijn drieenen dan pas de rest van de familie. De eerste paar dagen is het ook best normaal als de kleine alleen bij jullie in de armen is. Alles is jullie eigen keuze, laat je niks dwingen.