Dat is met name met ivf/icsi, met iui mag je vaak direct door zelfs wanneer deze met hormonen is. Tenzij je natuurlijk zelf een pauze wil. Het wachten duurt lang en is frustrerend gaat volledig tegen je gevoel in. Hier ook geen groepsbijeenkomst gehad, lopen in het zkh, enkel een prikinstructie en intake. We moesten dan op cd 1 bellen om de groeiecho in te plannen bij de eerstvolgende cyclus was hier per toeval een paar dagen na de instructie. Hadden dus wel iui met hormonen. Wij zijn overigens in april verwezen en op ons verzoek pas in januari gestart met de iui, mochten ook in september startte maar moesten alles even laten bezinken en zorgen dat alles geregeld was om zo rustig mogelijk het traject te starten.
Lijkt mij echt vreselijk als het telkens weer uitgesteld word op deze manier.. Ik mag wel echt van geluk spreken dan, ik ben in ronde 10 spontaan zwanger geraakt maar had jammer genoeg een miskraam, dit was in december. In maart had ik nog steeds geen maandstonden gekregen.. Ik belde naar de afdeling fertiliteit in het ziekenhuis dichtst bij ons thuis en mocht dezelfde week op consultatie. Ik kreeg meteen duphaston en mocht ook meteen aan de clomid.. ik reageerde hier niet op en mocht van haar zelf kiezen: hogere dosis proberen of gonal f + pregnyl + utrogestan. Ze raadde zelf het laatste aan omdat ze hier betere ervaringen mee heeft, en ik ben in april al kunnen starten met de gonal f.. nu aan het wachten op nod maar heb het gevoel dat het niet raak is.. Maar ik voel me mentaal heel erg tot rust gekomen met deze opvolging, ja het is intensief met de follikelmetingen en ik heb gigantisch veel kwaaltjes van de hormoonspuiten, maar ik heb eindelijk het gevoel dat we weer echte kansen krijgen.. Ik weet niet of het er iets mee te maken heeft, maar mijn specialist werkt in een vrij "klein" ziekenhuis, misschien zijn er hier gewoon minder patiënten..
Ohja, ben er wel vergeten bijzeggen dat ik in januari wel al een hysterescopie heb laten doen omdat mijn curretage niet volledig geslaagd was.. en eens de clomid gestart was werd er ook zaad onderzocht + genetica via bloedafname. Maar op die resultaten moesten we 4 weken wachten (van genetica) dus ik mocht alvast in de tussentijd hulp krijgen en dat vond ik wel fijn..
Wij zitten inmiddels in ronde 18. We zijn officieel echt begonnen in januari 2018 maar daarvoor al gestopt met de pil. Ik had er na 8 maanden echt moeite mee dat het niet gelukt was en had het voorgevoel dat er iets mis was, dus wij al naar het ziekenhuis doorverwezen. Dat was in september. Blijkt het zaad van mijn man niet heel slecht te zijn maar ook niet heel goed. Het zou moeten kunnen lukken zo zwanger te worden. Afgelopen januari heb ik nog een HSG gehad. Nu nog steeds niet gelukt en nu 28 mei intake gesprek om te starten met IUI. Tussen het eerste ziekenhuis bezoek en de behandeling zit dus bij ons minimaal 9 maanden