Hoi allemaal. Is dat meehuilen met andere kinderen normaal gedrag? Is het iets dat in het karakter van zl zit of ligt het aan ons? Ben een beetje bang voor het laatste, dat wij iets verkeerd doen in zijn opvoeding ofzo.... Bij de opvang vinden ze het namelijk nogal uitzonderlijk dat hij meehuilt met andere kinderen (krijg het namelijk steeds te horen dat hij dat doet...) Help....
grappig om te horen, mijn zoontje deed dat altijd ook, maar dan puur alleen bij zn neefje die 3.5 maand jonger is! maar doen wel meer kinderen hoor, heb zelf op een kdv gewerkt en daar zagen we het wel vaker! misschien beetje hard zijn voor hem, zeggen dat er niks is en lekker gaan spelen, verder niet te veel aandacht aan schenken... nu doet mijn zoontje dat eigenlijk nooit meer, dus er is hoop!
Mijn oudste deed het ook. Op de opvang vonden ze wel dat hij erg gevoelig is, maar niet uitzonderlijk. Dat hebben we op school ook te horen gekregen. Hij is erg gevoelig voor andermans emoties en is ook gewoon zelf erg snel geraakt. Ik herken het van mezelf, dus vind het niet erg vreemd gedrag. Wel zijn we bewust bezig om zijn vertrouwen wat op te krikken. Zo zit hij op judo bijvoorbeeld.
Neehoor mijn dochter doet het ook wel eens, niet altijd. Ze huilt ook altijd als ik huil of als mijn vriend en ik elkaar knuffelen.
hahaha als mijn vriend en ik elkaar knuffelen word hij altijd boos en verdrietig, vind ie echt niet leuk!
Fijn om jullie antwoorden te lezen, is het toch niet zo uitzonderlijk als de opvang doet voorkomen! Ik herken het enerzijds wel, ben zelf ook erg gevoelig voor sfeer, dus misschien dat hij dat van mij heeft. Maar anderzijds vind ik het zo'n nieuwsgierig mannetje dat houdt van reuring in de tent en lekker in de groep ligt. Vind hem niet verlegen, maar wel afwachtend bij nieuwe mensen, hij vraagt dan ook om bevestiging van mij. Vind het dus niet echt stroken met elkaar.
Je zou het zo over mijn zoontje kunnen hebben! Hij huilt nu hij bijna 2 is niet meer mee maar heeft het wel gedaan tot zeker een jaar. Verder houd hij van lekker mensen om zich heen maar vraagt wel om 'toestemming' bij sommige dingen. maar mee huilen vind ik er bij horen.
Hier deden ze dat niet omdat ze gewend waren aan het geluid van andere baby's (vanuit de buik al ). Maar heb het wel vaker gezien bij kinderen in de omgeving. Overigens is mijn ervaring (maar die dan wel heel beperkt) dat dit vooral voorkomt bij de eerste kinderen in een gezin. Dus puur aan karakter zou ik het niet weiden, misschien meer aan het schrikken van het geluid van een ander kind?