De titel klinkt misschien wat zwaar, maar voor mij is het zo! Heb eens een topic geopend over het feit dat onze dochter van 9 maanden bij ons tussen in slaapt. Nu is zij vanochtend vroeg uit ons bed gevallen.. Ons bed is ongeveer 1 meter hoog, dus dat was een behoorlijke val. Ben me rot geschrokken, voel me ook verschrikkelijk schuldig en loop de hele ochtend al te huilen. Heb direct de HAP gebeld en ik mocht langs komen. Op wat bulten en een blauw wangetje na is er niets, wel de komende 24 elke 2 uur wekken. De dokter zei dat ik geluk had gehad, dat het ook anders had kunnen aflopen. En daar ben ik me maar wat bewust van! Gisteravond was ze al onrustig en rolde ze het hele bed door, ik heb zelfs nog gedacht om haar hierom voorzichtig over te leggen in haar eigen bed. Had ik het maar gedaan!! Voor de rest is m'n meisje vrolijk als altijd en heeft ze naar mijn idee nergens last van. maar stel dat ze misschien last heeft van dr hoofd of ergens anders (ik weet het natuurlijk niet, ze kan het me helaas niet vertellen..), mag ze niet bij me liggen in bed, kan ik niet lekker met haar kroelen. Ik snap dat sommige van jullie denken "ja, dan moet je haar maar niet in je bed laten slapen!", snap ik, maar dat hoef ik nu even niet te horen. Wilde het alleen even van me afschrijven!
Zoiets kan iedereen overkomen hoor! Hier is dochter een keer van de bank gerold terwijl ik een jurkje oid weer goed aan het doen was om haar aan te doen. Gelukkig brak de hond haar val, niks aan overgehouden. Was toen 7 maand ofzo. En een maand of 2 later is ze van bed gerold. Ik moest naar de wc, man wakker gemaakt en gezegd dat hij goed moest opletten, en dus vooral even wakker moest blijven. Nog geen minuut later hoor ik haar op de grond vallen, brullen! Toen was meneer wel wakker, en ik heel kwaad.. Dochter heeft er niks aan overgehouden.
Ook mijn kinderen hebben wel eens een val gemaakt. Je voelt je rot en schuldig, maar het overkomt meer ouders. Lekker uithuilen, en dan goed voor je meisje zorgen
Heey meis,wat zul jeb geschrokken zijn zeg! Ook mij is dat 12 jaar terug overkomen bij mijn oudste zoon van toen een 6 weken oud,was even naar de wc en dacht: hij is 6 weken kan niets gebeuren totdat ik ineens boem hoorde en toen een hard gebrul,op dat moment kwam zijn vader binnen. Van zijn werk af,die schrok zich rot. Heb me dan ook een flinke preek gehad,gelukkig was er met hem niets aan de hand. Zoon nummer 2 is bij zjn vader als baby van 3 maanden van zijn vaders buik op de grond gevallen,hij sliep verder en gaf geen kik. Gelukkig was er met hem ook niets aan de hand. Bij mijn dochter is het gelukkig nog niet gebeurd, Maar zelfs de beste moeder kan dit gebeuren meid,kindjes zijn zo vliegensvlug dat je sommige dingen helees niet voor kan zijn. Hopelijk heeft je meisje er niet te veel last van. En is het snel over de pijntjes.
pfoe schrikken zeg! mijn zoontje sliep ook altijd tussen ons in. Misschien is een cosleeper een idee? Voor je eigen gemoedsrust?
tot op heden bij mij nog niet voorgevallen , maar mijn mama heeft haar met koets en al al lagten vallen. toen ze dus paar weken oud was, koets niet vast gezet en gras afgereden en omgevallen en zij eruit. ik ben van in het begin een beetje TE voorzichtig en te bezorgd. maar het kan iedereen overkomen, ben me daar ook van bewust , maar dat schuldgevoel moet ook niet fijn zijn. daar kan ik me dus wel helemaal in inleven/. ook al moet je je niet schudlig voelen je doet het toch he. maar met vallen en opstaan worden ze groot. gr
Hier is D. laatst ook uit bed gerold. Normaal word ik wakker als hij 's ochtends begint te bewegen maar deze keer was hij over me heen gekropen en face forward uit bed gekukeld. Gelukkig stond er een mand schone was!! Ik moet er niet aan denken hoe het voelt als je kind echt hard valt.
Dat kan gebeuren! Of je nu samen slaapt of samen op de bank zit, even niet oplet bij de commode of wat dan ook.. MIsschien een co-sleeper of anders zo'n hekje wat je aan het bed kan klikken wat eigenlijk voor oudere kindjes is als ze van ledikant naar groot bed gaan? NIet te schuldig over voelen, kan me voorstelen dat je schrikt maar het is echt niets gekt. En lekker samen blijven slapen als dat jullie het beste past!
Het kan idd gebeuren. Ik vind het ook altijd zo eng, maar ze zijn zo vlug! Gister viel de kleine hier bijna van de commode terwijl ik hem aan het verschonen was, hij kan gewoon niet stil blijven liggen. Een hele uitdaging voor de ouders! Hier ook 1x van bed gevallen, deze is gelukkig niet zo hoog, en 1x tijdens het voeden op de grond gevallen (man was in slaap gevallen...). Beide keren door mijn man. Maar niets aan de hand, gelukkig. En hij is al ontelbare keren bijna gevallen!
Ach wat een schrik! Maar bijna elk kindje valt weleens, van bed, van de commode, van de bank... Echt hoor! Ik heb mn dochter toen ze klein was ook een keer dr been er bijna uit getrokken toen ik ze halverwege commode en grond nog net kon grijpen. En gisteren is ze van de bank gevallen ( Al wel wat ouder als jou kindje, maar toch, ze was zo wild aan het spelen! ) Waarom overwegen jullie geen co sleeper? Je kan een ledikantje van de ikea, waar je 1 zijkant uit kan laten, naast je bed zetten. De bodem op de goede hoogte stellen ( Tip; bodem ongeveer 5 a 10 cm lager als jullie matras, wel samen slapen, maar niet uit het bedje rollen, dan moet ze echt gaan kruipen ) Zo slaap je veiliger samen, heb je meer ruimte en kan je haar toch troosten! Wij hebben dit ook klaar staan voor buikbaby, en dochter heeft 1,5 jaar zo geslapen: http://media11.dropshots.com/photos/769679/20120203/230327.jpg
Wat "fijn" dat ik niet de enige ben. Had ik ook niet verwacht hoor, maar ik voelde me zo vreselijk rot toen het gebeurd was, ik moest het gewoon ff kwijt! M'n moeder is net langs geweest en heeft troostvoer mee genomen, dus ik voel me al weer wat beter Maar het blijft vervelend! Ben in ieder geval genezen van het bij me in bed slapen, dat nooit meer..
zoiets kan iedereen overkomen ons zoontje is ook uit ons bed gevallen alleen een blauwe plekken over gehouden.... tip smeer vasaline op het blauwe plekje dan is die zo weg...
Mijn zoontje is een keer de kelder in gevallen. Ik was er echt van overtuigd dat ik de kelderdeur had dicht gedaan. Opeens hoorde ik ook boem en heel hard huilen. Is hij 3 treden naar beneden gevallen op een plavuizen vloer. Wat heb ik gebruld zeg. Afgezien van een blauw wangetje heeft er niks aan overgehouden. Dat vond ik toch wel heel erg van mijzelf. Toen mijn zoontje net kon lopen wilde hij ook naar buiten maar viel over de drempel van de achterdeur zo met zijn hoofd op de stenen. Tand door de lip, zijn kin en neus kapot. Dat bloede vreselijk en dat vond ik ook heel erg. Nu is hij 3,5 en valt heel vaak met bloedende knieeen en dan troost ik hem maar het is niet meer dat ik hier zelf ook last van heb. Ze vallen en krijgen steeds vaker wat en dan raak je er wel wat aan gewensd. Al is alsje kind huilt van de pijn nooit leuk.
Wat jammer joh, dat hoeft echt niet! Google eens op veilig samen slapen. Er zijn echt 100en moeders in Nederland die samen slapen met hun kindjes, veelal hebben we de bedden iets aangepast aan onze kids. Is het misschien mogelijk een bedrekje te plaatsen? Een co sleeper? Je bed met 1 zijkant naar de muur? Het matras op de grond? Wat denk je dat er gebeurt als je kindje straks wat ouder is en uit zn ledikant gaat klimmen? Of mijn dochter gisteren; die wou een speelgoedje voor de baby uit de box pakken en had haar loop"auto"zebra naar de box gerold, ging erop staan, probeerde 't speeltje te pakken en toen rolde de zebra weg. BOEM!
Schrikken zeg. En ja, iedereen maakt wel eens wat mee waarvan zij denkt had ik maar....' , reken het jezelf niet te zwaar aan meid. Veel sterkte.
kan gebeure meid het overkomt de beste.mijn oudste is een x uit bed en van de bank gerolt en 1x met de maxi cosie op de stoep gevalle doordat manlieg struikelde. gelukkig niks aan de hand
Ik ga inderdaad maar eens zoeken, want ik geloof dat dat nog de grootste reden is dat ik de hele dag loop te janken! Dat ik gewoon niet meer met m'n meisje samen kan slapen.. Had niet gedacht dat ik dat zo erg zou vinden, dit wílde ik eigenlijk juist! Maar nu het "moet" (vriendlief ziet het nu niet meer zitten en ouders zeggen ook van doe het nou niet meer, straks gebeurd het weer..), vind ik het stiekem helemaal niet leuk
Veilig samen slapen kan ECHT hoor! Mn dochter slaapt nogsteeds regelmatig een deel van de nacht bij ons, en als je de foto in mn vorige post bekijkt, zo sliep ze dus 's nachts in dr eigen bedje en overdag vaak op ons bed. Ze is er nooit vanaf gevallen en kroop als ze uit bed zou altijd met de beentjes eerst eruit. Een ikea bedje is heel betaalbaar als co sleeper. En niet naar je ouders of anderen luieren hoor, samen slapen is niet algemeen geaccepteerd in Nederland, mensen vinden 't vreemd en dat je je kinderen verwent terwijl je gewoon tegemoetkomt aan de basisbehoeften van je kind...