Onze dochter is begonnen met het peuterpuberen lijkt het wel, ze is nu 2.5 en sinds een paar dagen zijn haar favoriete woorden: NEE en NIET en dan schreeuwend. Als je iets vraagt aan haar krijg je 9 van de 10x te horen: NEE IK WIL NIET...... met de klemtoon op ieder woord! Oke, so far so good, dit kunnen we wel handelen, niet toegeven/ negeren/ afleiden. Maar dan het volgende: Ze heeft nu een paar x per dag een ontzettende driftbui waar ze echt in blijft "hangen". Ze is dan zo ontzettend boos, doet zichzelf pijn (gooit zichzelf echt op de grond), krijgt ademnood en stopt echt niet. Beethouden heeft geen zin, dan wordt ze helemaal wild. In een hoekje zitten werkt ook niet, ze stopt dan echt niet. Wie heeft er tips???
Moet het hier afkloppen, Joris heeft het maar heel weinig gehad. Maar ik deed hem dan altijd op zijn slaapkamer zetten, midden in zijn kamer. Daar kon hij dan uitrazen en deed de deur dan dicht. Zo hield hij er altijd heel snel mee op. Wel eens geprobeerd om hem op de bank te zetten en erbij te blijven (niet kijkend), maar dat duurde veel langer... Zodra hij in de gaten had dat hij er niks mee kon bereiken (dus apart op zijn kamer) hield hij er snel mee op. Moet wel zeggen, hij heeft een grote slaapkamer, dus niet meteen dat hij zich draait/gooit/of iets dergelijks dat hij meteen ergens aan kan verwonden...
Dat is ook een idee ja, als ik namelijk in de buurt blijf en kijk maar naar haar is het al mis! Hopelijk is het hier ook snel voorbij. Wat een drama zeg.
Ik negeer haar als ze zo doet! Apart zetten heeft alleen het effect dat ze nog harder gaat krijsen en over haar toeren raakt. Gelukkig valt het met dochter best mee, ze kan zich ook goed verwoorden en uitdrukken. Scheelt vaak ook wel en ik ben over het algemeen ook duidelijk naar haar toe. Haar vader minder en ze heeft er dus alleen met hem meer last van.
Negeren, ik zal hem persoonlijk niet in de slaapkamer zetten, de slaapkamer moet leuk blijven, en geen negatieve gevoel van krijgen. Ik negeer hem volkomen, doe mijn ding en als hij klaar merk ik het wel. Ik kijk niet naar hem, ben eigelijk niet eens in de buurt, soms duurt het 5 min, maar heeft ook wel eens 3 kwartier geduurd, maar hij is dan wel alles kwijt. Hoe meer aandacht ik aan hem gaf, hoe bozer hij werd, dus doen we het zo
Ikke1981, ik wilde het eerst ook niet in de slaapkamer, idd met hetzelfde idee dat de slaapkamer leuk moet blijven. Alleen in ons appartement is dat de enige veilige plaats waar ik hem apart kan zetten, vandaar die keuze... Maar moet zeggen dat het maar zelden voorkomt
Bij ons werkt het als ik dochter lief, bij haar wangen vast pak, haar in de ogen kijk en zeg: 'stoppen nu'. Op een heel dwingende toon. Vervolgens zeg ik op dezelfde toon nog een paar keer 'hou op', en dan sniffelt ze nog wat na en is het klaar.... Op dat moment ben ik er van overtuigd dat ze naar me zal luisteren, misschien speelt dat mee dat het zoveel effect heeft... Maar ja, elk kind is anders...
Heel herkenbaar. Hier af en toe ook van die buien waarbij ze zich op de grond laat vallen en met haar hoofd op de grond gaat bonken, of zichzelf gaat slaan ofzo. En ondertussen heel hard NEEEEEEEE roepen. Ik hoef dan ook echt niet naar haar te kijken. Ik zeg meestal wel op een lieve toon dat ze zachtjes met zichzelf moet doen en dat ze niet zo hard moet gillen, en ga dan vaak even uit het zicht staan. Vaak helpt dit wel. Als het komt omdat ze moe is kan ik haar vaak wel afleiden door haar een (voor haar) interessant speeltje te geven (sleutels of een telefoon ofzo) dan wordt ze weer haar vrolijke zelf.
ow hier hetzelfde heel lastig he, fergie heeft het echt al vanaf baby af aan die driftbuien.. niks helpt we hebben ook alles geprobeerd, negeren ,boos ,lief doen ,haar op schoot nemen ,apart zetten.. al zou ze even gillen kan je het negeren maar ze gaat zo hard met dr hoofd tegen de grond slaan ze blijft er echt in hangen en alles maakt het alleen maar erger, echt heel moeilijk... ik moet zeggen dat nu ze ouder word en ze meer begrijpt als ik iets aan d'r uitleg het wel minder word..
Dankjullie wel voor je reacties, gelukkig is het niet meer voor gekomen sinds vorige week. Ik zie het nu wel aankomen en leid haar dan gelijk af. Zoals vanmorgen, ik zei; kom trek je sandaaltjes aan we gaan naar oma, Nee, ik wil niet sandalen aan, ik zag de bui al komen dus heb gezegd dan ga je maar op je blote voeten en neem ik je sandaaltjes mee. Probeer dus ook wel mee te gaan met haar gedachten.