Ik heb gekozen voor 16-20, maar eigenlijk was dat al veel jonger, ik wilde altijd al heel vroeg kinderen, ik wilde perse mijn eerste kind als ik 25 jaar was en dat is me gelukt en nu een tweede, ik kan niet meer stuk!!!
rond mijn 16de maar heb maar gewacht tot ik 20 was. wij waren 3 maanden samen toen ik zwanger was van de eerste.
Ik heb gekozen voor de eerste optie, maar ik wilde al kinderen toen ik klein was. Bij m'n oma trok ik alle potten en pannen uit de kast en ging ik voor iedereen zorgen. Als ze mij vroegen wat ik later wilde worden, was mijn antwoord altijd: MAMA....
Bij mij kwamen ze echt pasgeleden pas... ergens in maart 2006 dus... Ik had altijd het gevoel dat ik nog helemaal niet aan kinderen moest beginnen, omdat ik zelf nog midden in het leven stond en nog veel wilde doen. Heb ook nooit eerder kriebels gehad bij het zien van baby's. Wel lief en schattig, maar verder niets. Nu zie ik overal poepies en zwangeren... *zucht* Mijn vriend wilde al langer kinderen, maar moest lekker wachten tot bij mij mijn eierstokken begonnen te rammelen..
pas sinds een jaar, dus vanaf mn 34e. Voor die tijd had ik geen enkele trek mn leven aan te passen op een kind. Sterker nog: ik vond kinderen niet eens leuk, tot een jaar terug!
wat zijn moedergevoelens? ik weet al sinds ik heel klein ben dat ik ooit moeder wilde worden, maar was niet echt een poppenmeisje (kon dat even volhouden maar was dan alweer afgeleid door iets anders). En heb verschillende periodes gehad dat ik dacht nu zou ik wel zwanger willen worden maar dan was er niet de geschikte kandidaat of was ik aan het studeren. De afgelopen 3 jaar ben ik er over gaan nadenken maar manlief was er nog niet aan toe. En vanaf dat ik heel klein ben, ben ik gek op kinderen en zegt ook iedereen dat ik wel een goede moeder zou zijn. Veel opgepast toen ik 16-19 was (had 8 vaste oppaskids, tussen de 0 en de 10). Maar nu gaan we er helemaal voor, dus afwachten maar
Bij mij was het echt pas vorig jaar toen ik ruim 28 was. Ik ben altijd erg met mijn carriere bezig geweest. Wilde eigenlijk vroeger nooit trouwen en ook geen kinderen. Toen ik mijn man ontmoette dachten wij er aanvankelijk beide zo over. Het trouwen veranderde snel, want na een jaar vroeg hij mij ten huwelijk. Het kinderen veranderde nadat we waren getrouwd. Na ongeveer een half jaar kregen kennissen allemaal baby's. Ik vond ze zo lief. toen we gestopt waren met de pil en vrij snel zwanger waren en het onze ouders en broers/zussen vertelden waren die zo verrast...die hadden het echt nooit van ons verwacht en dan al zouden we het willen dat we er nog lang mee zouden wachten.
Tja, het is maar hoe je het bekijkt. Ik wist ook al vroeg dat ik graag moeder zou willen worden. Maar ik had ook wel de wens om eerst bepaalde dingen te doen zoals opleiding afronden, een baan hebben, huisje kopen, reizen maken. Inmiddels zijn die wensen al een paar jaar uitgekomen en vanaf mijn 24e had ik wel zoiets van "nou, ik zou het nu wel leuk vinden". Maar toen had ik niet het gevoel van het moet nu gelijk, hoor. Enne, je bent ook nog eens met zijn tweeen en je moet er allebei aan toe zijn. Maar sinds een jaar wil ik het wel heeeel erg graag omdat er om ons heen toch ook wel een aantal kindjes kwamen. Mijn vriend is er sinds een half jaar ook helemaal aan toe om papa te worden, dus doen we nu hard ons best. groetjes olga
Bij mij kwamen mijn moedergevoelens een paar maanden nadat ik mijn man had leren kennen... Jammergenoeg zijn we nu al een goeie vijf jaar verder... Kirby
Ik had ook al wel heel erg vroeg last van rammelende eierstokken vooral nadat ik een miskraam heb gehad op mijn 19 jaar werd de verlangens alleen maar groter. maar ja kids krijgen moet je met zijn 2e achterstaan mijn vriend had liever nog een jaar gewacht maar is erg blij met onze aankomende zoon
Net als Karina wilde ik graag op mijn 25ste moeder worden. Lisa is ook geboren toen ik 25 was en nu ben ik inmiddels 27 en is Tim er. (Ik wilde graag mijn gezinnetje compleet hebben voor mijn 30ste.. hihi dat is dus ook gelukt!!!)
Hihi, das grappig, wij lopen een beetje gelijk hè, ik was bij Ruby 25 en ben ook nog 27 als de tweede komt!!!
Moedergevoelens heb ik al jaren. Zeker ruim 10 jaar echt intensief , dus kun je je voorstellen hoe graag ik nu zou willen dat het echt mag gaan gebeuren!! Droomde altijd zeker voor m'n 30ste mama te mogen worden Door allerlei gebeurtenissen (oa hernia rug, baan kwijt, relatie(;s) stukgelopen, burn-out etc etc) heeft het nog niet plaatsgevonden, maar nu ben ik er meer aan toe dan ooit! M'n hart smelt als ik een kindje zie en m'n maag draait minstens 60X om!! Ja, ik ben er gevoelsmatig echt helemaal klaar voor! Mirre
Na het verlies van ons dochtertje wachten wij nu echt op niks meer. Baan kwijt? Ok, er komt wel een oplossing. Iets anders? Kan ook wel opgelost worden. Wij blijven nu gewoon proberen en hopen dat ik snel zwanger wordt!
ik heb altijd geweten dat ik kinderen wil, zolang ik me kan herinneren (dus al voor mijn 16e), maar dan is het nog 'verre toekomst'. Maar sinds ik mijn man ken (5 jr geleden, ik was 21) is het een belangrijke wens geworden van ons tweetjes en nu ik 26 ben gaan we er echt voor. Maar de moedergevoelens waren er dus al veel eerder!