Vandaag weer de eerste echo gekregen van onze tweede poging. Er zijn twee eitjes waargenomen van ongeveer 11mm. Nog veel te klein. Ook was mijn baarmoederslijmvlies niet dik genoeg. Ik moet nu doorspuiten tot maandag. Op maandag krijg ik mijn tweede echo. Hopen dat het er dan beter uit ziet!
Wat jamer dat je je eitjes nog niet groot genoeg waren, ik hoop dat ze de aankomende dagen flink zullen gaan groeien!
ik ga voor je duimen dat ze goed gaan groeien! Ik moet morgen voor de doorgangsecho, als dan alles goed is kan ik starten met IUI 3 en kan ik weer de hormoontjes toedienen
Vandaag mijn tweede echo gehad en hij vond het eitje er goed uit zien. Het was goed gegroeid (gewoon normaal, zoals het moet) en er komen dus nog wat milimeters bij. Donderdag is de dag van de inseminatie. Vanavond nog een Puregon spuit en morgen de Pregnyl injectie. Alle hoop is op donderdag gevestigd.
Wooow dat gaat weer spannend worden! Ik hoop dat er bij mij morgen ook iets te zien is op de echo...ik hoop jou snel te volgen
Wow spannend weer meid. Hopelijk is dit meteen de laatste poging. Alvast heel veel succes donderdag! Liefs Zora
Succes meid donderdag! Zal zeker weer voor je duimen! Ik aanstaande vrijdag voor een echo, dan weert ik hoe veel mm ze zijn Sterkte iedereen weer! en heel veel succes! Liefs Snowy
Jeetje meis wat een verhaal. Ik leef enorm met je mee want dit is iets wat ons nog staat te wachten... Alleen, als ik zo vrij mag zijn, waarom heb je niemand iets verteld? Ik vond het juist prettig. Al mijn familie, vriendinnen en zelfs collega's weten ervan. Haalt een hoop druk van de ketel. Maar goed ik kan vanaf hier natuurlijk niet iemand anders z'n beslissingen beoordelen! Ik vond het heel mooi om te lezen dat je vriend zelf mocht insemineren. Dat had ik nog nooit gehoord. Hoop dat dat bij ons ook mogelijk is. Ik blijf je topic iig volgen en succes donderdag!
Ik heb twee mensen die ik in vertrouwen heb genomen. Geen familieleden. Ik wil mijn moeder er niet mee belasten. Zij trekt zich alles zo aan en gaat daar over piekeren etc. Ik heb wel een paar keer op het punt gestaan, maar dan gebeurde er telkens iets waardoor ik het weer niet kon vertellen zoals het overlijden van twee ooms kort achter elkaar, mijn vader die ziek werd en zelf heeft ze vorige week een ongeluk gehad. Tja, dan wil je haar zo veel mogelijk rust gunnen. Ach, ik schrijf het gewoon hier van me af en ik heb mijn blogje waar ik ook op schrijf. Er komt een tijd dat ik het wel ga vertellen, alleen nu is niet het moment. Ik hoop eigenlijk dat ik ze binnekort goed nieuws kan gaan vertellen....
Ja dan snap ik het inderdaad. Mijn moeder reageerde een beetje half lauw... ik was nogal verbaasd hahahaha
wannabe a mom, hoe gaat het met je? Gister heb je je IUI gehad toch? Dus volgens mij zit je nu op het wachtbankje...
Gisteren heb ik inderdaad mijn tweede IUI gehad. De tweede keer was totaal anders dan de eerste keer. Ik had nu ook iemand anders en ik geloof dat ze binnen 5 minuten klaar was. De vorige keer werd er met een staafje nog het één en ander schoongemaakt en daarna voorzichtig de IUI gedaan. Mijn vriend mocht het toen inspuiten. Deze keer was het erg gehaast. Er was geen assistente bij, dus mijn vriend moest de spuit aangeven en er werd hem ook niet gevraagd of hij het wilde inspuiten. Nee, eigenlijk voordat wij het in de gaten hadden, was het 'goedje' al ingespoten. Ze liet me wel een kwartier liggen....open en bloot. Het is dat de assistente nog even kwam checken. Die heeft een laken over me heen gelegd. Wij hebben er allebei geen goed gevoel aan over gehouden. Ik had het idee dat ze niet op de assistente wilde wachten en dat het 'afgeraffeld' werd. Daarna zijn we naar de stad gegaan om te genieten van een lunch. We proberen er telkens een bijzondere dag van te maken. Tijdens de lunch kreeg ik het erg warm en kreeg krampen in mijn buik. Ook een gigantische pijn onder aan mijn rug. Ik had het idee dat iemand aan mijn baarmoeder aan het trekken was. Een soort spierpijngevoel....ik weet niet hoe ik het moet uitleggen. Ik dacht eerst dat ik iets verkeerd had gegeten, toen dachten we allebei aan een blindedarmontsteking...daarna wisten we het niet meer. Dat werd er helaas niet beter op. Toen we nog wat wilden gaan shoppen, kon ik bijna niet meer lopen. Wat een buikpijn, kramp en rugpijn. Ik werd er helemaal akelig van. Ik wilde ook zo snel mogelijk naar huis. In de auto voelde ik natuurlijk elk hobbeltje en drempel. Eenmaal thuis ben ik gaan liggen en heb geprobeerd iemand van de afdeling in het ziekenhuis te pakken te krijgen. Helaas niet gelukt. De rest van de dag heb ik op de bank gelegen en ben rond een uur of 8 naar bed gegaan. met moeite kon ik de trap op komen. Ik kon niets naar binnen krijgen, dus na die lunch heb ik niets meer gegeten. Ik weet nog steeds niet wat er aan de hand was. Vandaag is het al een stuk minder. Ben wel gaan werken, alhoewel ik liever thuis was gebleven. Ik voel me soms een beetje misselijk en krijg het gevoel dat ik moet overgeven. Maar eenmaal boven de pot komt er niets uit. Dat kan ook niet anders, aangezien ik gisteren niet veel binnen heb gekregen. Ik ga zo even met het ziekenhuis bellen, want ik heb er geen goed gevoel bij! Hoe is het bij jullie? Ik hoop wat beter als bij mij!
Wannebe a mom, wat balen he dat ze dit keer geen tijd voor jullie hebben genomen. En ze je zo maar zo laten liggen. Ik kan me voorstellen dat je een beetje overrompeld bent op zo'n moment. En dan daarna ook nog zo'n pijn krijgen, ik hoop dat je vandaag iemand te pakken kan krijgen en dat ze je duidelijkheid over de pijn kunnen geven. Ik heb starks mijn 4e fm, ik ben heel benieuwd en hoop eigenlijk morgen mijn IUI te krijgen. Liefs Naatje
Ik heb net even met het ziekenhuis gebeld en zij denken dat ik een heftige reactie op mijn eisprong heb gehad. Eén van de assistentes die ik aan de lijn kreeg heeft ooit dezelfde ervaring gehad. Ik kan er nog wel een paar dagen flink last van houden, zolang de heftige pijn van donderdag wegblijft hoef ik me geen zorgen te maken. Ik ben een beetje gerustgesteld. Nog niet helemaal, want ik voel me nog niet helemaal top. De tijd zal het leren....nu maar afwachten!
Fijn dat je een beetje gerustgesteld bent, en wat een contrast zeg, de eerste poging zo fijn en de tweede poging zo afgeraffeld. Ik hoop in ieder geval dat er geen 3e oging meer nodig is.
Jeetje wat enorm balen zeg dat het nu zo anders ging. Ik ga gvoor je duimen dat ondanks dit alles het nu iig wel gaat lukken! Doe wel een beetje rustig aan, als je zo´n pijn hebt gewoon in bed gaan liggen hoor!