Dag allemaal, Wij willen binnenkort voor een tweede kindje gaan. Bij de eerste bleek na stoppen met de pil dat mijn cyclus maar niet terugkwam. Ik heb toen een verwijzing gevraagd via de huisarts voor de gyn en kon snel terecht bij een kliniek in de buurt. Daar werd vrijwel meteen PCOS vastgesteld. Ik kon direct beginnen met clomid en was een maand later zwanger. Al met al gelukkig super snel gegaan dus. Nu heb ik een nieuwe verwijzing gevraagd (want nog steeds geen cyclus), maar dit keer voor een ziekenhuis dat wat dichterbij is. Ik werd gebeld voor een afspraak waarbij de assistente van de fertiliteitspoli mij vertelde dat ook mijn man de eerste keer mee moet en ingeschreven moet worden als patiënt. Daarbij werd opgemerkt dat er dus ook op zijn verzekering zorgkosten gedeclareerd zouden worden met alle gevolgen voor eigen risico e.d. van dien. Ik heb uitgelegd dat mijn man uiteraard graag mee gaat maar dat het 'probleem' toch echt bij mij lijkt te liggen en verteld hoe het eerste traject verliep. De assistente gaf aan dat dit standaard beleid was, waarop geen uitzonderingen werden gemaakt. Ik merk dat dit wat vragen bij mij oproept. Ik snap dat, ondanks dat we een gezonde dochter hebben, er geen garantie is dat clomid nu weer werkt en er geen garantie is dat het zaad van mijn man helemaal goed is (het had een toevalstreffer kunnen zijn). Maar is het niet logischer om gewoon eerst eens alleen bij mij te kijken hoe het er voor staat met de PCOS, evt weer te starten met clomid (of iets anders) en pas als dat niet werkt mijn man erbij te halen voor aanvullend onderzoek? Enerzijds vind ik het wel grondig dat ze ook hem willen onderzoeken, anderzijds lijkt het mij in deze fase wat voorbarig om hem meteen te testen en dus ook vooralsnog een onnodige aanslag op de verzekering. Ter aanvulling: ik ben me er van bewust dat PCOS veranderlijk is en er iets heel anders aan de hand kan zijn, maar het gaat me even om het voorbarige in deze fase van het traject. Maar goed, ik ben dus benieuwd hoe dit bij jullie is gegaan: is dit standaard beleid dat ik gewoon niet gewend ben van een eerder traject, of zag jullie traject er ook anders uit? Ben vooral op zoek naar ervaringen waarbij er al duidelijk was waar het probleem lag. Alvast dank!
Bij ons werd ook standaard de man ingeschreven als cliënt. Het is me ook nog altijd een raadsel welke kosten nu wel en welke kosten niet zijn gedeclareerd op zijn naam. Ik vond dit ook allemaal niet heel duidelijk. Bij ons werd het ook gepresenteerd als de standaard procedure. Voor ons was het het eerste traject en werden we beiden onderzocht, dus dan ont kom je er niet aan.
Bij ons werden we beidde onderzocht. Na een maand kregen we uitslagen en daar werd verder beleid op aangepast. Toen we wisselde van ziekenhuis, moesten we weer beidde onderzocht worden trouwens.
Dank voor jullie reacties. Snap inderdaad wel dat het bij een eerste keer MMM grondig en praktisch is om beide ouders te onderzoeken. Ben denk ik vooral ook op zoek naar ervaringen bij mensen die voor de tweede (of meerdere) keer het traject in gingen bij wie al duidelijk was wat er speelde. En inderdaad: @blij83; mij kon ze ook niet duidelijk vertellen welke kosten dan op mijn man zn verzekering zouden worden verhaald als hij níet onderzocht hoeft te worden. Heel vaag in mijn beleving. @honkeytonk; was er al duidelijk wat er aan de hand was toen jullie overgingen naar een ander ziekenhuis? Net als hier namelijk wel vreemd om weer beiden onderzocht te worden als er al duidelijkheid en beleid is...
Bij mij zijn we beide onderzocht hoewel mijn vriend al 2 kinderen heeft en bij mij al 10 jaar PCOS bekend was. Was ook standaard beleid inderdaad.
Vooral omdat ze liever met eigen onderzoeksresultaten werken. Elk ziekenhuis/lab werkt op een eigen manier, dus willen het liefste werken met data van henzelf. Wij zijn trouwens ook bezig voor een tweede, maar dat is nu met cryo terug plaatsingen, bij mij waren een aantal bloedonderzoeken verlopen (waren maar 2 jaar geldig) en ze hadden in het afgelopen jaar het standaard beleid aangepast, dus die bloedonderzoeken kreeg ik allemaal. Mijn man nu niks, maar krijgt wel weer een onderzoek als we een nieuwe behandeling in gaan omdat we nu zoveel jaar laten zijn. Vooral omdat ze niet willen dat ik onnodig zooi gebruik zeg maar. (al zijn we al afhankelijk van ICSI, dus veel meer is er ook weer niet mogelijk). Ik weet in ieder geval van ziekenhuizen waar ik ben geweest (door omstandigheden bij 3 verschillende) dat het standaard beleid is als je nieuw in een ziekenhuis komt, dat je daar beidde de standaard testen krijgt. Ik snap dat het voor je gevoel nutteloos voelt, maar ergens snap ik het ook wel. Stel je slikt 6 maanden clomid en spuit daarna 6 maanden gonal en het lukt maar niet en je komt er na een jaar achter dat het zaad van je partner niet goed is.. zonde van al die hormonen en van het jaar. En je bent nu en bij een nieuw ziekenhuis, en je zit in een nieuwe situatie zeg maar...
Ah, ik begrijp dat dit dus gewoon standaard beleid is. Prima, dan ga ik daar gewoon in mee... @honkeytonk ja klopt ook helemaal, zeker als het met de eerste stappen ook niet lukt is het natuurlijk zonde als die tests niet zijn gedaan. Denk dat wij gewoon heel veel geluk hebben gehad bij de eerste. Hopelijk deze keer weer
Ik vraag me af of het verschil kan zitten in dat je de vorige keer bij gynaecologie zat en nu bij fertiliteit? Bij fertiliteit hier idd ook standaard beide ingeschreven.
Via de huisarts heb ik een verwijzing naar de gynaecoloog gehad ivm lange cyclussen. Ik ben als enige van de twee ingeschreven en de bezoeken worden op mijn verzekering gedeclareerd. (Heb pcos) Mijn echtgenoot moest een zaadonderzoek doen en de tip van de gynaecoloog was om dit via de huisarts aan te vragen. Dit omdat de kosten dan minder zijn als dat het zaadonderzoek vanuit het ziekenhuis zou zijn. Hij is dan zijn eigen risico niet kwijt blijkbaar (nog geen rekening ontvangen dus weet niet of het vanuit de huisarts geheel vergoed wordt of dat hier ook kosten aan verbonden zijn). Maar ik ben uiteindelijk we degene welke als enige van de 2 ingeschreven sta. Dus het blijkt toch niet in elk ziekenhuis hetzelfde te gaan.