Hoi, Wie heeft er tips om deze periode door te komen? Sinds ong een week komt mijn zoontje van 7,5 maand ineens 's nachts voor een fles. De ene keer rond 1 uur dan weer 3 uur. De laatste nachten is dat nog niet alles, hij blijft nl wakker! Laten huilen, speentje, speelgoed in bed, bij ons in bed, niks helpt! Ook het naar bed gaan is een drama. Normaal sliep hij binnen een paar minuten, nu beginnen we om 8 uur en slaapt hij uiteindelijk rond half 10. Vaak moeten we hem dan in slaap wiegen, maar dan nog duurt het erg lang voordat hij zn bedje accepteerd. Vanavond hebben we hem laten huilen, maar hij raakte zo over zn toeren en ging zelfs overgeven! Ik word er een beetje moedeloos van, want de wekker houdt hier geen rekening mee... Wat doen jullie? Halen jullie je kleintje uit bed, laten jullie hem/haar huilen of iets anders? Alvast bedankt!
Hier hebben we hetzelfde probleem, alleen met dat verschil, dat Noelle normaal ook al problemen met het slapen heeft, maar momenteel gaat het, sinds 2/3 weken nog lastiger. Lees mijn topics over 'Geboortetrauma' en 'Ellende met slapen en eten', maar eens. Er staan momenteel echter meer berichten hier over baby's van 6/7 maanden oud, dus het zal de leeftijd wel zijn. Ik denk dat er ook grotendeels verlatingsangst meespeelt. Ze beseffen ineens dat ze alleen zijn en weten niet dat Papa en Mama wel in de buurt zijn en gaan dus huilen om je te roepen. Een fles heeft je zoontje, wanneer hij overdag voldoende eet, echt niet meer nodig 's nachts. Normaal wordt hij misschien 's nachts ook wel eens wakker zonder dat jullie het merken, maar nu beseft hij waarschijnlijk ineens dat hij alleen is en dat jullie er niet zijn, waardoor hij gaat huilen. Als hij normaal gesproken altijd prima sliep, kun je dan ook de 5 minuten methode hanteren bij het slapen gaan 's avonds en eventueel ook als hij 's nachts wakker wordt. Je brengt hem dan gewoon naar bed en laat hem huilen, maar gaat daarna ieder 5 minuten naar hem toe en troost hem in zijn bedje, waarna je weer weggaat. Dit doe je net zo lang totdat hij het opgeeft en gaat slapen. Deze methode heeft destijds bij mijn oudste dochter Anouk, die normaal altijd heel goed sliep, maar ineens met 8/9 maanden zo'n periode kreeg, heel goed gewerkt. Iedere avond ging ze korter huilen en na 3 dagen was het over en sliep ze weer gewoon. Bij Noelle werkt dit echter niet, want zij raakt momenteel steeds meer overstuur als we haar laten huilen. Maar jullie zouden het eens kunnen proberen. Door telkens terug te komen, leren kindjes namelijk dat je hen echt niet in de steek laat en altijd terugkomt als ze je nodig hebben.
Ik dacht inderdaad ook eerst aan tandjes, maar er is nog niks te zien en voelen. Qua eten krijgt hij om 7 uur, 12.30 uur, 16 uur en 19.30 uur een fles en rond 10 uur en 18 uur fruit en warm eten. We geven hem nu om 19.30 uur een papfles, maar dat helpt ook niks. Dit moet toch voldoende zijn?? Het zou inderdaad een sprongetje kunnen zijn, maar dan hoor ik graag wat jullie hebben gedaan om hier doorheen te komen? Alvast bedankt!
Noelle krijgt eigenlijk exact hetzelfde als jouw zoontje Mirro, maar soms vraag ik me ook wel eens af of ze hier genoeg aan heeft en of ze misschien beter zou gaan slapen als ze verdeeld over de dag meer voeding zou krijgen. Dus dat we al meer echt ontbijt, lunch en avondeten zouden invoeren. Maar of het nou echt aan te weinig voeding kan liggen, vraag ik me toch ook af, want momenteel is ze juist ook heel erg aan het klieren met het drinken van de flessen en regelmatig drinkt ze de helft niet op. Dus echt honger lijkt ze ook niet te hebben, want dan zou ze bij de volgende fles wel beter drinken en dat is meestal niet het geval. Ik zit momenteel ook echt met m'n handen in het haar wat het slapen betreft en weet af en toe echt niet meer wat ik moet doen. Last van de tandjes lijkt het hier ook niet te zijn, want ze heeft net begin mei de eerste ondertandjes gekregen en momenteel is er niets te voelen van volgende tandjes. Gezien het feit dat ze hier met alles aan het klieren is, lijkt het mij toch het meeste op een sprong en volgens mij maken kinderen regelmatig sprongen en gaat dat niet altijd volgens het boekje. Maar soms, denk ik ook wel eens dat ze altijd in een sprong zit en er nooit meer uitkomt.