Dankjullie wel. Wat er ook uit het gesprek Komt Ik hoop dat ze niet nu maar uit angst voor mijn verdriet maar gaan zeggen wat ik wil horen.. Ik wil weten waarom ze er niet achter staan Als het echt alleen is omdat mijn ma vooral angst heeft omdat ze er zelf alleen voor kwam te staan mede door een lakse vader die ik heb... en zijn autisme vind ik dat geen reden om onze wens uit te stellen Maar wie weet ziet ze dingen die ik of wijzelf misschien door een lichte vorm van autisme toch niet zien Dan gaan we zeker onze keus nog eens overwegen alvorens de stap te maken naar het ouderschap Sowieso nog maar eens een keer de geschatte kosten op een rijtje zetten en onze financiële situatie goed bekijken voor de zoveelste keer. En dan weten we of de keus die we maken goed is of Niet, of dit nu wel of niet de keus word om binnekort te beginnen is.
Ik vind dat je de mening van je moeder veel te zwaar laat wegen. Zoals ik het lees is het een doordacht iets en neem je niet zomaar een sprong in het diepe door zwanger te raken. Maar als jouw moeder nog zoveel inspraak heeft in zo'n volwassen beslissing, vraag ik mij af of je wel volwassen genoeg bent voor een kindje? Ik was 21 toen ik zwanger was, uiteindelijk had ik pas een goede zwangerschap en beviel ik op mijn 24ste van een zoontje. Mijn familie had ook liever gehad dat ik nog een aantal jaar had gewacht. En toen mijn moeder zwanger was van mijn zus heeft mijn oma toen ze dat hoorde de hele nacht wakker gelegen en ze heeft zich de hele zwangerschap zorgen gemaakt omdat ze echt niet geloofde dat mijn 21 jarige moeder al voor een kind kon zorgen. Dat verhaal heeft mijn oma ons vaak verteld met daarbij dat mijn moeder achteraf een geweldige moeder was en dat ze zich voor niks zorgen maakte. Ouders zijn niet alwetend, en zien vaak veel beren op de weg. Met een vriendin samen een kostenplaatje maken klinkt niet als iemand die niet weet wat ze doet. Zolang je niet te rooskleurig denkt over een kindje en beseft dat het wel heel zwaar kan zijn vooral het eerste jaar komt het vast wel goed!
Sorry......maar als ouders zijnde zeggen tegen je eigen kind 'of abortus, of anders geen contact meer', dat had bij mij al de deur voor eeuwig gesloten. Je kind steun je, in welke situatie dan ook (oke, er zijn natuurlijk wel grenzen). Meid, het lijkt erop dat jullie er goed over nagedacht hebben. Ga ervoor. Het is jouw leven. Als jullie denken dat jullie een kindje genoeg te bieden hebben, dan is het toch goed. En niemand, maar dan ook niemand bepaalt voor jou of het wel of niet mag.
Je klinkt me heel volwassen. Ik vind het knap dat je op zoek gaat naar een oplossing waar iedereen zich kan in vinden. Je kan wel roepen het is je eigen leven, dus niemand moet zich daar in moeien. Maar het blijft je mama en jij hecht blijkbaar veel waarde aan haar idee. Ik hoop dat het gesprek goed verloopt. Geef duidelijk aan wat jullie willen, maar luister ook open naar hun visie. Probeer die niet te weerleggen, want dan stokt het gesprek. Zij voelen het zo en dat is niet goed of slecht, het is hun gevoel. Je moet donderdag ook geen beslissing nemen. Zeg hen dat je al hun ideeën meeneemt in jullie beslissing, maar dat jullie wel zelf beslissen en dat je hoopt dat ze dat respecteren omdat je hen belangrijk vindt. Het komt wel goed. En dan nog 2 dingen. Ik ben dit jaar 48 geworden en ben al 'stief'oma sinds ik 40 ben! Superleuk. En ik ben zelf mama geworden toen ik 34 en 39 was met Hashimoto! Wel eerst 3 miskramen gehad omdat ik het niet wist. Maar eens mijn medicatie goed was ingesteld, was er geen probleem. Dus misschien moet je je ook niet te veel fixeren op dat het anders te laat is. Jullie komen er samen wel! Emilie
Bedenk wel dat het krijgen van een kindje in jullie geval dan ook vrij zwaar kan zijn. Voor elke nieuwbakken mama/papa is het in het begin lastig maar voor jullie des te meer. Maargoed ik vind he echt ontzettend volwassen overkomen en het idee datvjullie absoluut geen overhaaste beslissing nemen. Ik lees net dat er meerder moeders zijn die ondanks de schildklierafwijking kinderen hebben mogen krijgen op latere leeftijd, wellicht geeft dat wat extra ruimte. Succes donderdag!
Nogmaals dankjullie wel voor alle eerlijke reacties Hier kan/kunnen ik/wij echt ook iets mee. Ik heb bewust gekozen het hier te vragen en een zo duidelijk mogelijk beeld neer te zetten van onze situatie, omdat mensen van buitenaf misschien makkelijker eerlijk durven te zijn in plaats van vrienden die het liefst willen zeggen ga ervoor ! Omdat ze misschien bang zijn dat ze ons verdriet doen Wat ook de uiteindelijke beslissing word ik zal hier wel actief blijven, want hier kan ik alvast veel leren over hoe alles in zijn werk gaat, ervaringen lezen van mensen en daarvan leren. Van mede vlindee-mama's steun krijgen en geven En van mede mama's in hun hart 'to be" nog veel leren en misschien ook over mama's met ook (een lichte vorm van) autisme Ik heb er vertrouwen in dat we morgen eindelijk eens goed gaan praten. Mijn schoonvader komt er toevallig ook bij, omdat hij mijn partner natuurlijk ook het beste kent! Ik ben van mening dat we zo een eerlijk gesprek zullen krijgen over de hele situatie en of onze keuze reëel is
Nou het gesprek is naar mijn mening redelijk en eerlijk verlopen. De kijk van mijn ouders op ons: Ze vinden mijn partner en ons nog zo jong, en straks met medicijnen gaat vruchtbaarheid in elk geval niet zomaar meer achteruit (als dit dan al verminderd zou zijn) En er zijn veel manieren om toch zwanger te worden met de hulpmiddelen tegenwoordig, maar ik had al besloten dat als het nodig is ik niet de hele medische stress malle molen in wil.. Ik wil wel iets maar niet zover als ivf of icsi wat veel stress en kosten meebrengt Ze zijn bang dat mijn vriend nog niet volwassen genoeg is, en zou eerst moeten leren minder te gamen en actiever op zoek te gaan naar een vaste baan, hij is wel op zoek maar zijn motivatie en inzet daarin moet beter Verder vinden ze de timing onhandig en dat de beslissing niet af moet hangen van de Hashimoto diagnose en ik eerst langer aan de medicijnen moet om zo teleurstelling te voorkomen van weer een miskraam En we zouden beter op onze voeding moeten letten (niet zovaak meer een kant en klaar maaltijd of frisdrank) Ze denken juist dat wij goede ouders zullen zijn ondanks de lichte vorm van autisme. Juist omdat we een kindje met autisme beter begrijpen. Maar de timing vinden ze niet handig omdat ons flatje op de slooplijst staat voor 2019 /2020 wat relatief snel is. En met een jonge baby of zwanger verhuizen is enorm veel moeite. Tegen die tijd krijgen we urgentie en een verhuiskosten vergoeding van 5000+_ en om daar de hele uitzet van te kopen nieuw en niet tweedehands is veel beter dan toch erg op het geld te moeten letten... En ja ook is mijn ma gewoon bang dat als mijn partner het niet aan kan of wat dan ook dat ik er net als haar alleen voor sta Ik ben opgelucht dat we zo eerlijk hebben kunnen praten.. Het heeft altijd zo gevoeld alsof ze het misgunnen... En ergens denk ik wel dat ze gelijk hebben Mijn vriend moet zeker eerst werk hebben en niet afhankelijk zijn van een uitkering, want je weet maar nooit of dat ineens stop gezet Word We gaan nu eerst het hele Hashimoto gebeuren laten zakken en nogmaals goed nadenken... Ik ben in elk geval blij dat ik er eindelijk eens normaal over kon praten. Maar wat vinden jullie ? Is proberen zwanger te worden onreeel als je weet dat je over 2 a 3 jaar verhuizen moet ?
Helemaal mee eens. En zou inderdaad eerst zorgen dat je vriend een vaste baan heeft. Hebben jullie geld gespaard?
Dat je moet verhuizen is niet een reden op zich om het niet te doen. Ideaal is anders als zwangere of met een baby. In jullie geval zal dat misschien nog lastiger zij omdat er al veel veranderd en dan ook je huis nog. Maar..... Je hebt het over een verhuis vergoeding en het daarvan halen van de babyuitzet. Wat denk je dat een verhuizing kost? Dit geld ga je hard nodig hebben om een nieuw huis op te knappen. Mijn advies is dus vooral ga sparen! Jullie hebben het niet breed en jouw vriend moet idd snel aan de slag. Daarin met ik het eens met je ouders net zoals over zijn gamen. Waarom eten jullie kant en klaar maaltijden? Hierop kun je veel geld besparen en is ook nog eens ongezonder dan zelf koken. Jullie hebben vast al grote stappen gemaakt, maar ben het in jullie geva met je ouders eens dat het beter is nog even te wachten.
Wat goed dat het gesprek positief is verlopen! Ik vind veel van de argumenten van jullie ouders best redelijk. Het zijn ook allemaal dingen waaraan jullie kunnen werken. Die verhuis zou me niet tegenhouden, maar ik zou wel eerst eerst werken aan een baan, gezonder leven en de schildklier op orde krijgen. Ik denk dat het redelijk is om daar een jaar of 2 voor uit te trekken en dan volop aan jullie grote droom te werken (hopelijk dan al in een nieuw huisje). Zie het niet als verloren tijd, maar als dromen en werken aan jullie grote plan/droom. Dan ben ik zeker dat je er nog van zal genieten ook! Succes, Emilie
Kijk zelf goed naar jullie eigen situatie.. zijn jullie er echt aan toe? Kunnen jullie een kindje een goede toekomst geven? Je hebt echt geen luxe nodig om goed voor je kindje te zorgen, maar een stabiele basis moet er wel zijn. Uiteindelijk is het jullie leven en niet dat van je ouders! Maak jullie eigen beslissing! Je zou natuurlijk wel naar de bezwaren van je ouders kunnen luisteren, maar jullie beslissen zelf of jullie het hier mee eens zijn of niet!
Ikw as ook wat verbaast dat te lezen, hier ook iemand met Hashimoto en 3 kinderen....nog nooit gehoord dat je niet zwanger kan raken met hashimoto, alleen als je niet goed ingesteld bent
Al gezegd: met Hashimoto kan je gewoon kinderen krijgen, ook boven de 30 Wel belangrijk is, mochten jullie ervoor gaan, dat je waardes goed zijn. Je TSH moet rond de 1 zijn als je zwanger wilt worden. Zodra je weet dat je zwanger ben, dus op het moment dat je een positieve test in handen hebt, gelijk je medicatie ophogen. Dit doe je in overleg met je arts. Daarna elke 4 tot 6 weken bloed laten prikken en je medicatie indien nodig ophogen. Succes met alles op een rijtje krijgen. Geduld hebben is heel moeilijk, maar gun jezelf de tijd. Daar pluk je later echt de vruchten van.