Mijn zoon "knuffelt" sinds kort (1,5) als ik op de grond zit. Dan gaat hij achter me staan en legt hij zijn hoofd tegen mijn schouder/nek en slaat hij z'n armen om me heen. Hij doet het niet vaak, maar dat zijn wel echte geniet momentjes. Als hij opgetild wordt, legt hij wel vaak even zijn hoofd tegen me aan, maar dat zijn vaak maar een paar secondes.
Ons zoontje begon met 'knuffelen' rond zijn eerste verjaardag. Dan komt hij naar me toe met een 'aaaaaaaaaah-geluidje' en wilt knuffelen. Als ik op de grond bij hem zit gaat hij altijd mijn rug knuffelen hahaha xD Verder vind hij het fijn om met de kussens op de bank te knuffelen, die leg ik soms ook op de grond voor hem. En zijn hobbelpaard krijgt af en toe ook een knuffel. Ook zit hij heeeeeeeel graag op schoot! Dan komt hij met een boekje aan en wilt hij op schoot bij mij lezen. Ook met flesje geven kruipt hij bijna in me Ik vind het heeeeeeeerlijk, maar soms ook vermoeiend hoeveel aandacht hij wilt
Mijn oudste was ook geen knuffelkont. lekker op ontdekking uit. Nu hij 9 is, komt hij juist wel knuffelen. Zo'n halve kerel op je schoot, als hij net thuis is van school En de jongste wilde wel knuffelen rond het jaar, maar is juist nu al kleuter niet meer knuffelig.. Ieder zijn behoeftes
hier ook een knuffelkont, begon met een maand of 8 denk ik zelf te knuffelen en kusjes iets later. zoooo schattig! de oudste was eigenlijk nooit echt heeeeel knuffelig.
Ik denk dat dit gewoon per kind verschillend is. De een is een knuffelkont, de ander niet. Onze dochter van nu bijna 16 maanden is nooit een knuffelkont geweest en nog steeds niet. Wel begint ze nu af en toe naast je te zitten en komt tegen je aan liggen. Ik moet dan mijn hand om haar heen slaan. Zo kan ze dan ongeveer 5 minuten (en dat is echt heel ruim genomen, het is denk ik toch echt korter!) zitten en dan is het weer klaar. Dat is haar manier van knuffelen. Ik ga lekker met haar mee en dwing niets op. Moet wel zeggen, toen ik afgelopen week een hevige buikgriep te pakken had en twee dagen bijna de hele dag plat heb gelegen ze echt continu bij me kwam zitten en bij me kwam liggen. Dat was echt even een 'shock' van "huh? Dat doe jij normaal nooit!". Uiteraard even enorm van genoten Maakte het 'ziek' zijn iets minder erg