Hallo allemaal, Ik schaam me diep voor de angst die ik heb.....namelijk voor overgeven. En dan niet gewoon 1 keer maar angst voor het heftig ziek zijn zoals bij het noro virus. Ik heb het al heel lang maar sinds de geboorte van onze zoon is het alleen maar erger geworden. Ik kan niet voor hem zorgen als hij ziek is en dat vind ik heel erg. Vind me echt een hele slechte moeder daardoor. Ik breng hem 1 dag in de week naar het kinderdagverblijf maar ondertussen leef ik vanaf die dag tot 3 dagen later in heftige angst of hij iets heeft opgelopen. Nu ben ik zwanger van ons tweede kindje en moet er echt iets gebeuren. Ik ben daarom vandaag naar de huisarts gegaan. Hij heeft me een verwijsbrief gegeven voor de psycholoog. De afspraak staat voor 30 december gepland. Dus nog 2 weken elke dag die spanning...pffff. Veel mensen zullen dit raar en stom vinden maar voor mij is het echt een serieus probleem. Zijn er lotgenoten?
Ik snap heel goed dat dit een probleem voor je is en vind het dus ook helemaal niet raar, want er bestaat een fobie voor overgeven. Ik kan er zelf ook heel slecht tegen. Werk in de zorg, dus krijg er ook regelmatig mee te maken. Al is het bij mij nog niet zo erg als bij jou. Knap dat je de stap hebt gezet om ermee naar de huisarts te gaan. Succes!
Wat naar voor je zeg! Ik heb pas nog zoiets gezien op tv, ging ook om overgeven. In het programma, geef mij nu je angst. Sinds dat programma denk ik echt dat de enige manier om eraf te komen is, om ermee geconfronteerd te worden. Sterkte!
Dank je! Ik ben ook wel een beetje trots op mezelf dat ik dit nu gedaan heb. Het kon ook niet anders meer. Hoe wil je 2 kinderen verzorgen als je zelf steeds ontzettend bang bent. Ik voel me echt een waardeloze moeder
Hier een lotgenoot!! Als andere mensen moeten overgeven ren ik héél hard weg... en uiteraard zorg ik ervoor dat ik niet/zo min mogelijk in die situatie kom Als ik zelf ziek ben is het drama nog groter. Dan krijg ik echt een paniekaanval met hyperventilatie. Domperidon zit standaard in mijn jaszak. Dit geeft me een 'veilig' gevoel. Je bent dus echt niet alleen! Ik merk dat niet iedereen het snap. Toen ik mijn angst uitsprak bij mijn verloskundige zei ze 'ik vind dat ook zo vervelend'. Nou, ik vind het niet vervelend! Ik hak nog liever mijn pink eraf dan dat ik moet overgeven. Vind het super knap van je dat je de stap heb gezet om er iets aan te gaan doen. Ben erg benieuwd hoe je de hulp gaat ervaren. Heel veel succes!