Ik zit even met een probleem. Mijn zoon zit in groep 7 en het is echt lastig hem aan het huiswerk te laten werken. Hij is snel boos, heeft nergens zin in en doet bijna niks. Beetje werken op snapped na lang aandringen en dan zo snel mogelijk. In januari heeft hij de diagnose autisme gekregen maar hulp en begeleiding is er nu eigenlijk helemaal niet. En hij doet eigenlijk alleen maar wat ie zelf wil. Erg lastig nu de scholen dicht zijn. Nu kreeg hij 2 weken de tijd om een werkstuk te maken en hij doet het gewoon niet. Echt helemaal niks. Jij weet niet hoe het moet dus doet niks. Als ik hem iets probeer uit te leggen doe ik alles fout en word ie weer boos. Hij heeft nu nog 3 dagen om het af te krijgen en is nog niet eens begonnen. Wat moet ij hier nou mee. Ik weet het Even niet meer. Steeds vaker is hij boos. Zijn zusje is altijd de pineut als zij haar werk wel doet dan begint zoon te klieren en kabaal re maken. Gek worde we hier van. Ik ben alleen met 2 kinderen en naar hun vader kunnen ze ook niet nu omdat die kanker heeft. Ik tel de weken af dat ik af en toe een uurtje weer alleen kan zijn. Ik voel me echt een slechte moeder soms en al helemaal een slechte thuisjuf Sorry maar moest het eventjes kwijt
Laat het los...... Je kan het doorgeven aan de leerkracht zodat deze op de hoogte is. En meer kan je niet doen!
Dat is ook wat ik zou doen. En misschien kan de leerkracht even met hem bellen om het te bespreken. Maar ook dan is het aan hem wat hij er mee doet. Doet hij het wel, fijn! Doet hij het niet, dan is het te hopen dat de leerkracht hem daar vervolgens weer op aan spreekt. Het is al een lastige tijd en helemaal voor een kind met bv. autisme. En dan ook nog een zieke vader. En beginnend puberen. Heel veel keer lastig dus. Hij zoekt grenzen op, gaat experimenteren, enz. Lastig voor ons als ouders, maar ook voor hem zelf, maar het hoort erbij. En als je dan ook niet lekker in je vel zit wordt het vaak nog een stuk erger. ‘Pick your battles’ past hier goed bij! Voor de sfeer in huis zou ik dat werkstuk dus de verantwoordelijkheid van je zoon maken (en de leerkracht verantwoordelijkheid de aansturing/begeleiding). Het is de strijd (nu) niet waard!
Ik zou het ook loslaten en contact opnemen met de leerkracht. Daar kan je uitleggen hoe het er thuis voorstaat en dat het geen haalbare situatie meer is om hem zijn werk te laten doen en dat jij die strijd niet meer aangaat. Dan kan de leerkracht beslissen of ze contact opneemt met je zoon of het later met hem bespreekt. Daarmee wordt het ook weer zijn eigen verantwoordelijkheid en niet die van jou en dat zou ik ook terugkoppelen met zoon. Verder vraag ik me af of de leerkracht niet sowieso contact heeft met haar leerlingen. Mijn dochters juf zit de kinderen nog echt achter de vodden (ook groep 7) als ze hun werk niet (op tijd) af hebben. Als dat niet helpt neemt ze contact op met ouders. Dus ik vraag me af wat de rol van de juf van jouw zoon hierin is geweest de afgelopen weken.
hij krijgt een weekplanning en daar staat per dag op wat ie moet doen. soms is hij in een halfuur klaar. 1 keer in de 2e week ofzo telefonich contact gehad toen heeft ze alleen met hem gepraat. en smorgens kunnen ze videobellen als ze vragen hebben. maar zoon wil niet voor de camera, en is maar 1x geweest met de camera uit. hij raakte helemaal in paniek. zo me de hele groep tegelijk en hij kan chatten via snapped maar als hij 3 dagen niks doet hoor je ook niks. mijn dochter zit in groep 3, daar hebben ze veel meer contact met de juffen. ook prive les bv via beeld dan kunnen ze even zien of het goed gaat met het lezen enzo. ik ga morgen maar even een mail sturen, het is nu bijna vakantie, ik moet het idd maar wat los laten. en gewoon even de sfeer wat rustiger krijgen ik maak me misschien ook veel te druk. en dan word hij ook heel onrustig.
Jeetje... Die verantwoordelijkheid zou ik dan toch echt weer bij de juf terug leggen. Best zonde nu van de afgelopen weken, waarin zoveel meer mogelijk was geweest. Mijn dochter werkt ook met snapped en de eerste week was nog redelijk basic (waar ik alle begrip voor heb als zo ad hoc het afstandsonderwijs tot stand moest komen), maar inmiddels hebben ze daar grote stappen ingemaakt. Kinderen krijgen nu instructie in kleine groepjes (soms zelfs maar 2 of 3 kinderen) via google meet, er zijn klassengesprekken met de hele klas en als ze vragen hebben kunnen ze altijd chatten met de juf die ook vrijwel meteen reageert (onder schooltijd). En wat ik al zei: ze spreekt de kinderen aan op hun werk (zowel goed gemaakt als te weinig gemaakt oid). Zo ligt de verantwoordelijkheid voor hun leerproces ook weer bij de kinderen ipv dat dat thuis een hele strijd wordt. Ik vind dat je dat best mag terug geven aan deze juf.
Onze dochter zit ook in groep 7 en moet voor de meivakantie haar spreekbeurt af hebben. Ze heeft er ook nog weinig aan gedaan. Ze heeft geen autisme, maar ze vindt het wel heel lastig om overzicht te houden. Ze heeft echt een aanzet nodig van ons. Maar.. wij zijn zelf gewoon aan het werk. En moeten onze dochters ook nog begeleiden bij hun thuiswerk. Dat gaat ook niet altijd van harte. En nu ze altijd thuis zijn, wil ik de sfeer ook zoveel mogelijk prettig houden. Dus, helaas pindakaas. Over een paar dagen hebben we (de meiden en ik) lekker vakantie. Dan zullen we echt wel ergens een paar uurtjes over hebben, zodat de oudste aan haar spreekbeurt kan werken. Wees niet zo streng voor jezelf en je zoon. Overleg met de juf. Dat spreekbeurt komt wel. Er zijn nu ook andere dingen belangrijk.
Grote kans dat hij niet weet waar te beginnen. Kan hij we wel over praten waarom het hem niet lukt? Geen zin kan een dekmantel zijn. Ik zou de leerkracht hierover informeren. Hak alles in behapbare stukken en maak samen een planning. Maak de afspraak dat hij elke dag 1 stukje maakt en spreek een beloning af voor als hij klaar is (bijv extra gametijd, kiezen wat te eten). Weet niet of het nu nog zin heeft ivm de aankomende vakantie. Succes.
Mijn zoon zit ook in groep 7 en als ik hem niet achter de vodden aan zit gebeurt er hier ook niks. Ze hadden elke ochtend contact met de juf en de klas via Google meet. Dan gaf de juf instructie en zat hun ook achter de vodden aan. Mijn zoon wilde nooit meedoen met die Google meet dus was het elke ochtend een discussie maar goed, het is niet vrijblijvend. Ik zeg dan dat ik de juf een bericht ga sturen dat hij niet mee wil doen of geen huiswerk wil maken. Zuchtend en steunend doet hij dan mee en vind het dan ook wel weer leuk. Hij moet ook een boekverslag maken en op 11 mei inleveren. Het boek is uit nu het verslag nog. Ik heb al gezegd dat als hij niks doet hij zonder werkstuk naar school gaat en moet de juf hem maar daarop aanspreken. Eigenlijk is alles hier tegenwoordig een discussie en stom. Als wij hem iets vragen dan is het altijd ‘nee’ en ‘waarom’ zal de beginnende pubertijd wel zijn.