Onze familie woont vrij ver weg (120 km verderop). Bij de eerste zouden mijn schoonouders op de koffie komen die dag. Die heb ik afgebeld en gezien ik 39+3 weken was vond ik het erg doorzichtig om een smoes te verzinnen en heb ik eerlijk gezegd dat ik weeën had. Omdat ik het toen niet eerlijk vond voor mijn eigen ouders heb ik hen ook gebeld. Later hebben we nog een keer gebeld om te updaten (het ging niet zo heel snel). Daarna hebben we gebeld toen onze dochter was geboren. Ze is om 22:20 geboren en ik denk dat we tussen 23:00 en 24:00 hebben gebeld (omdat het al zo laat was hebben we vrij snel gebeld). De volgende middag stond iedereen op de stoep. Mijn ouders, schoonouders, zus met zoontje....Wij waren net thuis gekomen na een nachtje in het ziekenhuis. Naast de VK en de kraam die net binnen kwamen vond ik dat veel te druk toen. Bij de tweede was er tot een half uur voor de geboorte nog niet veel aan de hand. Ik heb dus tot een uur voor haar geboorte nog bezoek gehad in het ziekenhuis. Toen we dat bezoek later belden dat L al geboren was in hun reistijd waren ze dan ook echt heel verbaasd. Toen hebben we ook iedereen op de hoogte gehouden maar dat was ook iets wat de situatie met zich meebracht. We hebben toen we wisten dat L was overleden ook de naam bekend gemaakt. We zagen het nut er niet meer van in om die geheim te houden. Als we hem nu zeiden konden we hem misschien vaker gebruiken. Bij de derde kwam het onverwacht. Mijn schoonvader en schoonzusje kwamen spulletjes brengen voor mij in het ziekenhuis (gezien ik met ambulance was overgebracht naar academisch ziekenhuis en ik vooraf niet had vermoed dat het hierop zou uitdraaien dus ik had niks meegenomen), ze waren erbij toen mijn vliezen braken en de hectiek begon. Tja...Ik heb toen aan hen gevraagd of zij (gezien wij met ons hoofd echt even ergens anders waren) mijn ouders wilden bellen om ze op de hoogte te brengen maar ze hebben eerst moeten terugrijden naar ons huis waar schoonmoeder met onze oudste wachtte, waar ze eerst hebben gegeten en waarna ze eerst naar huis wilden rijden. Onderweg konden we al vertellen dat N was geboren. Dus mijn ouders waren toen nog helemaal niet op de hoogte hoe serieus alles was. Mijn moeder wist wel dat ik in het ziekenhuis lag, tot zover was ze op de hoogte, maar omdat mijn moeder zich heel snel druk maakt heb ik alles toen heel erg gebagatelliseerd. Ze waren met mijn zus en neefjes in de efteling en ik wilde dat ze daar bleven dus ik heb gewoon gedaan alsof er veel voor de zekerheid was 'gezien de geschiedenis'. Tja, toen het nieuws kwam dat N geboren was kwam dat best als een verrassing daar. Na verhouding hebben we toen snel gebeld. Al rond 22:00 terwijl N. om 21:04 is geboren. Iedereen zei nog "wat snel" maar wij waren toen aan het wachten. Ze hadden N meegenomen naar de NICU en ze zouden 2 uur met hem bezig zijn. Wij moesten wachten en lagen daar maar op de verloskamer. Onzeker. Bang. Dus we hebben afleiding gezocht en iedereen op de hoogte gebracht.
Bij mijn dochtertje binnen een uur gebeld, zelfde avond nog schoonmoeder op bezoek gehad in zh. Bij mijn zoontje binnen 2 uur gebeld, opa paste op mijn dochter dus hij en zijn vriendin hebben de kleine nog gezien die avond, volgende dag pas ander bezoek. Dit keer hangt het er vanaf hoelaat ik beval. Wil dit keer thuis bevallen en eerst even rustig bijkomen. Dan pas bellen. Maar ligt er puur aan hoelaat het is want er moet natuurlijk iemand op de andere 2 letten en die moet wel weten hoe en wat...
Een paar uur na de bevalling (vroege middag) schoonouders gebeld, mijn allerbeste vriendin was bij de bevalling en mijn andere beste vriendin werd meteen gebeld en kwam gelijk langs. Rond 21.00 de rest van de familie en vrienden gebeld en/of Whatsapp gestuurd met photo. Die kwamen vanaf de volgende dag binnen druppelen. Precies zoals wij het wilden, geen verplicht gedoe en de scheve gezichten hadden wij lak aan......
Bij de eerste ben ik 's avonds bevallen, bij de tweede aan het eind van de middag. In beide gevallen hebben we wel nog diezelfde avond gebeld, maar bezoek was pas de volgende dag welkom. Geen idee of ze het daar mee eens waren, maar dat was niet ons probleem
Toevallig hebben m'n vriend en ik dit laatst goed besproken. Voor hem maakt het nu geloof ik niet zoveel uit, maar ik ben nogal op mezelf en denk dat ik heel graag eerst even met z'n drietjes in alle rust wil kunnen genieten. Het plan is, en dat gaan we van te voren ook bekend maken bij hen, dat we m'n ouders, schoonouders, mijn broertje en vriendin en zijn zus met vriend wel vrij direct zullen bellen als ons mannetje geboren is. Vervolgens zullen we daarna nóg een keer een seintje geven als we klaar zijn voor bezoek. Het is naar mijn idee allemaal ingrijpend zat en ik vind dat er ook echt een moment moet zijn voor ons samen met bijbehorende emoties. Hoef dan echt niemand aan m'n bed.
Wij bellen mijn schoonouders want die komen onze dochter dan ophalen. Veder na de bevalling eerst even genieten maar we zullen wel gauw de rest van de familie bellen onze broers zussen en mijn ouders
Onze dochter is om 4.25 geboren in het ziekenhuis (poliklinisch). Ongeveer een uur later hebben we iedereen gebeld dat onze dochter was geboren en ze mochten pas na 12 uur op bezoek komen thuis.(eerst even bijkomen, wassen, voeden, rusten, naar huis gaan en thuis installeren). Schoonouders, moeder en vader zijn geweest. De rest kwam een dag later. Nu zwanger van de tweede en het plan is om dochter onderweg naar het ziekenhuis af te zetten bij vrienden en dat manlief haar gaat ophalen na de bevalling. Ik wil dat ze als eerste kennis maakt met haar broertje of zusje