@Littlegirl1989 Ik denk dat @Flamingooo met name doelt op stellen waarbij geen aanwijsbare oorzaak wordt gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap, zoals bij @Pancakes het geval was toen ze eenmaal goed ingesteld was.
Wat @nizzie86 zegt inderdaad. Is snap dat het in jullie geval anders ligt met een duidelijk aanwijsbare oorzaak. Fijn dat ook dát uiteindelijk goed is gekomen .
ik merkte dat ik voor ons eerste kindje er heel erg veel mee bezig was. waardoor alles in het teken stond van zwanger raken. ook in de ronde dat het raak was heb ik niks anders gedaan dan andere keren behalve tarwekiemolie slikken en er dus in feite nóg meer mee bezig te zijn. ik temperatuurde niet maar deed ovulatie testen, schreef na mn ovulatie elke maand keurig alle symptomen op en heb vaak gedacht dat ik écht zwanger moest zijn die ronde. enige wat ik niet deed was vroeg testen omdat ik niet 2x per ronde teleurgesteld wilde worden. liever alleen bij het ongesteld worden en niet ook nog eens van een negatieve test. toen duurde het 11 rondes. nu stond ik er wat relaxter in en was ik de hele tijd in de weer met een jongetje van 1.5 en gestart met een nieuwe functie op mijn werk en ineens realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk al wel overtijd was. ik deed geen ovulatie testen oid maar had een mooie knaltest. het maakte dus niet uit of ik er wel of niet mee bezig was want uiteindelijk gewoon 2x zwanger geraakt maar ik merkte dat het dit keer wel veel relaxter was omdat ik zoveel afleiding en uitdagingen had in mn leven. ik schreef niet mee in NOD groepjes en deed geen ovulatie testen. en dat leek voor mij wel een puntje van "er minder mee bezig zijn" en het voelde voor mij heel goed. wanneer je het gevoel hebt dat je er teveel mee bezig bent en dit je belet in het dagelijks leven zou ik zeker kijken naar waar je dit eenvoudig kan veranderen. maar als je je er verder goee bij voelt maakt het niet uit wat anderen ervan vinden
Ach, als ik en topic als dit voorbij zie komen, denk ik altijd maar aan 1 ding, een gedichtje van Toon Hermans; Eerst dacht ik: ‘niet aan denken’, Dat heb ik toen gedaan, maar twee seconden later, dacht ik er toch weer aan. Nee, zo eenvoudig is dat niet, want weet je, wat je doet, je denkt er ook aan als je denkt dat je er niet aan denken moet. Ik geloof niet dat je pas zwanger raakt als je er niet aan denkt. Dat zou omgekeerd namelijk ook betekenen dat alle mensen die ongepland zwanger raken, er altijd aan gedacht hebben
Toevallig, ik zat er gister nog over na te denken of ik misschien nu een lange cyclus heb omdat ik zo hysterisch bezig ben geweest mn ei op te sporen met ovutesten. Terwijl de afgelopen 10 maanden het super regelmatig was geweest. Nu beginnen we echt te proberen en zit ondertussen al op cd35. T zal wel toeval zijn maar toch moest ik hier ook aan denken. En waarom eigenlijk, alsof je lichaam een eistop heeft als je er veel mee bezig zou zijn
Er teveel mee bezig zijn is vooral frustrerend voor jezelf. Wij zijn ruim 5 jaar bezig geweest voor mijn zoontje. De eerste 1,5 was het we zien wel, dat vloog voorbij, totdat iemand tegen me zei, duurt wel lang hé, voor je zwanger bent. Nooit bij stil gestaan vooraf. Toen inderdaad gaan lezen en kijken en volgde een frustrerend half jaar. Uiteindelijk ben ik er heel veel mee bezig geweest. Gewoonweg, omdat ik niet geloofde dat er geen reden was, ze hadden gewoon niet goed genoeg gezocht. En ik bleek gelijk te hebben. Er was wel degelijk een reden waarom we niet zwanger werden en vervolgens ook wel degelijk een reden waarom ik niet zwanger bleef. Juist doordat ik er zoveel mee bezig was, zijn we ouders geworden van onze zoon. Als ik het losgelaten had.. was ik nooit zwanger geworden/gebleven. Maar je kan er wel op verschillende manieren mee bezig zijn.. dat half jaar, was ik vooral boos, teleurgesteld en verdrietig, de hele dag, daardoor ging ik voorbij aan alles wat ik wel had. Ik was echt obsessief bezig, met voeding/ovulatietesten/tempen, had geen tijd meer voor mijn leven. Toen we eenmaal in de MMM zaten, kon ik er constructiever mee bezig zijn. Ik zocht mijn artsen uit, ik zocht onderzoeken uit, las van alles, gooide de ovulatietesten en voedingsregels overboord en mijn humeur was weer vrolijk, en ik kon het prima parkeren om leuke dingen te doen. Ik voelde me gelukkig. Vaak onzeker, en als ik ongesteld was of een miskraam kreeg super kut, maar het was niet meer het al heersende gevoel. Maar feitelijk voor je zwangerschap, maakt het natuurlijk niks uit. Dat zaadje denkt echt niet als hij zwemt, oh nee, zij is er wel heel erg mee bezig, ik ga wel terug.
Ik ben er de afgelopen 3,5 jaar ook écht wel eens (weken/maanden) niet mee bezig geweest. Want afgeleid, werk, of ik was toch aan het wachten op de volgende behandeling. En in die tijd zijn we genoeg intiem geweest. Geen succes.
Los van vruchtbaarheidsproblemen geloof ik wel in de invloed van je psyche. Ik was zo obsessief bezig bij mijn eerste en het lukte maar niet. De keer dat het lukte was een bbz. Ik had na mn bbz het idee dat ik nooit meer zwanger zou raken en daardoor totaal niet mee bezig de eerste maand en toen was het raak. Ook nu net gestopt met anticonceptie en eigenlijk verwacht dat het máánden ging duren was het ook in eens raak. Heel vreemd om te 'schrikken' dat je zwanger bent terwijl het daarvoor nooit moeiteloos ging.
Zo herkenbaar al die mensen die zeggen probeer het los te laten dan lukt het wel. Niet zo vanzelfsprekend voor iedereen. Helaas hier 4 miskramen achter de rug en soms denk ik ook zal het aan mij liggen, ben ik er teveel mee bezig etc. Heel irritant. Maar ik geloof ook echt dat dat geen invloed kan hebben. Het is zoals het is. Bij de een gaat het makkelijk en de ander moeilijk. Ook al is het nog zo oneerlijk.
Hoi! Ik heb niet alles gelezen, maar ik wil je mijn mening ook graag geven. De laatste 5 jaar ben ik GI-GAN-TISCH VEEEEEEL bezig geweest met zwanger worden, dat ik soms dacht krankzinnig te worden en ik ben 6x zwanger geweest. Dat de meeste zwangerschappen niet goed zijn afgelopen is helaas een ander verhaal, maar bij wat mij betreft gaat dat 'teveel ermee bezig zijn' zéker niet op. Of zou ik dan weer die ene uitzondering zijn..?