met 36 weken vond de vk dat mijn beebje wel mocht komen met 37 weken vroeg de vk hoe het met me ging, kon niks zeggen en zat gewoon met tranen in mijn ogen, uiteindelijk: veel lichamelijke klachten. Dus heeft ze me een voorstel gedaan, laten inleiden met 38wk. dit omdat lichaam het wel genoeg vond en het niet meer te doen is. Eerder heeft geen zin, omdat gyn het pas na 38 wk doet. (beter voor beebje) Ik mag komende maandag mijn antwoord geven. thuis overlegd met man en ik ga het doen. Dus dan kijken wanneer er plaats is in ziekenhuis
Spannend!!! Met week 38 hebben ze er bij mij ook naar gekeken maar mijn baarmoedermond was er nog niet klaar voor en dan doen ze het toch nog niet... (hier tenminste).
Toevallig begon mijn gynaecoloog er zelf over bij mijn laatste afspraak afgelopen woensdag. Ik loop al vanaf 17 weken daar met een verhoogde bloeddruk (die stabiel hoog blijft, dat dan weer wel en een hele poos ook keurig is geweest). De laatste twee weken verhoogt hij weer iets en is er telkens wel een klein restje eiwit in de urine te vinden. Toch zijn de waardes verder prima binnen de normen. Maar mijn lijf is er klaar mee, ik ben kapot, heb de hele dag pijn, heel veel voorweeën en vanaf week 1 slaap ik niet. Ik ben er klaar mee dus. In week 36 had ik nog een vervangend arts ivm vakantie, waaraan ik zelf vroeg hoe en wat de redenen konden zijn, in mijn geval, om in te leiden. In principe niet als alles goed is en dus kon het wel tot week 42 duren. Ik was dan ook echt verrast toen mijn eigen gyn. er zelf over begon woensdag. Hij wil aankomende woensdag een inwendig onderzoek doen en evt. kijken hoe en wat met inleiden. Afgelopen keer nog niet, omdat hij ook zoiets had van "het komt voor dat je dan ook een bevalling opwekt en dat wil ik nu nog niet tenzij het spontaan komt". Ik heb het verder niet gevraagd, maar ik kan me voorstellen dat hij denkt aan inleiden bij mij, omdat hij het niet zover wil laten komen dat mijn bloeddruk nóg verder stijgt en ik uiteindelijk wel een zwangerschapsvergiftiging oploop, terwijl het dus niet nodig is. Wel zo prettig voor mama tijdens de bevalling. Zowel lichamelijk als geestelijk. Maar dat is wat ik gok. Een andere reden kan ik me verder niet voorstellen. Het mag van mij. Ik kan echt amper nog lopen of zitten of staan om over liggen al helemaal niet te spreken. Mijn lijf is moe en klaar.
Bij mijn vorige zoontje liep ik vanaf week 34 met 2 cm ontsluiting, met 38/1 ben ik gestript en met 38/2 bevallen. Moet er wel eerlijk bij zeggen dat dat bij mij ook te maken had met mijn medische voorgeschiedenis. Weet dat ze er niet zo'n voorstander van zijn om het eerder dan de 40 weken te doen.
Ik had erge bekkeninstabiliteit. Kon amper lopen op t laatst. Toen heeft de vk me gestript met 38 wkn en nog iets,had toen al 2cm, en met 39 weken naar de gyn geweest en gestript en zou de dag erna ingeleid worden, maar is het toch nog vanzelf begonnen. Denk zelf ook door t strippen.
alles hier helaas potdicht dus kan niet ingeleid worden. Vk heeft afspraak voor me geregeld met gyn om over primen te hebben