Ben inmiddels 32 weken zwanger en begin nu over wat praktische dingen rondom de bevalling na te denken. Ik wil graag thuis bevallen maar nu dacht ik ineeens; wat doen we eigenlijk met onze hond? Ik heb geen adresje waar mijn man hem 's avonds naar toe zou kunnen brengen en het pension waar hij vaak komt heeft beperkte haal- en breng tijden overdag. Hebben jullie ervaringen met honden thuis tijdens de bevalling? Worden ze daar over het algemeen niet onrustig van? En hoe heb je dat opgelost als je plotseling toch naar het ziekenhuis moest? Misschien kun je meteen wat vertellen over hoe de kennismaking tussen hond en baby gegaan is? Ben benieuwd!
Onze hond is gewoon thuis geweest. Ik ben 's ochtends bevallen, na een hele nacht weeën, dus hij zat al in de bench. Mijn man heeft 'm 2 keer uitgelaten, en terwijl de vk er was zat hij dus gewoon in de bench. Wel heb ik 'm af en toe horen janken, hij snapte er natuurlijk ook helemaal niks van.... Na afloop was hij wel wat van slag, en durfde hij de slaapkamer niet in (we woonden toen nog gelijkvloers). De eerste kennismaking bestond uit wat gesnuffel, terwijl mijn zoontje op ons bed lag. Toen er ineens geluid uit dat wezentje bleek te komen, schrok de hond zich een hoedje, en durfde daarna weer een paar uur de slaapkamer niet in... Vrij snel daarna raakte hij gewend, en nu, anderhalf jaar later, zijn het de dikste vrienden! Heerlijk om te zien!
Als ik trouwens onverwacht naar het ziekenhuis had gemoeten, hadden we iemand gebeld die de sleutel had (mijn schoonmoeder of schoonzus). Omdat de hond al 2 keer was uitgelaten, had dat makkelijk gekund. Niemand wist dus dat ik aan het bevallen was.
Onze honden waren gewoon thuis. Ik wilde ook thuis bevallen en het begon 's ochtends vroeg al heel rustig aan. Ik heb zelf nog de honden uitgelaten 2x als een soort van afleiding haha. Uiteindelijk is mijn man 's middags naar huis gekomen. Toen de vk kwam ging het allemaal heel snel. En moest ik toch nog naar het ziekenhuis vanwege koorts van mezelf en snelle hartslag van de kleine die nog onderweg was . Honden zaten in de huiskamer en hoorden de ambulance+mensen binnen komen e.d. Gelijk kwam de kraamverzorgster binnen en die heeft in de huiskamer bij de honden gezeten en heeft uiteindelijk toen wij al weg waren de boel boven opgeruimd en is weer weg gegaan. 's Avonds om half 8 is Lynn geboren en de honden zijn door mijn ouders even uitgelaten. Wij moesten in het ziekenhuis blijven en mijn man is naar huis gegaan en heeft de honden verder verzorgt. Heb me voor de bevalling best druk gemaakt om de honden. Maar tijdens de bevalling op het hoogte punt dus toen de ambulance onderweg was e.d. heb ik geen minuut meer aan ze gedacht. Gelukkig is er heel goed voor ze gezorgt, zijn toch ook een soort van 'kindjes' voor me.
Onze hond is uiteindelijk bij de buren geweest... Tijdens de bevalling week ie geen moment van mijn zijde en ging hij strak tegen me aanliggen tijdens de weeen. Onwijs lief, maar op dat moment kon ik er niets mee. Toen wij naar het ziekenhuis mochten is ie naar ze toe gegaan
ik ga niet thuis bevallen, maar wij hebben iemand de sleutel gegeven die we kunnen bellen als we in het ziekenhuis zijn...deze gaat dan naar ons om de honden te verzorgen
Ik moest in het ziekenhuis bevallen en zat er best over in, aangezien onze teef ook nog eens loops werd vlak voor mijn bevalling. Onze toenmalig reu kon dan met geen mogelijkheid alleen blijven, omdat hij zo lijp werd van haar en gerust door de glazen deur ging om bij haar te komen. Gelukkig wonen mijn ouders een paar deuren verderop en hier hebben we hem gebracht voor we naar het ziekenhuis gingen en deze hebben goed gezorgd voor hem. Inmiddels in deze reu helaas niet meer in leven, is onze teef inmiddels geholpen en kan dat dus geen kwaad met onze huidige reu. Ook zit mijn teef buiten in de kennel en is de jonge reu tegen de tijd van deze bevalling ook gewend aan de kennel, dus hoeven mijn ouders zeeën even uit te laten en eten te geven, al hoop ik deze bevalling gelijk weer naar huis te kunnen.
Bedankt voor jullie reacties. Ik ga er maar eens goed over nadenken, waarschijnlijk laat ik hem ook thuis. Hopelijk kan ik back-up regelen. Onze hond is extreem gevoelig voor onze stemmingen/ stress en alles dat anders is dan anders. dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan. Enne.. lijkt me heerlijk om te zien dat kind en hond daarna dikke vrienden zijn
Onze hond is ook heel gevoelig voor stemmingen en stress... de mevrouw van intake (kraamverzorging) vertelde me dat het een goed idee is (omdat we klein wonen) het misschien handig is als de hond ergens heen kan.. zodat ze geen last heeft van de spanning in huis en zodra de baby er is kan ze gewoon weer naar huis en laten we haar snuffelen aan babykleertjes. dit lijkt me ook een goed idee want dan hoef ik me geen zorgen te maken tijdens de bevalling over mijn lieve hond en weet dat ze in goede handen is bij mijn moeder waar ze het altijd heel erg naar dr zin heeft.
Hier twee enthousiaste en ook zeer gevoelige franse bulletjes. Ik wil in principe in het ziekenhuis bevallen en dan kunnen we de overburen of m'n schoonouders wel inschakelen, om het luikje open te doen en eten te geven. Red ik het ziekenhuis niet dan weet ik het ook nog niet. Ik moet namelijk beneden bevallen en we hebben geen bench en dat zal ook geen succes zijn. Mijn ouders zijn dan de beste optie, hebben ze vaker gelogeerd, maar als het 's nachts is wordt dat ook weer lastig...moet dus ook nog over gebrainstormed worden hier!?!