Hoi dames, Wij twijfelen heel erg of we voor een geplande keizersnede moeten gaan. Ik ben erg benieuwd of er meer meiden zijn die in een zelfde schuitje zitten of hier ervaring mee hebben. Eerst even mijn situatie: Ik ben Beebje2 en zoals mijn naam al zegt ben ik zwanger van ons 2e kindje. Mijn eerste bevalling was werkelijk hels. Op maandag 24 oktober 2011 braken om 23:00 mijn vliezen. Rond 02:00 begonnen er langzaam weeën te komen. Die nacht hebben mijn man en ik beiden niet meer geslapen. We vonden het zo spannend allemaal. Rond 10:00 kwam de vk. Nog geen ontsluiting en alleen lichte onregelmatige weeën. Zo ging het de hele dag. De weeën werden wel wat sterker maar deden amper iets. Op dinsdag 25 oktober om 23:00 werd ik aan het ziekenhuis overgedragen i.v.m. langdurig gebroken vliezen. Ik had toen al 21 uur weeën (niet super pijnlijk maar ook niet leuk). Uiteraard werd er die avond niets meer gedaan in het ziekenhuis en kreeg ik een pethidine prik om te kunnen slapen. Deze deed niets... slapeloze nacht 2. Door de spanning en de weeën kon ik niet ontspannen en kreeg ik dus amper slaap. 26 oktober 2011, rond 07:00 kreeg ik d.m.v. gel weeënopwekkers. Om 14:00 had ik 2 cm ontsluiting, om 16:00 4 cm en om 17:00 4.5/5 cm. In de tussentijd werd ik langzaam gek. Ik had door de opwekkers zeer goede en pijnlijke weeen. Omdat een verpleegkundige een beetje vervelend tegen mij had gezegd: 'je wilt toch niet al een ruggenprik he?!', durfde ik amper een ruggenprik te vragen en heb ik heel veel pijn gehad. De inwendige onderzoeken waren hels. Heb nog nooit zo'n pijn gehad en wist niet waar ik het moest zoeken. Uiteindelijk rond 15:30 heb ik een ruggenprik gekregen. De hele dag zei iedereen tegen mij: je gaat het zelf doen, word gewoon een natuurlijke bevalling. Om 20:00 kwam de gyn in 1x binnen. Ik had al uren goede weeën maar mijn lijf zou nooit verder gaan komen dan 5cm ontsluiting. Het werd een kz. Ondertussen werd ik al afgekoppeld en naar de ok gereden. Ik kon alleen maar huilen. Ik had al ruim 40 uur weeen gehad, iedereen zei dat ik het zelf zou kunnen en ineens werd het een kz en werd ik er al heen gereden. Ik was doodop en kon het allemaal niet plaatsen. Alles ging opeens heel snel. Uiteindelijk is om 20:51 onze zoon E.ran geboren. Na de bevalling ging ook de bv nog eens hels (ontstekingen en alles) en bleek onze zoon een koemelkallergie te hebben. Ik heb de eerste dagen echt op een donderwolk gezeten en zat tegen een depressie aan. Gelukkig voelde ik me na een week wat beter en kon ik gaan genieten. Nu ben ik dus zwanger van de tweede. Helemaal fantastisch. Alleen dacht ik 2 sec na de positieve test: owww hellep, ik moet weer gaan bevallen. Omdat ik de vorige keer dus een kz heb gehad moet ik nu verplicht in het ziekenhuis bevallen. Daar hadden we vandaag een gesprek met de gyn over hoe we de bevalling deze keer kunnen doen. Door mijn geschiedenis is er een relatief grote kans dat mijn lijf het deze keer ook niet gaat kunnen. Toch vind de gyn het fijn als we het vaginaal kunnen proberen. MAAR ik mag ook voor een geplande keizersnede kiezen. Dit vind ik dus lastig. Enerzijds wil ik dolgraag natuurlijk bevallen. Het lijkt me EN heel bijzonder EN je hersteld veel sneller en beter. Anderzijds, ik ben doodsbang dat het toch weer hetzelfde gaat. Mochten weer eerst mijn vliezen breken dan moet ik wel naar het ziekenhuis maar dan nog wachten ze 24 uur voor ik überhaupt weeënopwekkers krijg. Wel mag ik al veel sneller een ruggenprik zodat ik tussendoor wat kan slapen. Ook kan er GEEN gebruik gemaakt worden van een vacuümpomp of verlostang omdat ik erge bekkeninstabiliteit heb en een beginnende hernia. Als ik het dus niet volledig zelf kan doen word het alsnog een kz. Gelukkig kan ik nog lang nadenken en hoef ik met 34 weken pas te zeggen wat ik wil. Momenteel heb ik geen idee. Ergens lijkt het me ook fijn om gewoon te weten: 'dan en dan om die tijd krijg je een kz. Geen slapeloze nachten, geen stress, geen pijn. Gewoon het ziekenhuis inlopen en een uur later een kindje hebben. Ik wil zo graag deze keer een positieve ervaring. De vorige keer was ik dus bijna depressief daarna en ik heb nu nog wel een zoontje van bijna 3 (tegen die tijd) rondlopen. Wil wel ook nog een beetje een leuke mama voor hem zijn.
In jou situatie had ik gekozen voor een keizersnede. Zeker na zo n ervaring. Een geplande keizersnede is natuurlijk anders dan een spoedkeizersnede. Al blijft het herstel misschien het zelfde? Aan de andere kant..... kan een 2de bevalling juist veel vlotter gaan. En hoeft het helemaal niet zo te gaan. Het is lastig maar ik zou alle voor en nadelen tegen elkaar op wegen en dan een beslissing maken. Doe waar jij je goed bij voelt. Dat is het belangrijkste. Succes ermee.
Ik had 27 uur weeen met weeopwekkers, weeenstormern ruggeprik! En nog steeds maar 4 cm ontsluiting.. kreeg daarom een spoedks, maar toen ze geboren werd bleek dat ze ook best groot was en dat paste dus niet! Bijna depressie, ze dronk niet dus 1 week int ziekehuis, zij ergens anders dan ik! Zwanger van de tweede... ik mocht kiezen maar de gyn gaf me niet veel kans, baby nog groter geschat dmv verschillende groeiechos! Hebben daarom voor een geplande keizersnede gekozen mits we mochten meekijken! Vooral voor de rust en vooral geen herhaling van de eerste bevalling! Wouw de keizersnede was egt super en ben helemaal blij met de keuze, nog steeds hihi wel een lang herstel gehad maargoed Als het hat gegaan had ik zeker zo willen bevallen mja helaas!
Hier een andere situatie (geplande keizersnede ivm stuitligging), maar als ik zo'n nare ervaring gehad zou hebben zou ik ook voor een keizersnede kiezen. Het herstel is misschien niet alles maar ik de dat het een hoop stress scheelt. Wel zou ik om een natuurlijke keizersnede vragen (en als het ziekenhuis dat niet kent een ander ziekenhuis zoeken) zodat je je kindje na de keizersnede direct lekker bij je mag houden.
Bedankt voor de reacties!! Ik moet maar eens goed gaan kijken hoe ik me erbij ga voelen de komende tijd. Op dit moment zou ik voor de kz gaan... Vind mijn man alleen niet leuk maar hij vind wel dat het mijn keuze is.
Hier zelf moeten bevallen na inleiding en een totaal ruptuur opgelopen. met verkeerde hechting gebruikt waardoor niks goed genezen was. 1e twee weken voorhoofdholte ontsteking gehad. Daarna alle ellende. alles ging open totaal ruptuur. Hield een huidflap over, uitgezakte endeldarm, anale kloven, aambeien en na 5 operaties uiteindelijk de hechting operatief verwijderd en moest ik weer van de wond genezen in totaal 3 jaar moeten herstellen. Hierna zou ik dus een keizersnede nemen!
Ik heb 1 keer een spoed keizersnede gehad en bij de tweede werd het een geplande omdat de placenta mogelijk vergroeid was in t litteken. Ik weet niet hoe t is om normaal te bevallen, maar de keizersnede vond ik meevallen (ook al had ik n enorme bloeddrukdip) en het herstel viel ook mee. Was bij de tweede wel iets zwaarder, maar met 5 weken was ik weer aan t sporten. Ik merkte dat het mij een rustig gevoel gaf dat er n keizersnede gepland stond. Je weet zeker wat je krijgt. Niet eerst veel pijn en dan mogelijk alsnog naar de ok moeten.
Ik heb bij de eerste een spoedkz gehad. had vanaf 4 u snachts goede weeen. kindje had in vw gepoept. om 1 u in de middag had bijna volledige ontsluiting, maar bij elke wee zakte de hartslag. om 10 voor 5 was er niks verandert kwa ontsluiting en is ons kindje met spoed gehaald. Daarna 2 x via inleiding bevallen op een natuurlijke wijze en daar ben ik zo blij om! misschien gewone bavalling proberen en afspreken dat als de ontsluiting niet vorderd dat je dan een natuurlijke kz krijgt? binnen een bepaalde tijdsduur? Beide inleidingen waren rond half 9 en de 1 is om 3 uur geboren en de ander om 1u. beide zelfde middag.
mamajanneke: als de ontsluiting weer niet vordert krijg ik deze keer ook vanuit hun wel al veel eerder een kz gezien mijn voorgeschiedenis. Een natuurlijke bevalling lijkt me zo ontzettend mooi maar ben zo bang dat het weer allemaal poespas word. Denk dat een geplande kz me veel meer rust en controle geeft. Nou ja, nog steeds in dubio... Stel jullie verhalen wel erg op prijs!
Ik heb ook voor de keuze gestaan. weet hoe moeilijk de keuze kan zijn, maar ik wilde zo onwijs graag natuurlijk bevallen! dat er voor mij eigenlijk geen keus was. Mede omdat Darrl* overleden was en je na meerdere kz beperkt wordt in je kinderwens. en ook t herstel dat langer duurt maakte beide voor mij dat ik t wel natuurlijk wilde doen. alleen heb ik niet tot de 40 week gelopen. ik ben bij 37,4 ingeleid na een aantal dagen weeen. En bij de jongste met 36 week omdat ik al vanaf week 28 weeen had en t kindje niet goed groeide.
Jeetje, wat een heftige bevalling heb je gehad. En zo ontzettend lang weeen, uiteindelijk een keizersnede logisch dat je bovenkamer dat niet kan bijfietsen. De keus voor een geplande keizersnede lijkt me lastig. Ik heb ook een enorm lange helse bevalling gehad. Uiteindelijk na 3 dagen bevallen dmv vaccumpomp. Ingeknipt, uitgescheurd, ontstekingen etc etc. daarna in een behoorlijke postnatale depressie geraakt. Ik ben toen direct gestart met hulpverlening. Ik ben daardoor nu onder behandeling bij de gyn. Ook ivm medicatie gebruik. (Anti depressiva) Ik kijk op tegen de bevalling straks. Ik zou graag natuurlijk willen bevallen en ik hoop zo op een wat een positievere ervaring. Het zou me een goed gevoel geven, en de eerste bevalling misschien wat doen verdwijnen naar de achtergrond. Maar garanties krijgen we niet en dat is jammer!
RJou verhaal lijkt op de mijne. Mijn eerste wou er ook niet uit en werd een spoedks. Dit maal heb ik tot het laatst gedacht het zelf te doen. Ook wel over getwijfeld. Maar wou die ervaring niet missen... Totdat... op een echo de baby buiten alle curves lag qua groei. Hij werd erg groot geschat. Toen heb ik gekozen voor de geplande keizersnede. Binnen twee dagen na mijn beslissing was hij er! Geen moment spijt gehad. Hij was bij 39 weken dan ook al bijna 4500 gram. Moraal van het verhaal. Je kunt je beslissing op het laatste moment nog maken en/of wijzigen
Bij de eerste ook een hele nare bevqlling gehad. Bevalling duurde 22 uur en 1,5 uur moeten persen. Vreselijke weeenstorm gehad. En toen voor een ruggeprik gekozen wat een verademing. Ondanks dat het persen niet wou vlotten en ze in wilde gaan grijpen toch natuurlijk geboren. Herstel duurde zeker een week. Toen ik zwanger was van de 2de zag ik alweer tegen de bevalling op. Wilde heel graag een ruggeprik en het liefst zo snel mogelijk. Nu ben ik ingeleid met ruggeprik en wat een top bevalling. 5 uurtjes geduurd en 20 min persen. Geen enkele wee gevoeld en was de volgende dag alweer helemaal op de been. Dus misschien is dat ook nog een optie? Bij de 3de wil ik het ook graag zo
In jouw geval zou ik zeker kiezen voor een geplande keizersnede. Ik heb bij mijn dochter een spoedkzs gehad omdat ik niet verder kwam dan 2 cm ontsluiting. Achteraf maar goed ook want mijn lichaam heeft de bevalling waarschijnlijk tegen gehouden omdat mijn dochter een vaginale bevalling niet overleefd zou hebben (aldus vk en gynaecoloog). Daarom zou ik, mocht ik ooit nog zwanger raken, kiezen voor een geplande keizersnede. Het herstel is zwaar en erg pijnlijk. En zeker weten nog veel zwaarder met nog een kindje erbij. Maar ik zou het proberen om normaal te bevallen niet aandurven.
@Bailief hebben de vk en gyn ook reden gegeven waarom je kindje zou overlijden tijden tijdens een natuurlijke bevalling? Bij mij is toen ingegrepen omdat Darryl* ook zou overlijden tijdens de bevalling. Hij was 3 x strak omstrengeld om zijn hals en kwam blauw uit de bm. Tegenwoordig kunnen ze zien hoe de navelstreng loopt ong. Ik ben daarna 2 x natuurlijk bevallen, wel eerder dan de 40 week. ik wilde dat risico niet meer en beide andere jongens waren ook omstrengeld om de hals, maar zonder ademnood geboren.
Ik zou in jou geval ook kiezen voor een keizersnede. Dan hoef je je nergens druk om te maken of het wel zal lukken of niet... Hier ook een spoedkeizersnede gehad en wel onder algehele narcose. Om 12.00 kwamen de weeen langzaam op, om half 5 naar ziekenhuis ivm meconium in vruchtwater en een uur later was het rennen met mij op het bed naar de o.k. Als het er nog van mag komen dat er een 2e op komt is ligt onze keuze al vast. Geplande keizersnede dus. Bij zoonlief zijn de weeen bijna fataal voor hem geworden (geboren met een hartilstand, week op ic aan alle toeters en bellen.) en de oorzaak hebben ze niet kunnen achterhalen en dat wil ik nog nog een keer meemaken. De keren dat ik daarna zwanger ben geweest zat ik me ook gelijk sappel te maken van ojee...die bevalling. Ik zal denk ik pas rust hebben als de gyn dan ook daadwerkelijk toestemming geeft voor een keizersnede. (als het er nog van mag komen.) Ik hoor trouwens ook vaak dat je sneller hersteld van een geplande keizersnede als van een spoedkeizersnede....
Ik neig nog steeds naar kz. Puur omdat ze dus bij mij absoluut geen vacuümpomp, verlostang of wat dan ook kunnen gebruiken. Het is of VOLLEDIG zelf doen of een kz. Ook ben ik bang toch weer lang bezig te zijn en dan weer uitgeput te zijn met/na de bevalling. Heb nu nog wel een zoontje rondlopen waar ik graag een leuke mama voor wil zijn. Ik zat de vorige keer na de bevalling heel dicht tegen een postnatale depressie aan. Heb na 4 dagen letterlijk gezegd: 'neem hem mee, ik wil hem niet'. Voel me daar nog wel eens schuldig over. Ik voelde me zoooooo ellendig. Ik wil nu gewoon een betere ervaring en een leuke mama zien te blijven voor ons zoontje. Natuurlijk is en kz een hele heftige operatie en het herstel ervan ook. Maar toch denk ik dat het nu sneller zal herstellen. Bij de eerste was ik doodmoe en heeeeel emotioneel. Ik gaf borstvoeding en dat ging allemaal mis, deed veel zeer en kreeg ontstekingen. Nu zou ik uitgerust zijn en die bv begin ik ook al helemaal niet meer aan. Dus denk dat dat positief zal werken op het herstel. Het is een beslissing die de komende maanden denk ik alleen maar duidelijker zal worden. Zou ik nu de beslissing moeten maken, dan ging ik voor een kz. Maar wil kijken hoe ik me erbij ga voelen. Overigens wil mijn fysio liever niet dat ik vaginaal beval omdat ze met mijn heftige klachten er bang voor is dat ik dan daarna nog last zal houden. Dus ook dat speelt mee. Waardeer het wel heeeeel erg dat jullie allemaal zo meeleven en jullie verhalen delen. Helpt toch!
Debbie81: wil op jouw verhaal ook nog even persoonlijk reageren. Wat heftig allemaal zeg!! En zo te zien gaat het tot nu toe ook niet goed met wel zwanger worden/blijven. Pffff wat een ellende heb jij al meegemaakt. Ik ben ook doodsbang voor komende bevalling dus die zorgen zijn ook slecht voor het kindje. Konden we maar zwanger worden en gewoon niet hoeven te bevallen. Dat je met je vingers knipt en het is er. Zou heerlijk zijn niet?! Hoop dat het voor jullie heel snel raak is en goed mag gaan. Knuff
Jeetje, dat is ook heftig! En toen zijn jullie hem alsnog kwijt geraakt zie ik wat verschrikkelijk. Hebben ze je bij de volgende bevallingen eerder ingeleid of begon het spontaan eerder? Hier waren er meerdere dingen: de hartslag van mijn dochter daalde elke wee van 160 naar 100, dit was de reden waarom er besloten werd tot een spoedkeizersnede. Daarna bleek ze bijna een kilo kleiner te zijn dan geschat (2440 gram) en had ze zoveel in het vruchtwater gepoept dat het ook in haar longen gekomen is. Dit bleek ook pas bij de keizersnede omdat mijn vliezen nog niet gebroken waren. Hierdoor heb ik eigenlijk geen vertrouwen meer in mijn lichaam. @TS, sterkte met je keuze! Zou er goed over nadenken aangezien je fysio ook een kas adviseert. Maar dat doe je al .
Je hebt gelukkig nog even de tijd. Mijn eerste bevalling was ook hels uiteindelijk ook ruggenprik en toch nog vaginaal bevallen na 26 uur weeenstorm. Heb ook veel getwijfeld of ik preventief een ruggenprik wilde toch besloten dit niet te doen. Ik probeer te blijven denken dat iedere bevalling anders is, een tweede gaat vaak sneller. Ook beval ik in bad wat de ontsluiting vaak ten goede komt. (informeer hier eens naar in het ziekenhuis ) Het is natuurlijk wel een andere soort keuze maar het herstel van een keizersnede zou mij erg tegenstaan zeker met nog een kindje dat rondloopt. Maar misschien is het idee van een natuurlijke keizersnede ook weer heel prettig lastig hoor ! We volgen trouwens ook de cursus haptonomie erg fijn ook voor partner En voor de borstvoeding raad ik het boek van Stefan Kleintjes aan genaamd Borstvoeding. Ook dat was hier hels en na een aantal dagen moeten stoppen vanwege doodziek van een borstontsteking enzovoort.. Maar een goede voorbereiding is het halve werk !