Hebben jullie ook sinds jullie zwanger zijn, of toen jullie zwanger waren, dat jullie van een bepaald persoon in je omgeving niks kan hebben? Ik heb het nu enorm met m'n moeder! Kan echt super goed met dr opschieten en we doen vaak leuke dingen samen, maar sinds ik zwanger ben vind ik dr zooo irritant! Hahaha! Volgens mij wordt ze zelf ook helemaal gek van mij omdat ik soms heel kortaf of snauwerig kan reageren op dr. Maar voor mij is het dan weer zo dat ik vind dat ze stomme vragen stelt of te vaak belt en dat soort dingen Herkenbaar?
De eerste drie weken waren een hel voor mijn man. Echt waar... Ik begon om een poep en een scheet al te blèren tegen hem. Gelukkig gaat het nu steeds beter en heeft hij er ook begrip voor. Laat hij me gewoon ff uitrazen en dan is het weer goed. Whahahahaaa horrormonen!
Jep! Zijn de hormonen...kan zelf nu helemaal niets hebben van mijn beste vriend en zijn 'vriendin'.Vooral aan haar stoor ik mij ontzettend!Toen zij zwanger was was ik continu geintereseerd,maar andersom ho maar.... Verder kan ik zowieso weinig om me heen hebben,ben erg snel emo en geirriteerd...
Jaaaaaaaaaaaaaaaa zo herkenbaar! Kan mn moeder echt niet verdragen momenteel, ik had dit ook in de puberteit. Zal wel weer beter gaan wanneer we uitgezwangerd zijn, rot hormonen
Ja, m'n moeder.. En als m'n vriend het over een andere vrouw heeft, zelfs bij z'n moeder of de vriendin van z'n broer.. 'We kopen natuurlijk een eenvoudig bedje, maar als je wilt kan ik wel vragen of m'n moeder of J. (= die vriendin) het wil opleuken..' 'VLIEG OP MET JE J., GA TOCH LEKKER MET J. TROUWEN DAN!' Tsja, ben er niet bepaald trots op..
Zoo herkenbaar! Vooral ook mijn moeder. Belt iedere dag vraagt steeds of ze me moet helpen heel lief hoor maar hoevaak ik ook nee zeg ze staat gewoon plots voor de deur. Ik heb ook het idee dat ze me behandeld als toen ik 16 was. Als ik ergens alleen heen moet rijden wat iets verder weg is dan zegt ze dat ze dat liever niet heeft. Ja mam ik ben volwassen, ik ben zwanger en niet ziek
Momenteel mesen in het algemeen..... Ben er klaar mee, wil m'n kind in m'n armen en niet meer in m'n buik. Als ik nu ergens kom, vragen ze me, gho, jij hoeft niet lang meer hè? Nee, vandaag uitgerend .... oooooo dus het kan elk moment gebeuren.... Yep..... Zucht, was het maar zo hihihi! Sorry, klaagmodus uit
Yep, heel herkenbaar! Vooral de eerste maanden, gata nu wel weer gelukkig. Ik had het ook met mijn moeder. Normaal gesproken kan ik echt super goed met haar opschieten, maar de eerste drie maanden van mijn zwangerschap kon ik haar wel schieten hahaha Ik geloof trouwens dat ik het met de rest van de familie ook had hoor...(lag misschien aan mij....?)
Ooohhh ik ben dus niet de enige haha. Zat er ook al aan te denken zo'n topic te openen. Ik word gestoord van m'n zusje. Heb al niet een hele goede band met r maar nu is het vreselijk. Laatst vroeg ze of ik zin had in de bevalling! Ik heb heel Lief geantwoord dat een bevalling vreselijk veel pijn doet, of nee zelfs ondraaglijk veel pijn dus ja of ik daar nou echt heel veel zin in heb..... Kan me noet iets aardigers bedenken. Zou haar het liefst met haar kop tegen de muur aan slaan en zeggen " wat is dat nou voor vraag??!!!"" Ze bedoelt het goed. En het ligt aan mij maar hoop zo dat ze me met rust laat. Bah
Ik mijn moeder ook niet zo goed.... Ze is heel lief en zorgzaam, doet eigenlijk niks verkeerd, maar krijg er soms de kriebels van..
Hihi wat aangebrand inderdaad! Ik snap je irritatie wel, maar wilde toch even reageren. Je bent lekker aan het overdrijven, een bevalling doet echt niet perse ondraaglijk pijn en er zijn vrouwen die er wel naar uitzien. Ik bijvoorbeeld! Ben nu weer zwanger (weekje of 10) en kijk er al naar uit. Maar ik heb dan weer andere irritaties... mijn schoonouders bijvoorbeeld met hun betuttelende gedrag. Was bij S precies zo. Ben toen wel eens van pure machteloze woede en frustratie in tranen uitgebarsten door hun toedoen en kon gewoon niet stoppen met huilen. Ze zijn toen maar afgedropen.... Verder kan ik meestal prima met ze opschieten maar in deze omstandigheden dus duidelijk even wat minder...
Hihi ach ik heb er ook wel zin in, of eerder ik kijk erna uit dat het begint zodat ik straks ons kleintje in m'n armen heb. En ik weet dat ik overdrijf. Maar mijn zusje is een bepaald soort type persoon. Doen alsof ze alles weet en vervolgens onnozel zijn. Als er net wat verteld is dan vraagt zij precies hetgeen wat er net verteld is. Kortom super irritant normaal gesproken, maar nu.... Ik word echt hondsdol van haar. Kan haar niet luchten of zien. En het ligt aan mij hoor dat het nu zo erg is. Dat weet ik en daarom ga ik haar ook uit de weg. Ik kan nu echt niet meer aardig reageren. Ze drijft me tot het uiterste! Zat er al aan te denken om haar nummer op watts app. Dan kan ik haar op het moment gewoon helemaal uit m'n leven bannen
Ik had dit de eerste 3 maanden heel erg tegenover mijn man. Hij hoefde mij maar aan te kijken of ik kreeg al een extreme woedeaanval. Ik weet ook echt niet waar ik last van had op dat moment heb zovaak huilend mijn excuses aangeboden haha
Ik heb dit keer geloof ik juist het tegenovergestelde... Kan 'normaal' gesproken niet echt door 1 deur met m'n schoonmoeder, maar sinds ik steeds verder kom in deze zwangerschap gaat het eigenlijk steeds beter. Ik hoop stiekem dat het zo blijft, want dat maakt er contact een stuk makkelijker..
Ik heb het eigenlijk niet met 1 persoon, ik kan er, sinds ik zwanger ben, niet meer tegen als mensen overal zich mee gaan bemoeien of advies geven. Bijv. oohhh het beste kan je die luiers kopen of ik heb altijd zwitsal gebruikt of als de kleine er is dan moet je wel opletten met de honden en katten enz Dan denk ik r#t op met je advies, ben niet achterlijk, ik wil het op onze manier doen klaar en kom dan ook heel onaardig over en het ergste is dat het weet maar het floept er zo uit dan, echt iets om me voor te schamen!
Ik mis compleet het vermogen om boos te worden momenteel. Waar ik normaal gesproken redelijk explosief kan zijn denk ik nu alleen maar: ach... Ook iedereen mag aan me zitten en ik waardeer enorm hoe iedereen meeleeft en me vertroeteld. Zo ben ik helemaal niet!! Afgelopen week was ik ergens boos over op mijn lief en heb ik hem vriendelijk uitgelegd wat ik vervelend vond. Vervolgens vroeg ik later bijna in tranen of hij het vervelend vond dat ik er iets van had gezegd... Nee, mijn lief vind het wel best zo
Jaaaa.. 'Je moet je buik nu wel goed gaan insmeren met een creme he' 'Denk er wel aan dat de levertijd van meubeltjes soms erg lang kan zijn' IK BEN GEEN ZES :x