Can is sinds gisteren echt overal om aan het huilen, vooral vaak als ik hem op z'n rug wil leggen of wil laten zitten dan gaat hij zich over-strekken en krijst hij de hele buurt bij elkaar, écht hysterisch. EN zoals vanmorgen dan trekt hij steeds mijn bril af, en dan wil hij die in z'n mond doen, en dan ze ik "nee!" (dat begrijpt hij al heel goed) , en dan zet hij het ook op een krijsen. Echt helemaal overstuur! Maar eigenlijk zijn er momenteel gewoon weinig dingen waar hij niet om gaat huilen.... en dan allemaal echt iedere keer zo hysterisch.. Ik denk dat het iets met een sprongetje te maken heeft, maar hoe ga ik hier het beste mee om? Hoe doen jullie dit. Ik heb overigens dit no niet eerder ZO heftig meegemaakt. Hij slaapt overigens ook opeens heel erg veel. Hij is steeds na ongeveer 2 uurtjes alweer moe. EN dan slaapt hij ook meestal weer 2 uurtjes.
Heeft hij misschien last van zn oortjes? Liggen schijnt dan erg pijnlijk te zijn. Of misschien komt er een kiesje door ofzo?
zoveel mogelijk proberen te negeren (negatieve aandacht is ook aandacht) en gewoon een beetje laten heendobberen waarom MOET ie op zijn rug bv (ik neem aan dat ie toch al zelf kan draaien, zitten e.d.) laat hem maar een beetje ontdekken soms zit je er weleens te dichtop en worden ze een beetje frusti.. je zou voor de zekerheid even zijn oren kunnen nakijken dan voel je je wat geruster qua gezondheid.. Maar denk gewoon sprongetje en dat iseven doorzitten en hem soms zelf eens laten tobben met iets waar hij mee bezig is.. beetje ruimte zeg maar..
Hmm.. hij moet soms toch even op z'n rug als ik hem bijvoorbeeld z'n slaapzak aan wil trekken of z'n luier wil verschonen. Ik ga misschien dan toch vrijdag (dan ben ik vrij van m'n werk) wel even met hem naar de dokter als hij nog zo aan het huilen is.....
Joh, je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen, als het krijsen blijft aanhouden.. Het lijkt me wel lastig, hoor! Mijn meisje begrijpt soms wat nee is en soms niet (de slimmerd ), dus ik leg de dingen die ze niet mag pakken vaak uit zicht. Maar ja, dat gaat niet met een bril, hè? Sterkte en succes, ik hoop dat het snel over is!
Heeft Can koorts? Misschien kun je zachtjes aan z'n oortjes voelen om te kijken of het pijnlijk is. Sam heeft erge last gehad van haar 11 maanden sprong. Ook om het minste huilen en erg aanhankelijk. Het blijft lastig bij die kleintjes te achterhalen waarom ze zo hysterisch zijn. Ik zou idd eerst uitsluiten of het niks lichamelijks is. Succes!
oorpijn ben je op zich snel achter dan doet het namelijk pijn als je de oortjes beweegt en bij een stevige ontsteking komt er ook allerlei prut uit. maar 10 maanden is ook een mooi moment voor kiesjes en voor frustratie omdat iets niet wil lukken
ik hou het op hersensprongen. je zal zien dat hij volgende week ineens iets kan wat hij eerder niet deed. als hij oorpijn zou hebben dan zou hij moeten pakken naar zijn oren en koorts hebben/krijgen. ( ff alert op zijn de komende dagen dus ) frustratie om dingen juist niét te kunnen vind ik een goede tweede optie op deze leeftijd en de kiesjes kunnen natuurlijk ook nog. zie je rode bobbels? stopt hij zijn knuisjes in zijn mond? hoe je met zijn buien omgaat. diep ademhalen en verstand op nul. helpt wandelen misschien? je zegt dat hij veel slaapt dat is nog een geluk dan. hij en jij kunnen zo even bijtanken op gezette tijden. sterke met deze lange dagen.
oh wat ik ook nog wilde zeggen dat het in mijn ogen wel belangrijk is dat hij zich velig voelt. sommige mensen zijn voor negeren. vroeger heel erg zelfs. ik ben meer voor het laten voelen dat mama er toch is ookal mopperd ze en zegt ze nee. dicht tegen je aanhouden als hij zo gilt en sussend praten. misschien kalmeerd hem dat.