Slechts 5 weken geleden ben ik bevallen van ons dochtertje. Ik heb geroepen dat dit het eerste en laatste kindje was, zoveel pijn had ik. Ondanks dat ons dochtertje ongepland was en ik blij ben dat ik "mezelf" weer ben, heb ik nu al continue een verlangen naar nog een kindje Ik kan dat gevoel niet zo goed plaatsen, misschien dat de hormonen nog met me aan de haal gaan. Ik zit al na te denken over namen en als ik naar mn meid kijk denk ik: wow daar wil ik er wel 4 van! Tegen mijn vriend heb ik t niet gezegd want die verklaard me uiteraard voor gek. Hij controleert mn pilstrip zelfs omdat ie natuurlijk niet nog een ongeplande zwschap wil. Ik ben alweer ongesteld geworden en volgens mij nogal vruchtbaar dus vandaar. Ons gezin is waarschijnlijk nog niet compleet hoor maarja ik ben pas net bevallen! Ik vraag me af of er anderen zijn die dit gevoel herkennen zo vlak na een eerste kindje.. ? Financieel en qua ruimte is een tweede helemaal niet handig nu en die kwaaltjes en weer een bevalling zie ik ook niet zitten. Maar toch, ik krijg t gewoon niet uit mn hoofd!
Ik had dat bij mijn eerste kindje precies hetzelfde. Voelde me heel leeg en raar. Dit heeft bij mij ongeveer een half jaar geduurd en werd het minder. Was ook echt jaloers op zwangere vrouwen. Vond het echt jammer dat het voorbij was. Denk echt dat het hormonen zijn en je nog niet klaar ben met het moeder zijn. Ik kreeg 3,5 jaar later mijn tweede kindje en ik was bevallen en was er ook helemaal klaar mee. Ik ben 4 maanden geleden bevallen en als ik nu zwangere vrouwen zie heb ik medelijden en moet er niet meer aan denken. Haha denk dat je lichaam je gewoon vertel wanneer het goed geweest is. Ben erg bij met mijn meisjes maar een derde nooit meer. Moest ook om mezelf lachen toen ik bevallen was want zei meteen tegen mijn man nu we toch in het ziekenhuis zijn kan je er meteen een knoopje in laten leggen.
Absoluut! Na 2 weken hadden wij beide, hup door naar de volgende. Dat ebt wel wat weg, al had ik liever beduidend minder tijd tussen onze kids gewild, maar allé wij zijn niet super vruchtbaar.
Als ik heel eerlijk ben denk ik ook wel dat het je hormonen zijn hoor. Niet vervelend bedoeld hoor! Hier heb ik dat ab-so-luut niet.. Ik ben ontzettend verliefd op onze dochter maar ik weet echt nog niet of ik nog een kindje wil.. Helaas denken mijn man en ik hier niet hetzelfde over en als we nog voor een tweede gaan dan wachten we sowieso tot onze dochter een jaar of 5 is!
Inderdaad de hormonen die nog in je lijf zitten terwijl je buik weg is....bij mij was het na 6 maanden weer over.
grappig! Ik herken het namelijk wel maar dan later....eerste 7a8 weken dacht ik echt neeeee voorlopig niet! Maar vanaf toen kwam er verandering in! Nu is mn moppie bijna 14 weken en denk ik jeps kom maar door! Echter eerst nog even 15kilo gewicht eraf halen...en mn bekken hebben een grote klap gehad dus daarvoor is het ook nog niet slim. 9 maanden op en 9 maanden af dus zeg maar...dat hou ik in mn hoofd. Maar denk dat we na die 9 maanden wel eens verder kunnen gaan....(al moeten we dan weer ziekenhuis in etc dus scheelt ook dat we eerder beginnen)
Hier hetzelfde. Pittige bevalling en de eerste maanden moest ik er niet aan denken, maar nu begint het wel te kriebelen alleen moet eerst mijn lichaam herstellen. Maar Chriss, waar ik benieuwd naar ben. Gebruik je dan wel anticonceptie?
Nou nee dat niet, we gebruiken condooms. Bij mij is het ook nog anders omdat mijn vriend zwak zaad heeft en ik geen eisprong heb. Alhoewel , ik ben nu ongesteld geworden na ruim 4 weken dus het zou kunnen zijn dat ik nu opeens wel een eisprong heb ! Dat zou betekenen dat ik misschien niet meer het ziekenhuis in hoef ! (heeeel hard gejuich!) maar we wachten eerst de volgende ongestelheid even af om het 'zeker te weten'. Ik ga niet meer aan de ac voorlopig, al die hormonen. Heb altijd al geweten dat ik snel zou doorgaan, wilde al lang kinderen maar door omstandigheden heeft het dus langer geduurd. Jij/jullie dan ?
Ik ben super vruchtbaar dus ik zit wel aan de pil. Wij moeten echt nog even wachten, ik kan namelijk niet lang zitten, staan of lopen. Ze weten bij mij nog niet waar de pijn vandaan komt, dus dat wil ik eerst uitzoeken en laten behandelen. Ik voel dat mijn lijf een tweede zwangerschap nu niet aan zou kunnen.
Ik herken het wel, maar niet al zoo snel Toen onze zoon een half jaar was zijn we er weer over gaan denken, ik ben super vruchtbaar, dus dan ga je er toch een beetje vanuit dat het gelijk lukt. toen onze zoon 7 maanden was zijn we het weer gaan proberen, en het was de 2e ronde raak! we zijn er super blij mee!
Oh hier absoluut niet. Ik wist nog niet eens zeker of ik nog wel een 2e wilde. Nou ja na 3 jaar toch wel en het zijn er 2
Herken het wel na mijn eerste maar ja ik was toen alleenstaand dus vrij moeilijk zwanger raken hihi. Toen zoonlief 3 was kreeg ik een relatie met vl en na een jaar gingen wij voor de 2de. Helaas duurde dit lang en kregen we ook nog 2 miskramen. Toen na 6 maanden in de mmm raakte ik weer in verwachting van onze dochter. Het traject en het vedriet houd ons tegen om voor nog een kindje te gaan. We moeten blij zijn met 2 gezonde kids en niet de goden gaan verzoeken. Ik denk dat ik altijd wel een kriebel zal houden maar we moeten wijs blijven.
Ow ja dat moest eerst oké zijn! Dat heb ik dus okk met mn bekken en met mn gewicht! Misschien maar goed ook
Dus je dacht het en een maand later gaan proberen. Hier is t dan eerst naar huisarts voor verwijzing weer en dan t ziekenhuis weer in...scheelt wel qua tijd! Maar gefeliciteerd!! Maar dan toch ook wel snel voor een tweede want je ander kindje is nu 9 maanden dus?
Vogelmeisje wat leuk! Jij bent mn 'ik hou daaraan vast' verhaal! Jullie hebben gewoon gelijk besloten niets te gebruiken en te zien?
Wij kregen ook weer heel snel kriebels om te gaan voor een tweede kindje. Onze dochter is nu 7,5 maand en ik ben 8 weken zwanger. Wel even aan de pil gegaan om uit te vinden of het gevoel bleef, en na stoppen met de pil gelijk zwanger terwijl dat bij onze eerste wat langer duurde (wat een rijkdom realiseer ik mij wel). Het lijkt ons heerlijk twee kleintjes vlak op elkaar qua leeftijd.
Dat zijn echt je hormonen. Hier hebben we altijd gezegd dat het bij 1 kindje blijft, financieel is dat genoeg voor ons maar ook voornamelijk ivm mijn lichamelijke beperkingen is een tweede zwangerschap echt te zwaar met een klein kindje erbij. Toch begint het sinds 2 weken ineens te kriebelen dus ik mag hopen dat dat na een half jaar minder wordt want een tweede kindje is gewoon echt geen optie Gelukkig wilt mijn man ook geen tweede kindje, wat dat betreft zitten we goed op een lijn maar dan moeten die kriebels bij mij wel weg gaan.
Zo dat is indd lekker rap! Maar gaaf - Gefeliciteerd!! Ik heb sowieso zoiets de eerste 9 maanden niet...daarna gaan we het zien *bespreken/kijken hoe het voelt. Aam de ene kant is er eventjes 1tje hebben ook lekker, minder gesleep en financieel natuurlijk minder. Maar ja aan de andere kant ook wel leuk weer een kleintje *zeg ik met een dochter van amper 4 maanden