Wat gaat de tijd toch snel...Sem is vandaag 5 maanden...ik weet nog als de dag van gister dat ik beviel van mijn mooie mannetje, nog zo weerloos en klein en nu...? Nu is is ie volop aan het brabbelen, kan op zijn buik draaien en af en toe ook al weer terug op zijn rug. Hij herkent ons heel goed, altijd een big smile.. Kan me echt niet meer voorstellen hoe het was zonder hem, voor de tijd dat hij was geboren, hij is niet meer uit mijn leven te denken en echt het allerbelangrijkste geworden waar ik voor leef. Wat gaat het toch snel allemaal...
ja snel gaat het he! ik vinsd het ook veel te snel gaan. Je hoort het mensen ook altijd zeggen: geniet ervan voor je het weet zijn ze groot. Heel cliche maar het is wel zo. Emma is morgen 6 maanden. Weer een mijlpaal. Gaat ook heel erg snel. Maar wat een liefde en wat een trots heb je als moeder.
dd wat zijn ze snel groot zeg. Helemaal geweldig zo'n kleintje. Thijs is aankomende zondag alweer 8 maandjes jong/oud. Ik denk dan ook altijd weer terug aan de zwangerschap, dezelfde tijd vorig jaar zonder kind maar wel met dikke buik, bevalling, verlof. Tja erg he? Het overkomt me elke maand weer! Een leven zonder Thijs kan (en wil) ik me niet meer voorstellen!
Wat een liefde en trots heb je als moeder...dat klopt inderdaad, ik had niet verwacht dat ik zoveel van zo'n ventje zou gaan houden, het is echt het mooiste wat er is! En tegelijkertijd denk ik ik voel me helemaal geen moeder, het klinkt ook best maf als ik het over "mijn zoon" heb, het lijkt nog zo kort geleden dat ik nog op school zat, bij mijn ouders woonde enz enz en nu heb je gewoon je eigen gezin
jaaa... heb ik ook.. ik kreeg mijn eerste echo een jaar terug op 24 december.. heb gisteren ff een traantje gelaten, zo stom.. en nu ligt ze in de box te rollen en te kraaien en van plezier.. als we in een spiegel kijken begint ze te schaterlachen en vervolgens kruipt ze dicht tegen me aan omdat dat toch best vreemd is.. en die armpjes om mijn nek heen als ik haar op pak en die eeuwige glimlach.. zucht.. en dan weer een maatje groter 62-68 kan de dozen weer in.. inclusief haar kerstjurk die dus echt maat 68 had moeten zijn.. en dan de gedachte aan baby's eerste kerst.. emo.. fijne eerste kerst!! x
hier ook bijna 5 maand en toen ik zo net een foto wou maken bij de kerst boom draaide ze voor het eerst zelf om... ik weet nog precies dat ik vorig jaar bijna 12 weken zwanger was en dacht volgend jaar zijn we met z'n 3en en nu is het al zo ver... en idd dat schater lachje als ik met d'r speel of de geluidjes de ze maakt als ze alleen in de boc speelt. maar het meest smelt ik als ze wakker wordt al speelt in d'r bed en je op d'r kamer komt. ze ziet me dan staan en tovert de liefste en mooiste lach op d;r gezicht en als ik er op pak die armpjes om je nek.. dan besef ik me dat ik oneindig veel van d'r hou en dat ik niet meer zonder d'r kan liefs Hellen
Grappig he, mijn zoon is al bijna 8 maanden en ik kan me bepaalde dingen van 4/5 maanden niet eens meer herinneren . Het is alsof hij nooit weg is geweest.
Tot nu toe vond ik de ontwikkeling rond zo'n 8 a 9 maanden het snelst gaan. Dan gaan ze zitten, tijgeren, kruipen, zelf zitten, zelf staan, uitgebreid brabbelen, fijne motoriek ontwikkelen, etc. Opeens is je kind geen baby meer maar een echte peuter.
Ohjaaa prachtig gezegd. Het gaat zo snel! Mn dochter is zelfs al bijna 2,5 jaar...en mn jongen al bijna 5 maanden. Met je tweede kind gaat het zelfs nóg sneller! Pff, veel foto's maken!
Wat herkenbaar wat jullie schrijven en inderdaad het gaat zo snel. Kunnen jullie je nog voorstellen dat ze niet konden lachen??? Ik niet meer, ik wordt steeds zo onvoorstelbaar blij als ze lacht en boos kan ik niet eens worden! (ik ben er dus ook bij veranderd ) Het lachen, de hapjes.....heerlijk, waarom hebben we haar niet eerder "gekregen" Zie wel op tegen het vuurwerk vanavond trouwens...hopen dat het goed gaat en ze lekker doorslaapt. Dat geknal is natuurlijk super eng! Bij het lieds van Marco Borsato moet ik nog steeds huilen trouwens (dochters..) Heb zelfs het idee dat dit nog jaren zo gaat blijven