Is dit herkenbaar? Roos doet het echt heel vaak.. Met haar oren is niets mis,ze is namelijk al een aantal keer bij een kno-arts geweest maar niets afwijkends gevonden. Als we bij mijn ouders aankomen doet ze het ook,ik denk wel dat ze het doet ivm de (verder hele lieve) hond van mijn ouders die altijd keihard blaft als we aankomen. Ik denk dat ze het huis van mijn ouders al koppelt aan het geblaf. Vaak doet ze het als de tv aanstaat maar ook als we gewoon praten.. De ene keer wel en de andere keer niet,kan er geen peil op trekken. Iemand ervaringen of ideeën?
Hier heeft hij ook een periode gehad dat hij het vaak deed. Ik ben er vanuit gegaan dat het ontdekken is. Dek zelf je oren maar eens af. Je hoort dan een apart geluid. Op een gegeven moment ging hij zelfs geluidjes maken als hij zijn oren dicht had.
Kinderen zijn heel puur, dus alles komt ook heel puur bij ze binnen. Het kunnen bijv. tonen zijn waar ze moeite mee heeft. Als ik je verhaal zo lees is het een interpretatie van het geluid. Net als wij ervaren wij dingen anders als wij ons anders voelen. Een zielig liedje kan je tot tranen doen uitbarsten wanneer je je al niet zo happy voelt en je bijv. de volgende dag niets doen. Ik zou idd ook eerst een medische oorzaak uitsluiten en dan vervolgens haar hierin begeleiden. Ik vind het persoonlijk niet goed om te zeggen; "je kunt er niet tegen, nou dan gaan we het uit de weg". Ik zou er eerder voor kiezen om aan te geven dat je begrijpt dat ze het geluid niet leuk vindt en dat je dat echt snapt maar dat mama soms dingen ook niet leuk vindt en toch moet doen. Ze zal er doorheen "moeten". Groetjes!