Hallo meiden, Hoe denken jullie over verwennen of gewennen....kun je jonge baby's (jonger dan 3 maand) gewennnen of verwennen? Laten jullie je baby wel eens huilen omdat je bang bent om je baby teveel te ver/ge wennen? En zo ja, hoe lang laten jullie je beeb huilen? Ik ben er nog steeds niet over uit of je ze zo jong al kunt verwennen..... ik vind het moeilijk om haar lang te laten huilen, maar wil haar ook niet teveel verwennen......
Sommige zeggen dat je ze zo jong niet kan verwennen nou die van mijn wist donders goed hoe of wat. Als hij huilde en ik kwam naar boven lopen stil liep weer terug begon die weer. En dan weet je gewoon dat je goed in de maling wordt genomen! En nu vind het soms nog moeilijk hoor meneer wil op zijn tijden gaan slapen terwijl ik zeg om 20:00 slapen krijsen dat die doet en dan nog ga ik na 5 min naar hem toe omdat ik het zielig vind. Maar wil hem inderdaad geen verwent kind maken
Oh Moesje, dit is heel herkenbaar. wat ben ik toch af en toe blij met topics zoals deze....haha Ik heb een zoontje van nu gecorrigeerd 6weken oud. (hij is eigenlijk 11 weken terug geboren, maar 5 weken te vroeg en dus qua ontwikkeling 6 weken) ik vind het ook zo moeilijk om te bepalen wanneer je hem "mag/moet" laten huilen of niet...... Nu op dit moment brult hij ook alweer een tijdje. Hij heeft nog niet zo lang terug eten gehad, een schone luier en aandacht. maar het slapen wil gewoon niet. Alleen als ik zijn speentje in doe, dan is hij stil, en slaapt hij soms, maar zodra die uitvalt dan begint hij al weer te huilen. na 10 keer terug lopen om zijn speen in te doen, ben ik het zat hoor. Nu laat ik hem dus gewoon huilen. Ik weet niet of hij het door heeft dat ik steeds kom om het speentje in te doen, maar ik ben veel te bang dat hij het wel door heeft. Alleen het nadeel is, hij stopt ook gewoon niet met huilen. ze zeggen wel eens na een half uur huilen, mag je je kindje troosten, maar mijn zoontje die blijft doorgaan hoor! heel irri! Hij heeft het gelukkig niet altijd, maar sinds deze week zomaar weer. Ik denk dat het door de inentingen komt van afgelopen maandag, en dat hij weer een groeisprongetje doormaakt, dan zijn baby's een stuk huileriger en hangeriger.
maar idd het is heel vervelend, want je wilt je kindje troosten, maar ook in je achterhoofd dat je hem misschien verwend. En je zit echt niet lekker, als je je kindje boven hoort huilen! probeer het eerst een half uurtje uit, slaapt je kindje dan nog niet, dan troosten. Wie weet helpt het..... Ik hoop het voor je!
Ik geloof dat ze pas vanaf een maand of 3 of 4 doorhebben hoor. Daarvóór verwen je ze dus niet, maar hebben ze je echt nodig!
Die kleintjes hebben echt niet door dat je ze verwend! Zover is hun ontwikkeling niet. Ik dacht eerst van wel, ik riep ook stellig, nou die van mij... Maar nu die van mij 21 maanden is, merk ik duidelijk verschil hoor. Toen zij zo klein was, had zij echt niet door dat ik haar verwende of wat dan ook. Ze had me dus ook gewoon echt nodig. Gelukkig heb ik daar gehoor aan gegeven toen. En nu met 21 maanden merk ik daar niks meer van hoor.. Ze is niet verwend, ze heeft amper driftbuien (slecht 2 keer gehad), gaat niet stampen als ze iets persé wil...
Hihi herkenbaar dilemma, nu laat ik mijn meisje maximaal 15 minuten huilen en troost haar dan even. maar als ze tussendoor heel even stopt dan gaat de tijd opnieuw in. Tegenwoordig slaapt ze nu vaak binnen 5 min in, soms als ze erg moe is of een beetje overprikkeld dan duurt het nog wel die 15 min. Maar ik blijf het wel moeilijk vinden, maar als ik het niet doe slaapt ze amper en is ze weer oververmoeid waardoor ze nog moeilijker slaapt. Ik vind het erg moeilijk, want aan de ene kant zegt mijn gevoel dat ze niet voor niets huilt en me nodig heeft, aan de andere kant geloof ik wle dat je ze kunt gewennen (verwennen nog niet, of dat wil ik niet geloven, haha). ALs je een hond dingen kunt aanleren zoals je krijgt een koekje als je zit, dan moet je een baby ook dingen kunnen aanleren. Ik heb dit ook ooit gehoord van een professor psychologie dat je een baby kunt aanleren dat het wordt opgepakt als het huilt. Aan de andere kant denk ik dan ook aan de onderzoeken van Bowlby over hechting en hoe belangrijk hehting is en dan ben ik bang dat ze minder goed hecht, omdat ik toch bang ben dat ik bepaalde behoeftes zo niet beantwoord of zo. Pff wat kan je toch onzeker zijn als moeder En dat terwijl ik met kinderen normaal helemaal niet onzeker ben en het lijkt alsof het me heel natuurlijk afgaat allemaal en ik gewoon alleen op mijn gevoel en verstand hoef te vertrouwen. Maar met mijn eigen dochtertje is het ineens allemaal heel anders en veel moeilijker. Ik ben er nog niet uit, maar doe het nu dus maar zo, vooral ook omdat het me zelf meer rust geeft, omdat ze nu meer slaapt en ik een vrolijk kind heb en zelf door de rust ook meer aan kan en zij dit weer aanvoelt. Maar af en toe dan voel ik me weer even heel schuldig, stom he.
het is vooral heel vervelend als je visite hebt en ze blijft boven in bed huilen.... je hoort je kind huilen en de visite bemoeit zich ermee..... Meestal probeer ik op mijn gevoel af te gaan, als ik zeker weet dat er met haar niets aan de hand is, (dus geen boertje dat dwarszit, een sprongetje of een poepluier) dan laat ik haar wel eens huilen, maar nooit lang want ze is nog zo klein. Mij valt wel op dat met name de wat oudere generatie zegt dat je een kind niet moet verwennen, en dan probeer je uit te leggen dat ze de eerste drie maand je nodig hebben etc..en dat er van verwennen nog niet echt sprake is etc...Maar wordt je hierin niet altijd serieus genomen....
het is vooral heel vervelend als je visite hebt en ze blijft boven in bed huilen.... je hoort je kind huilen en de visite bemoeit zich ermee..... Meestal probeer ik op mijn gevoel af te gaan, als ik zeker weet dat er met haar niets aan de hand is, (dus geen boertje dat dwarszit, een sprongetje of een poepluier) dan laat ik haar wel eens huilen, maar nooit lang want ze is nog zo klein. Mij valt wel op dat met name de wat oudere generatie zegt dat je een kind niet moet verwennen, en dan probeer je uit te leggen dat ze de eerste drie maand je nodig hebben etc..en dat er van verwennen nog niet echt sprake is etc...Maar wordt je hierin niet altijd serieus genomen....
Die zeggen vast - ach laat het maar huilen of het geeft niet, of ja hoor.. daar gaat ze weer. Het is vooral de oudere generatie die dat inderdaad roept! Gemiddeld gesproken zijn zij alweer vergeten hoe zij het deden of hoe het er bij hun aan toe ging. Ik weet al zoveel niet eens meer en ik ben nog geen 2 jaar mama..Laat staan dat iemand dat weet die 25 jr geleden bevallen is enzo.. Gewoon Jouw Ding doen en doen wat je gevoel je ingeeft.
Ja idd irritant als visite zich er mee bemoeit. "Huilen is goed voor de longetjes". pff wat een onzin. Daar geloof ik dus echt niet in. Mijn moeder is juist tegenover gesteld. Als ze ook maar een kikje geeft (eh) dan is het: "Ze huilt" Ehm, nee ze pruttelt wat. Of ja dat heeft ze even nodig om in slaap te komen, is zo over. Maar ja ik snap het wel, mijn moeder ziet haar niet zo heel vaak en wil haar natuurlijk graag even vasthouden, haha. En ze hebben ons ook nooit laten huilen, erg ongebruikelijk voor die tijd volgens mij. Maar ja ze liet ons ook niet op de buik slapen wat toen werd aangeraden. Het beste advies dat zij toen heeft gekregen was luister naar je gevoel en dat probeert ze mij ook mee te geven. Al reageert ze wel graag meteen op elk kikje van Inge en moet ik haar daar soms in afremmen. Maar ja dat is haar gevoel natuurlijk. Ik laat mijn meisje alleen huilen omdat ze dat nodig heeft om in slaap te vallen, maar ik luister dan wel goed naar haar huiltje. Als ze over de zeik gaat dan troost ik haar meteen. En soms wordt ze tussendoor wakker en dan luister ik ook naar het huiltje, want vaak valt ze meteen weer in slaap en als ik haar er dan meteen uitpluk (lukt vaak niet eens, want ze slaapt al voor ik boven ben, haha) dan stoor ik haar alleen in haar slaap. Als ik haar dan laat liggen valt ze vaak in een diepere slaap. Maar tot 2 maanden heb ik haar ook niet laten huilen, ja soms even, maar dat werkte absoluut niet werd ze alleen maar boos van. Op het consultatiebureau kreeg ik op mijn kop. Ik zou haar moeten laten huilen, want ze zou dan meer gaan slapen en daardoor minder oververmoeid zijn en minder beweeglijk. Ik mocht haar niet elke 10 min troosten en moest haar maar een half uur laten huilen. Toen ik zei dat ze dan over de zeik gaat en alleen maar heel boos wordt en helemaal niet meer gata slapen werd ik aangekeken alsof het niet kon. En toen ik aangaf dat ze een sterk karakter heeft werd me eigenlijk te kennen gegeven dat dat nog niet kan zo jong. Nou dus wel. Maar sinds kort slaapt ze dus meer, ze heeft die paar minuutjes wel nodig om in slaap te komen, maar ja geen half uur dus (en alleen 15 min als ze echt heel moe is en ik zeker weet dat er niets is). Ze is idd beter uitgerust, maar niets minder beweeglijk. Het blijft een actief meisje, als of daar wat mis mee is. Gewoon je gevoel volgen en af en toe even laten huilen kan echt geen kwaad (hoop ik), al kun je in mijn vorige bericht mijn twijfels lezen. Ik probeer zelf dus goed naar haar huiltjes te luisteren. En misschien wordt het bij jou ook wel ineens minder net als hier en is het toch een fase die erbij hoort. Maar ik weet hoe moeilijk het is, succes ermee.
ik laat mathijs alleen huilen om in slaap te komen, verder pak ik hem op als hij huilt, want er blijkt dan ook altijd wat te zijn, een boertje wat dwars zit oid. In het begin huilde hij heel veel ivm krampjes, toen hij doorkreeg dat hij opgepakt werd als hij huilde, ging hij ook huilen als hij naar bed moest. We hebben hem toen een keer goed door laten huilen (een half uur) de keer daarna huilde hij nog maar 15 min, vervolgens 7 en nu nog maar heel even. Als hij wel blijft huilen kunnen we aan het huilen vaak horen wanneer hij er klaar mee is, dan vallen er af en toe even stiltes. Als we dan de speen nog even inpluggen valt hij meteen in slaap.
Ik lees dat je ze tot 6-12 maanden (per boek/site verschillend) niet kunt verwennen. Gewennen is natuurlijk iets anders. Mitchell is gewend veel op schoot te zitten, aangezien hij veel kramp heeft/had. Ik laat hem niet meer dan 10 minuten huilen. Ik vind hem te jong om te laten huilen. Ik zie het nut er ook niet van in, want als ik hem langer laat huilen stopt t toch niet.
dat doe ik bij Britt ook altijd, maar dan heeft ze ook een ander huiltje, z'on huiltje waaraan je hoort dat het zo weer over gaat.....
Ik heb ook gelezen dat wanneer je ene kind in de eerste weken veel troost je hier later veel voordeel van hebt. Dat ze later juist minder huilen daardoor.
De eerste weken/maanden heb ik haar nooit laten huilen, ze heeft 9 maanden in mijn buik gezeten, dus ik vind het logisch dat ze moest wennen aan 'de wereld' en ze graag bij mij wilde zijn. En als je nu kijkt... ze huilt bijna nooit, ze slaapt bijna altijd door, ze vind het leuk in haar eigen bed. Allemaal dingen waarvan ik me aan het begin afvroeg of het ooit goed zou komen.
Legde je haar na het troosten altijd terug in bed, of had je haar veel beneden. Op het cb dringen ze zo aan op die regelmaat, de hele dag in bed. Ik probeer dit wel maar haal haar ook wel eens naar beneden.
ah.. maar het CB weet ook niet alles. JIJ MOET DOEN wat JIJ denkt dat goed is! ALs jouw kindje geen regelmaat kindje is, dan kan je het wegleggen totdat je een ons weegt, maar dan is ie niet blij!
Ik moest zo lachen om mijn dokter. Hij zei de eerste 6 weken zijn het net garnaaltjes zonder kop. Dus dan kan je ze zowiezo niet verwennen.