ongeplant zwanger, maar vriend wil het niet

God meis wat moeilijk. Ik kan je alleen maar heel erg veel sterkte wensen en hopelijk komen jullie er samen aan uit.

 

hey meis,
ik denk dat je goed op een rijtje moet zetten wat jij wil! Ik kan me namelijk voorstellen dat als je uiteindelijk toch overstag gaat voor je vriend (uit praktisch oogpunt, wat ik me best kan voorstellen nu de hormonen door je lijf gieren en je vriend het vrij hard speelt) dat dan jullie relatie er alsnog aan onderdoor gaat. Omdat je hem de schuld zou gaan geven, achteraf. Omdat je toch eigenlijk liever het kindje gehouden had en om wat het allemaal voor gevoelens met zich meebrengt. Dat weet je zelfs al een beetje, omdat je dat met je miskraam al een beetje ervaren hebt toen. Hoe heftig dat was.
En misschien geef je hem verstandelijk wel niet de schuld, maar qua gevoel? Kun je het hém straks vergeven? Kijk het is niet zo dat je het hem express hebt aangedaan. Dat je hem er hebt ingeluisd ofzo of bedrogen hebt door de pil niet te slikken.
Het zou fijn zijn als jullie beiden even iets meer tijd hadden, dat hij er niet zo bovenop zat, het gaat nu zo ontzettend snel. De gevoelens zijn ook bij hem zo vreselijk heftig nu, logisch ook natuurlijk, omdat jullie het al niet zo gemakkelijk hebben en in de schrik gebeuren er dan impulsieve dingen en worden er dingen gezegd die later misschien toch wat anders komen te liggen.
En op zich een afspraak maken met de huisarts kan zowiezo. Ik weet niet of je die al ingelicht hebt, maar dat kan je ook persoonlijk doen. En misschien daar eens wat praten (kweet niet of je een fijne huisarts hebt?) .

heel veel sterkte in elk geval meid, wat zit jij in een moeilijk parket...

 

Ikke ben een beetje sprakeloos... mijn hemel wat een verhaal. De tranen staan me echt in de ogen.

Ik vindt dat jij echt voor 99% in je gelijk staat. Dat jij helemaal tegen abortus bent is je goed recht. Iedereen heeft zijn eigen verhaal bij abortus dus daar kan je en mag je niet over oordelen in het algemeen maar jij geeft helemaal aan dat je ertegen bent en das je goed recht. Erover praten is bij je man geen optie schijnbaar wat toch we lin mijn ogen zou moeten gebeuren bij zo'n ingrijpende beslissing.

Dat hij dreigt om bij je weg te gaan mocht je beslissen het kindje te houden gaat nergens over. Hij was er toch echt bij toen je kindje verwekt werd. Toch?

Ik ben ook nooit op vakantie geweest vroeger maar dat betekent niet dat mijn ouders me ooit te kort hebben gedaan. Ondanks mijn vader niet mocht werken heb ik wel altijd in de duurste kleding gelopen en heb ik nog nooit geen honger geleden bij hun.

Hij heeft wel een punt als hij zegt dat het financieel niet te trekken valt maar zoals jij het weer zegt dat dat pas over 9 maanden zal zijn en er dan weer uit de zorgen zijn heb je ook weer een punt.

Misschien dat je hier eens met je dokter of ouders over kunt praten die ietsjes dichter bij je staan.

ik wens je heel veel sterkte toe.

Liefs nance158

 

wow, moeilijk Mandy

Ik vind dat als je echt 100% tegen abortus bent je het niet moet doen.
Volgens mij zal je het Wolf nooit kunnen vergeven als je het toch doet voor hem.

Vind het wel heel erg laf van hem dat ie dan zegt dat ie zijn koffers pakt als je de kleine houd

Wat ik trouwens helemaal dom vind van de dokter is dat ie zei dat de Yasmine een zwaar genoeg pil was. Tegen mij had de dokter toen gezegd dat het een hele lichte pil was.

En als jij trouwens te jong bent voor sterilisatie dan moet Wolf maar wat ondergaan.

Maar goed, ik zeg : Luister naar jezelf. naar je eigen gevoel naar je eigen hart. Doe niet iets wat je niet wilt!

Sterkte meis!
Knuff van mij

 

Jeetje wat een moeilijke situatie, als ik heel eerlijk mag zijn vind ik je vriend een beetje egoistisch. Hij denkt alleen maar aan zichzelf, en niet aan hoe jij je moet voelen.
Ik deel de gevoelens tegen abortus met je, want ik ben daar zelf ook op tegen. ( op een paar uitzonderingen na)
Wat je zegt. Je hebt alle spullen nog, dus een extra kleintje erbij zal ook niet heel hoog in de kosten oplopen.

Neem a.u.b. de tijd voor jezelf om alles op een rijtje te zetten en laat je tot niets dwingen waar je later spijt van krijgt. Je moet zelf 100 % achter je beslissing staan.
Misschien heeft je vriend ook even de tijd nodig om het te laten zakken.

Heel veel sterkte en succes met je beslissing.

liefs kaatje

 

Zow.. wat een verhaal leef echt met je mee..
Maar denk toch dat je er met je vriend uit moet komen over hoe en wat.

Toen ik er achter kwam dat ik zwanger was had me vriend ook 2 gevoelens... ja welkom en nee nog ff wachten en deze weg laten halen. Ik heb meteen hard op geschreeuw laat het niet weg halen dan ga jij maar weg. Hij was zo geschrokken van mijn reactie. Nu heb ik makkelijk schreeuwen heb nog geen kinderen. Maar weet wel wat het met je doet als je een kind verliest ( weg laten halen)
Ga echt met hem om tafel en desnoods met iemand erbij.

Sterkte in deze moeilijk tijd.

Knuffel

Ps me vriend is nu blij dat ik zo reageerde

 

het is misschien de laatste optie maar als je alles op papier hebt gezet moet je misschien toch ff nagaan of hij dan wel de ware is en of je nog 50 jaar met hem door wil gaan. Kijk het is wel de vader van je kinderen die hij vast alle liefde geeft die hij kan geven maar hij moet ook respect hebben voor jouw. jij bent ook een mens. Ik denk dat jij meot beslissen wat je wil,of het nou om die abortus gaat of het houden van je kindje. Het bij je man blijven en weten dat je niet achter je beslissing staat of je dat je weer opnieuw begint en alleeen verder gaat met je kindjes.

Moeilijke situatie.

Liefs nance158

 

vindt dat jij echt in je recht staat meis.
het kindje is er nu eenmaal en dat zal hij moeten aanvaarden jij hebt al het mogelijk gedaan om niet zwnager te worden en hij heeft ook zijn pleziertje gehad toen het verwekt werd, dan had hij maar een condoom moeten omdoen of sterlisatie moeten laten doen hij wist toch ook dat je snel zwnager wordt.

hij zal er toch begrip voor moeten opbrengen als jij het niet nog een skan ondergaan het is niet niks he.
en als je het toch laat doen tegen je wil zal het hem altijd kwalijk blijven nemen.

 

Meid, wat een verhaal.. En wat een tegenstelling in 1 huis.. Heeft je vriend wel meegekregen hoe zwaar die MK/curretage voor jou is geweest? Het klinkt alsof hij niet echt naar je gevoel luistert, maar alleen zijn eigen verhaal uitspuwt. Hij heeft als vader natuurlijk wel een medestem, maar zeker niet zonder jou verhaal aan te horen, en zeker niet als een dictator over jou lijf..
Misschien wordt het moeilijk/lastig, maar zoals je zelf ook al zegt, je hebt nog genoeg spullen liggen. En zolang je je kind liefde en andere basisbehoeften kunt geven, is een vakantie helemaal niet zo belangrijk.

Bedenk voor jezelf heel goed wat je wil. Als je met je vriend meegaat, dan is er een redelijk kans dat jullie in de toekomst problemen krijgen. Ga gewoon je eigen weg. Misschien is die soms moeilijk. Maar ook op de "makkelijke" weg kunnen gemene heuvels verschijnen..

Veel sterkte in ieder geval bij jou besluit!

 

Als hij echt geen kindje erbij wilde had hij maar een rubber om moeten doen!
Of hij laat een knipje zetten.
Dit kindje is er nu, en zeker als je zo tegen abortus bent, dan laat je het toch niet weg halen? Ik denk dat de relatie sowieso verpest is, jij zal het hem kwalijk nemen als je het weg laten halen en als je het houdt zal hij het jou kwalijk nemen.
Ik zou niet met iemand kunnen leven die mij vraagt het leven van een baby te beeindigen, hoe klein het ook is.

 

bedoelde maar dat hij ook zijn verantwoordelijkheid moet nemen.
jij bent degene die alles met je lichaam moet laten doen als je het weg laat halen.

 

Jeetje, wat een moeilijke situatie!

Kunnen jullie dit weekend niet even tijd maken voor elkaar en er rustig over praten? Kinderen naar opa en oma ofzo? Zonder verwijten gewoon heel realistisch alle punten op tafel leggen. Dit valt jullie allebei natuurlijk rauw op jullie dak en dan is het denk ik handig om samen alles rustig op een rijtje te zetten.

En dan nog iets. Je hebt heel duidelijk aangegeven dat je geen kinderen meer wilde na Rifka. Een sterilisatie werd afgeraden en die Yasmine zou 100% gegarandeerd werken. Maar nu zit je dadelijk óf met een psychisch probleem of met een financieel probleem opgezadeld. Waarom loop je niet bij een wetswinkel binnen? Misschien kunnen die je advies geven.
En ik zou het sowieso met de huisarts bespreken. Als het even kan voordat je met je vriend gaat praten, dan hebben jullie namelijk nog meer feiten waarop je je uiteindelijke beslissing kan baseren.

Succes!

 

Vergeet even niet dat ze buikgriep gehad heeft, de pil werkt dan zo goed als niet meer, ze had dus zelf voor een rubbertje moeten zorgen!
De wetswinkel doet hier echt niets mee hoor!

 

meis ook hier een dikke knuff

wat je ook doet volg je hart al is het zo moeilijk wan je verstand en je gevoel hebben ruzie met elkaar!

 

vind het wel cru van je vriend, hij was er toch ook bij toen beebje gemaakt is, waarom laat hij zich niet steriliseren, dat is wat simpeler dan dat jij het laat doen, als hij geen kinderen meer wilt moet hij maar naar dokter toe, dat is mijn mening,
als je het kindje weg laten halen ben ik bang dat je het je vriend altijd zal verwijten zeker omdat jij het wel wilt houden, heel erg moeilijk hoor en ik hoop dat jullie er samen uit zullen komen, is wel een hele moeilijke beslissing en wat de kosten betreft zeker zijn kinderen duur maar zoals je schrijft jullie hebben(bijna)nog alles dus af en toe er nog wat bij kopen kan toch ook en je hoeft toch niet het duurtste van het duurtste te nemen je kan ook veel mooie dingen 2 de hands nemen.
denk je dat hij het echt meent dat hij dan zijn koffers pakt als je beebje houd of is het beetje dreigen?
neem aub geen overhaaste beslissing.
heel veel succes en sterkte!